GC Aberto

Algo cheira que imbra en Ferraz

Impedir o acceso a información sensible e á relacionada coa corrupción política, así como á connotada con destacados membros da estrutura do Estado, é a clave esgrimida "en petit comité" para imposibilitar que Podemos forme parte do executivo de Goberno, para que así, todo “siga atado e ben atado".

Por galdo1950 (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com/) | GC ABERTO | 19/09/2019

Comparte esta noticia

Concentración de militantes do PSOE ante Ferraz para protestar polo 'golpe' dado no partido
Concentración de militantes do PSOE ante Ferraz para protestar polo 'golpe' dado no partido | Fonte: @marisaparrilla en Twitter.

A ninguén debese causar sorpresa que o PSOE se opoña á apertura progresista e manteña a súa aposta pola continuidade das súas políticas, pois tal traxectoria forma parte da súa propia idiosincrasia, non debéndose esquecer que estamos ante unha organización que estivo desaparecida durante a ditadura, e que lonxe de emerxer desde a clandestinidade, a súa entrada en escena tras o franquismo foi froito dun apaño de conveniencia co interesado apadriñamento da socialdemocracia alemá e a conformidade do urdidor Kissinger.

 

Por iso é polo que a súa función operativa non puidese desvincularse das condicións impostas polas seus valedores, que non eran outras que reducir a España á marxinalidade en Europa e no mundo, como contrapartida ao apoio prestado no seu rescate; un encargo que empezou a efectivizarse cos ollos pechados tras o seu triunfo electoral en 1982 e cuxas consecuencias trouxeron consigo a aniquilación da industria española manufactureira e agrícola, en vantaxe dos “socios europeos”, quen dese modo quitaban de escena a un duro competidor ao módico prezo de prestar “aprobación” ao seu acceso pola porta traseira ao Mercado Común.

 

Unha das vítimas propiciatorias afectadas por aquel desatino foi o estaleiro fenés de Astano, que de ser un referente de liderado na construción naval europea, hoxe como consecuencia daquela decisión e un cúmulo de despropósitos políticos de acompañamento, é o mal exemplo dunha empresa pública cun millón de metros cadrados infrautilizados ou ociosos.

 

Iso ocorre porque mais alá de apropiarse ilegalmente dunhas siglas e unha historia, como adventicios  á causa, o verdadeiro obxectivo da concatenada dirección socialista nunca foi velar polo interese xeral e o ben común da cidadanía, senón favorecer a través da blindaxe dunha estrutura endogámica non tan só aos seus dirixentes senón tamén ao multitudinario exercito de correlixionarios que desde entón viven parasitariamente do aparello do Estado

 

A realidade do que está suceder vén constatar que tras o escudo de esquerdismo e progresismo que o socialismo se arroga en salvagarda das aparencias, está a verdadeira identidade de quen durante catro décadas servíronse das institucións para lexislar no seu favor, e tras perverter a xustiza, actuar con total impunidade para seguir satisfacendo o seu obxectivo de saquear os bens públicos, coa deplorable finalidade de enriquecerse ilicitamente e perpetuar o seu status de opulencia, porque o comportamento desta tropa non dista para nada da actitude de bandoleirismo institucional do PP, pois non en balde sobran razóns para aseverar que ambos comparten a degradante condición de ser os fillos bastardos da corrupción.

 

Detrás das actitudes de camuflaxe que lle caracterizan, o PSOE evitou desde sempre establecer unha estrutura de organización e planificación da vida social e económica do país, pois na súa relación de conformidade sempre fixo seus os ditados do neoliberalismo, e así foi como desde o seu anacronismo ideolóxico optou por secundar a especulación como fórmula de enriquecemento rápido e apoiar a cultura do pelotazo, chegando ao extremo de abrir unha brecha de disensión entre clases mediante a implantación de figuras fiscais tan controvertidas como as SICAV; o que desacredita os seus recorrentes alardes de progresismo e cuestiona con iso o seu emprazamento no ámbito da esquerda política.

 

Pero na súa ampla historia de despropósitos a cousa non queda aí, pois na súa obstinación de borrar toda esencia socialista do seu  facer político, non só cedeu ante os burócratas de Bruxelas, senón que estendeu as súas malas artes ata o límite de trastornar as contas públicas para gañar as eleccións, aínda cando con tal artimaña ao negar unha crise máis que evidente afundía a España no abismo, para o que en rescate utilizou como papel hixiénico a Constitución a través da vergoñenta modificación do seu artigo 135 co referendo dos seus afíns do PP.

 

A desvalorización provocada pola súa felonía afectou inclusive o sistema de ensino que no transcurso da súa función executiva, a pesar das súas favorables características foi desmantelado para instaurar en suplencia unha metodoloxía que converteu o ámbito educativo nun total contrasenso, onde as bases da disciplina docente foron substituídas pola sordidez máis absoluta para que a efectos competitivos as novas xeracións sumásense tamén ao furgón de cola de Europa.

 

Todo isto ocorre porque o auténtico socialismo foi liquidado en Suresnes co diñeiro da socialdemocracia alemá, a tutela da CIA e a protección dos servizos de información españois, para así poder utilizar as siglas históricas do PSOE como un novo partido coas características apropiadas para ser alternativa de poder baixo a condición de manter a prórroga do sistema.

 

Ese é o PSOE que desde a súa cochambre xoga ao simulacro, pero que de ningún xeito está disposto a cambiar o rumbo da historia, de aí o seu peche en banda ante a eventualidade de que iso poida suceder; e esa que non outra é a razón do seu bloqueo á incorporación de Podemos a funcións executivas de Goberno.

 

Unha organización con semellante traxectoria e envorcada ex profeso no beneficio exclusivo dos seus intereses , está máis morta que viva, sendo o seu estado equiparable ao daquel estaleiro que polo seu entreguismo político agarda  no Concello de Fene que lle sexa estendida a acta de defunción.

 

 

Esa é a realidade que por saúde democrática deben ter presente dunha vez por sempre, os seus mil veces enganados electores.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta