Condenado a cinco anos de prisión por abusar sexualmente dunha menor en Narón

A Sala do Civil e Penal do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) confirmou a condena a cinco anos de prisión a un home de nacionalidade venezolana de 24 anos por abusar sexualmente dunha menor á que coñeceu nun local nocturno de Narón en 2017.

A sentenza, que non é firme, desestimou o recurso presentado contra a resolución da sección primeira da Audiencia Provincial da Coruña, que estableceu que tres dos anos da pena de cárcere cumpriranse en España, mentres os dous restantes substituiranse pola expulsión do home do país e a prohibición de regresar durante unha década.

Ademais da pena de prisión, a sentenza impuxo ao home a prohibición de comunicarse coa vítima e de achegarse a ela durante nove anos, así como o abono dunha indemnización de 27.700 euros á mesma.

Os maxistrados destacaron que "a declaración da vítima non parece que sexa incorrecta se se parte de que admite a súa propia dificultade no recordo do sucedido" e resaltaron que non se advertiron as "contradicións que o apelante pretende" no seu testemuño. Ademais, sinalaron que "o consumo de sustancias alcohólicas" por parte da menor, "o proceso de deambulación con el" e "o feito de que non dispuña do seu teléfono" permiten concluír que "non había aceptación algunha da situación pola súa banda".

COEFICIENTE INTELECTUAL "INFERIOR Á MEDIA"

O tribunal rexeitou a proba pericial que buscaba a acreditar o coeficiente intelectual inferior á media do recorrente e a súa incidencia sobre o consentimento da vítima. "Non queda claro cal é o ámbito do erro que invoca o apelante, salvo que pretenda soster que, á vista do seu coeficiente intelectual, era incapaz de comprender que a relación sexual debía de ser consentida ou, noutro caso, que formaba parte do total desenvolvemento da 'noite de marcha salvaxe'", razoaron os maxistrados.

FEITOS PROBADOS

O TSXG lembrou que a sección quinta da Audiencia Provincial da Coruña considerou probado que os feitos tiveron lugar o 26 de febreiro de 2017 sobre as 9,00 horas. Así, o mozo contactou coa menor, que tiña 17 anos nese momento e atopábase "en estado de aguda intoxicación etílica" debido ao consumo de bebidas durante a noite, nun 'pub' de Narón.

Posteriormente, o procesado, "perfectamente consciente da grave e evidente diminución da capacidade psicofísica" da moza pola súa embriaguez conduciuna a un escampado co pretexto de acompañala á súa casa. Ademais, "aproveitando o estado da menor e a acusada diferenza física entre ambos", bicouna, tocouna "reiteradamente polo corpo" e tivo relacións sexuais con ela con penetración.

Sobre as 13,15 horas, a vítima foi atopada en compañía deste home, que portaba o seu teléfono móbil, o que facía "imposibles as comunicacións" da vítima. A nai da menor denunciou os feitos e esta personouse na causa unha vez cumprida a maioría de idade.

LIBERDADE SEXUAL COMO BEN XURÍDICO

Con todo, o TSXG rexeitou esta formulación ao aludir a que "a liberdade sexual é un ben xurídico que non pode entenderse, nunca, ensombrecido porque se desenvolvan previamente actos propios dunha festa" e "menos aínda entender que as relacións sexuais non consentidas forman parte igualmente da mesma".

Neste sentido, os xuíces apuntaron que "a tese do recurso aproxímase a que as circunstancias da noite 'de marcha' non xustifican pero si posibilitan relacións sexuais" como a apuntada, "cuxo consentimento, parece, viría da propia participación en noites de este tipo". No entanto, concluíron que non é posible a aceptación desta formulación dado que o consentimento "ha de ser específico para cada relación".

Nesta liña, concluíron que a situación, na que mediaban "alcol e sustancias estupefacentes", provocaba que resultase "máis necesario un consentimento expreso por actos propios ou expresións que nin aparecen no sumario nin se acreditaron no plenario".

Así mesmo, o tribunal remarcou que "nin ao amparo do erro na valoración da proba, nin ao fío da presunción de inocencia" sería viable a substitución da valoración da proba realizada na sentenza recorrida.

Mentres, o TSXG apuntou que correspondía "verificar se a análise probatorio desenvolveuse adecuadamente en función dos principios constitucionais e procesuais" e apuntou que "non existe predeterminación do fallo", así como que aos feitos probados non se engadiron "elementos alleos ao acervo probatorio".