Denuncian pelotazo urbanístico en Sanxenxo

Un colectivo cidadá de Sanxenxo acusa a un grupo de empresarios valencianos próximos ó Goberno da Generalitat de estar detrás da empresa Mirador de Sanxenxo S.L,  creada o mes de maio de 2006 para a promoción dunha urbanización con campo de golf neste concello...

Por Galicia Confidencial | Galicia | 11/01/2007 | Actualizada ás 17:57

Comparte esta noticia

 Quen son os donos do «green»???

Os empresarios valencianos que construirán en Monte Faro (Sanxenxo)  son expertos en complexos de luxo. Desenvolven en Levante urbanizacións similares, non exentas de polémica urbanística

Un grupo de empresarios valencianos fíxose co 71% dun dos sectores do complexo residencial con campo de golf previsto en Monte Faro(Vicente Cotino Ferrer e Vicente Cotino Escribá, irmán e sobriño do Conseller popular de Agricultura da Generalitat Valenciana, Juan Cotino, escóndense detrás de Mirador de Sanxenxo S.L, empresa creada o pasado mes de maio para a promoción desta urbanización.

A familia Cotino, a través de distintas compañías, é experta na construción deste tipo de complexos residenciais. Os levantinos trouxeron a Sanxenxo o modelo valenciano de crecemento: baixa edificabilidade ligada á gran extensión de terreo que abarca e numerosas cesións e espazos verdes. As promesas de beneficio para os veciños da localidade van unidas á creación de vivendas sociais nos novos desenvolvementos urbanísticos. Os pisos de protección acaban finalmente sen adxudicarse debido a que o baixo volume construtivo permite eximir aos construtores desa obrigación.

No caso de Monte Faro, o Concello tamén lles librou desa carga. A oposición solicitou unha comisión de información e control para coñecer os pormenores desa decisión da alcaldía.Os negocios dos Cotino, con todo, non están exentos de polémica. As súas aspiracións construtivas contaron cunha especial oposición veciñal e política en dúas ocasións, en ambos casos en Concellos gobernados polo Partido Popular.

Espazo natural O campo de golf Coto de Catalá, en Llíria, cuxo plan foi aprobado polo pleno municipal o pasado 19 de xaneiro de 2006, prevé a construción dun green de 500.000 metros cadrados e 2.006 vivendas, ademais de hoteis, un club social e dotación comercial. A urbanización afectaba a un pequeno núcleo de casas, coñecido como Tos Pelat, que se opuxo desde o principio ao proxecto. Segundo o colectivo veciñal, o Concello de Llíria cualificou como chan urbanizable uns terreos de especial protección coñecidos Coto Catalá, en 2001, durante a revisión do Plan Xeral de Ordenación Urbana do municipio.

A Consellería de Medio Ambiente opúxose ao plan e solicitou a modificación do mesmo. Por entón, a empresa Residencial A Maimona S.A, ligada a Vicente Cotino, xa adquirira a explotación agraria Roturaciones e Cultivos S. A, situada no futuro campo de golf. A comisión de urbanismo da Generalitat acabou finalmente por dar vía libre ao proxecto. Os promotores houberon de ceder terreos ao Concello, que foron catalogados como parque natural. A urbanización pasou de case 2.600 vivendas ás 2.006 definitivas. No caso dos piñeirais de Monte Faro, que contan cunha extensión próxima aos 200.000 metros cadrados, os terreos foron cualificados como urbanizables polo Plan Xeral de Ordenación Municipal, aprobado definitivamente en febreiro de 2003 por Telmo Martín.

A asociación Ecoloxistas do Salnés e outras asociacións presentaron alegacións ao Plan esgrimindo que a operación atendía unicamente a intereses «exclusivamente económicos» e prognosticaba que os danos ocasionados pola edificación masiva na zona acabarían cun área de alto valor medioambiental. Entre os atractivos do lugar, Ecoloxistas do Salnés destacaba a cabeceira de ríos e regatos, o alto valor paisaxístico, agrícola e forestal, así como a presenza de elementos de protección de patrimonio.

O plan de urbanización de Monte Faro inclúe finalmente un parque forestal con especies autóctonas e un complexo arqueolóxico. Ronda á valenciana Os empresarios que hoxe construirán en Sanxenxo son tamén os adxudicatarios en Benissa (Alacante) dun proxecto similar ao que a Consellería de Política Territorial denegou ao alcalde, Telmo Martín; a circunvalación de Sanxenxo, máis coñecida como a Ronda. A empresa Ronda Norte, da que é presidente Vicente Cotino, resultou concesionaria do proxecto de urbanización. O Concello de Benissa, do PP, aprobou o plan dous días antes de que cambiase a Lei Urbanística Valenciana. O proceso de adxudicación foi denunciado pola oposición ante a Unión Europea por considerar que incumpre as normas comunitarias. De xeito parecido ao previsto por Telmo Martín en Sanxenxo, a circunvalación de Benissa prevé a apertura dun novo vial de 30 metros de ancho e 800 metros de longo.

En torno á avenida, aprobouse a construción de 2.000 novas vivendas.Ronda Norte foi defendida polo alcalde como unha alternativa necesaria para o desconxestionamento do tráfico da vila. A construción dunha nova variante, a 100 metros de distancia de plan dos Cotino, non paralizou as intencións do rexedor

Un saúdo ecoloxista desde

Salvemos Sanxenxo".

 

INFORMACIÓN SOBRE OS PROTAGONISTAS:.Magnates do golf en Sanxenxo

 Quen son os donos do «green»???

SAU 14: Monte Faro

¿QUE SUXEITOS ESTIVERON OU SE ATOPAN DIRECTAMENTE VINCULADOS O PROXECTO MONTE FARO?

Vicente COTINO FERRER

Vicente COTINO ESCRIVÁ

José COTINO ESCRIVÁ

Francisco COTINO SOLAZ

David PELLICER MORETÓ

Jesús Vicente GARCÍA PITARCH MARCO

Juan FLUIXÁ VALLÉS

JUAN GABRIEL COTINO FERRER (Conseller de Agricultura Pesca e Alimentación)

Empresario, Agregado do OPUS DEI e ex Delegado na Policía". Máis información aquí.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta
Comentarios 8 comentarios

8 Salvemos Sanxenxo

A historia de oito anos no goberno de Telmo Martín en Sanxenxo

Tras unha elección democrática financiada por construtores ou propietarios de grandes terreos, garantíndolle un bo filón e postos remunerados para sempre. Tras isto transfórmase a Concellaría de Urbanismo nunha Xerencia, para ser máis “flexible” e “adaptarse ás condicións do mercado”. Búscase un parvo de Concelleiro de Urbanismo(Francisco Villaverde) para asinar “ todo o que conveña”, en definitiva un“firma-todo”.

O seguinte paso é a procura da complicidade dos técnicos municipais, o xogo de informes de Secretario, Arquitecto Municipal e Interventor facéndoo o suficientemente ambiguos ou con determinados erros, omisións importantes, para así aprobar o inaprobable e no caso de que devanditos técnicos non queiran asinar, búscanse “asesores externos”, ou ben “un técnico da casa nomeado a dedo” , dis o Sra. Encarnación Rivas, ou ben un bufete de prestixio que escriba o que queiran ler os ollos do político de quenda. Se os técnicos teñen un problema xurídico, o Consistorio protéxeos a capa e espada. O político protexe ao técnico e o técnico protexe ao político e o cidadán a foderse, pois ten en fronte un custoso e longo contenciosos administrativos.

Outra escala do corrupto sistema é o control de Disciplina Urbanística e das actas urbanísticas levantadas pola Policía Local. Estas actas pódense perder nos caixóns, ábrese expediente lentamente, prolóngallos ata a súa caducidade. Se a Consellería quéixase, preséntase denuncia por parte do Concello polo mesmo motivo, sácase o expediente dalgún caixón e demórase no posible.

Para amansar aos técnicos cumpridores da Lei ou que poñen obxeccións técnicas, existe o acoso laboral, en formas de non renovación de contratos, poñer un arquitecto nunha habitación espida cunha mesa e unha cadeira e ningunha tarefa que facer. Todo controlado.

Os políticos e funcionarios corruptos cobrarán en metálico ou en especie por camiños ou operacións urbanísticas e estes non poden consolidarse sen a lexión de estómagos agradecidos, chupatintas, mafiosos e lambecús , é dicir o clientelismo e caciquismo, como forma de desvío de poder sistemático, con oposicións trucadas, concursos -oposicións restrinxidas, bases das oposicións deseñadas para determinadas persoas, contratos laborais que se prorrogan de máis para convertelos en fixos, cargos de confianza, etc, a contratación a dedo sen pasar polos controis do interventor, adxudicación directa, etc.

O obxectivo da “merenda urbanística municipal” é o control da propiedade e construír e aproveitar o patrimonio municipal de chan que se pode ceder a baixo prezo, permutar por terreos baldíos. Se algún cidadán infórmase dalgún proxecto, ou un arquitecto recibe algún encargo, pásaselle o aviso a “ os que están no allo” e por arte de “birli birloque”, un determinado construtor presentan un S.u., que contará coas bendicións municipais.

Os S.U.S e outros instrumentos urbanísticos con axuda extraoficial son o maná e o milagre de Canaán da conversión de auga en viño para os construtores. O avispado construtor presenta un S.u.sen ter ningunha propiedade ou habendo comprado só unha parte pequena de lugar de construír xa que determinadas Leis alegremente danlle privilexios, este distribúe as cargas, por suposto ao seu favor e en contra dos propietarios que non son construtores, o construtor obriga a ceder a metade dos seus terreos e a pagar ademais uns custos adicionais desorbitados, ata en caso contando con servizos de auga, luz e alcantarillado. O S.u. citados non sería realizables sen a interpretación tortilleira de leis urbanísticas por Concellos como de Sanxenxo que sacralizan a actividade construtora.

O control do urbanismo entra tamén no ámbito sancionador, se un cidadán normal fai unha infracción, sanciónaselle, se é amigo, non pasa nada ou unha multa pequena que logo non se cobra.

Se o cidadán particular ou empresario non amigo promove unha iniciativa, esta terá moitas dificultades, informes en contra, se promove a recalificación a peor de devanditos terreos, para que estes véndanllo a un terceiro, que por casualidade da vida tras un tempo, poderá facer todo o que aos anteriores restrinxíaselles ou prohibía e eméndanse todos os problemas.

Se o que constrúe é “ e dos nosos”, toda cambia como a noite o día, axúdase, maquíllase, camúflase as barbaridades que queira construír, e segundo conveña, ¡Hai barra libre¡. Se hai cargas urbanísticas, non se cumpren ou se fan a medias, non se esixe ou non se sanciona, se un particular quéixase, non se fai nada, se a Consellería quéixase, ábrese expediente e logo preséntanse informes de que o construtor comprométese a emendar as infraccións, informes que logo tampouco se cumpren.

Se un unha persoa e crítica coa mafia de constructores-políticos realiza algunha actividade urbanística, ou un cidadán que non sexa cómplice deles, sanciónaselle, póñense problemas aínda que a súa actividade sexa absolutamente legal, provocando ter que acudir ao contencioso. Ademais, usanse medios de comunicacións afins como a Televisión do Salnes (T.V.S.B) para fustigar á oposición e encomiar ao goberno, usando discriminadamente a publicidade institucional.

Todas as condutas prevaricadoras fanse camufladas no abuso sistemático das grandes e arbitrarias competencias administrativas, a lentitude e ineficacia xudicial e policial, a vista gorda feita ao financiamento dos partidos políticos desde o principio da democracia.

Todo isto ocorreu en Sanxenxo no pasado con Telmo Martín ,actualmente esta acontecendo en Sanxenxo coa actual alcaldesa ,“Catalina” ,que segue co mesmo modelo marbellí,Telmo Martín foi o Jesus Gil e Catalina será a Marisol Yagüe.

A proliferación de mafias propias e estatais(Os Cotino,a mafia levantina) farán que as estafas urbanísticas continuen. Se miramos a outra parte e non loitamos decididamente todos os días por un urbanismo e un medio ambiente mínimamente decente dentro da Lei á que non damos importancia, posto que o principal é a riqueza aparente que crean os construtores, “O poderoso cabaleiro é Don Diñeiro”, e deixamos que a cultura do pelotazo podrézao todo.

7 curtiense

O caso de Sanxenxo e como moitos outros. En Curtis, o alcalde, Javier Caínzos, un ex independiente que se presenta polo PP e con un número dous que antes encabezou a lista do PSOE, intenta sacar un PXOM no que as alturas e os equipamentos se reparten en función do sentido do voto. Por se fora pouco, obvia a iniciativa privada, como se poido ver hai pouco nunha información publicada en La Voz sobre un grupo de emigrantes galegos en México aos que se lles querían birlar dous millóns de euros. Ademáis, ahora dedícase a expedientar aos veciños do rural por non se sabe qué faltas urbanísticas. O pobre home, un dos peóns de Cuiña e de Santiso Miramontes, acumulou un importante patrimonio persoal que non parece propio dun chófer do parque móvil da Xunta, o seu choio antes de entrar na política. Vese que o bastón de mando da máis que a política.

6 www.aedru.org

La Agrupación Estradense pola Defensa do Rural e do Urbano, Aedru, vuelve a la carga. El colectivo, formado por vecinos descontentos en materia urbanística, anunciaba ayer que la próxima semana va a presentar un contencioso contra la Xunta de Galicia ya que, a su juicio, "hay irregularidades" en la normativa transitoria elaborada por Política Territorial, que estará en vigor hasta que no se apruebe el PXOM.

"É unha vergoña que teñan que ser os cidadáns os que advirtan aos que supostamente deben velar porque non haxa irregularidades urbanísticas", reza el último boletín de Aedru.

El grupo dice que las normas "impostas por la Xunta do PSOE", aprobadas por el gobierno estradense, "non respectan o perímetro de solo urbano". También creen que "non ten sentido calificar solo urbano -el único donde se puede construir en la villa con las normas- coa ordenanza de edificación aberta", ya que con esta última no se puede obrar. Consideran además que en el rural debería haber posibilidades de edificación en las áreas de expansión de los núcleos.

Entre las "irregularidades" apuntan que se conceden "alturas a capricho" y que se excluyen las posiblidades de edificación en calles que, según el grupo, cuentan con todos los servicios. Esta última apreciación fue la que originó en el verano de 2005 el nacimiento de Aedru, con un grupo de propietarios que no aceptaban que sus terrenos (en zonas como la variante de San Paio, Antón Losada o la calle 25 de xullo) quedaran fuera de la calificación de solares.

Asesorados por Rico Lenza

Tras una reunión, el pasado día 9, el colectivo de descontentos con el urbanismo en A Estrada mantenía a última hora de ayer un nuevo encuentro, al que asistían los casi 30 propietarios que van a apoyar el contencioso contra la Administración autonómica. A éste asistió el ingeniero, abogado y urbanista Juan Rico Lenza, que ha sido el asesor de Aedru desde sus inicios.

Además de su presencia habitual en los plenos de la Corporación, Aedru ha convocado en los últimos meses concentraciones en contra de la política urbanística municipal. También ha entregado diversos escritos, incluso en la Xunta. El último fue un informe sobre las normas. Además, anuncian su intención de formar una candidatura independiente si se aprueba el PXOM, documento contra el que también mostraron su rechazo.
http://www.aedru.org/index-a.htm

5 www.aedru.org

Aedru demandará a la Xunta por las normas urbanísticas estradenses VER A WEB http://www.aedru.org/index-a.htm

4 Manuel Antonio

A publicidade de Sanxenxo, de novo na web da Voz, Acabouse o problema.

Maxistral Suso de Toro hoxe no País con "Qué verguenza".