A Xunta pon cifra á factura impaga do Estado pola dependencia desde 2009: 2.100 millóns
Un informe de Política Social sostén que o Goberno galego destina máis de 150 millóns ao ano para soster 7.005 prazas de residencias.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 29/01/2022 | Actualizada ás 12:23
O custo real dos servizos que se prestan aos cidadáns está no foco no marco do debate activado coa reforma do financiamento autonómico e en Galicia, entre as comunidades máis afectadas polo factor do envellecemento, son elevados os recursos que se destinan a financiar os servizos sociais, pero tamén preocupa que o Goberno central cumpra coa súa corresponsabilidade.
De feito, a Xunta, que sitúa o custo anual do sistema de dependencia en Galicia nuns 430 millóns, remarca que segue achegando case o 70% de recursos, pese ao compromiso fixado de que Estado e comunidades deberían afrontar ao 50% a factura. A Xunta sostén que para "cumprir" o Estado debería achegar 150 millóns máis ao ano e eleva a súa débeda coa Comunidade a uns 2.100 millóns desde 2009.
Durante a súa comparecencia na comisión activada no Parlamento para contribuír á proposta galega de financiamento, o conselleiro de Facenda, Miguel Corgos, cifrou en máis de 500 millóns o sobrecusto anual para Galicia da dispersión. Pero o desembolso de recursos, e en consecuencia a relevancia dos fondos que se poidan recibir desde o Estado, é tamén notable no apartado de servizos sociais.
Así o reflicte un informe remitido a este órgano desde a Consellería de Política Social sobre o custo efectivo da prestación dos servizos de maiores e dependencia. En concreto, a Xunta alude a un orzamento anual para o apartado relativo aos servizos de dependencia que rolda os 430 millóns de euros.
E fontes de Política Social trasladaron a Europa Press que, en 2021, aínda coas subidas aplicadas de forma paulatina polo Goberno central, o Executivo autonómico seguía achegando en torno ao 67% do custo da dependencia, o que ratifica que máis de 15 anos despois da aprobación da lei que regula o sistema continúan sen cumprirse os compromisos fixados en materia do financiamento.
REIVINDICACIÓN DAS COMUNIDADES
Foi o Goberno de José Luís Rodríguez Zapatero o que impulsou en 2006 a aprobación da lei de dependencia que estipulaba varias prestacións para cidadáns dependentes que necesitan axudas para realizar actividades básicas da vida diaria. Para financiar este sistema, fixábase que as comunidades sufragarían o 50% e o Estado o outro 50%, pero una das reivindicacións autonómicas desde hai anos é que isto nunca ocorreu.
E foi unha das que puxo sobre a mesa o presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, cando en xaneiro de 2020, remitiu unha vintena de cartas aos membros do novo Goberno de coalición encabezado polo socialista Pedro Sánchez. En concreto, reclamoulle ao entón vicepresidente e ministro de Dereitos Sociais, Pablo Iglesias, que a Administración central participase "de maneira equilibrada no sostemento" do sistema de atención á dependencia.
A FACTURA IMPAGADA A GALICIA: 2.100 MILLÓNS DESDE 2009
Pero en 2021, a Xunta seguía achegando o 67%. Fontes de Política Social trasladaron a Europa Press que dos 430 millóns que custa, a Comunidade achega 290, co que para chegar ao financiamento do 50-50 comprometida, dado que a Administración galega non quere retirar recursos, sería preciso que o Executivo central achegase 150 millóns máis.
E neste contexto tamén pon cifra á débeda que tería, conforme estes termos, o Estado con Galicia desde o ano 2009. En concreto, calcula que se os distintos gobernos de España achegasen a mesma cantidade que a Xunta para financiar o sistema da dependencia, contouse con 2.100 millóns máis para atender a persoas con dependencia en Galicia.
Na actualidade, o sistema de atención á dependencia chega a máis de 65.000 galegos, mentres que a Xunta remarca que hai 12 anos as atendidas eran unhas 15.000.
PRAZAS DE RESIDENCIAS
O informe sobre o custo efectivo da prestación de servizos a maiores e a persoas de discapacidade remitido ao Parlamento certifica, noutra orde de capítulos, o investimento ligado a algo máis de 7.000 prazas de residencias xestionadas de forma directa, indirecta e a través de concertos. Pero a Xunta achega bonos a maiores ata financiar con recursos públicos un total de 13.000, segundo concretou recentemente a conselleira de Política Social, Fabiola García.
En todo caso, no informe reflíctese que, para sustentar un total de 7.005 prazas (2.179 de forma directa e máis do dobre, 4.826 por vía de xestión indirecta e prazas concertadas), a Xunta destina máis de 150 millóns de euros.
E é que no ámbito da atención a maiores, a Xunta ten prazas residenciais en centros de titularidade propia e tamén en centros de titularidade privada ou municipal, pola vía de contrato. Ademais, os centros de titularidade propia poden estar xestionados directamente pola Administración allega ou por unha entidade xestora externa.
No seu informe, a Xunta constata o detalle das 7.005 prazas de atención residencial e evidencia que inviste máis recursos nas 2.179 de xestión directa (reflicte unha achega das arcas autonómicas de 84,7 millóns de euros) que nas de xestión indirecta e nas prazas concertadas. En total, deste segundo tipo hai 4.826 e o Goberno galego destinou ao seu financiamento en 2021 un total de 68,9 millóns.
Tamén alude no ámbito dos servizos de atención a servizos sociais a outros programas, como o das 'casas do maior' en concellos do rural, que neste 2022 prevé seguir ampliando as prazas cunha trintena de novas casas ata superar as 110, e destinar a tal fin máis de 3 millóns.
DISCAPACIDADE
Tamén reflicte o informe un total de 5.546 prazas de atención residencial a persoas con discapacidade, distribuídas en centros de titularidade propia (420 das mesmas) e de xestión concertada e indirecta (os 5.126 restantes). Nas de titularidade de xestión concertada e indirecta o investimento é de 68,7 millóns, e de 27 millóns nas de titularidade propia, ata totalizar un orzamento que supera os 95,7 millóns de euros.
Ademais, Política Social enumera outros programas como o de respiro familiar para o ámbito da discapacidade, ou o sistema de teleasistencia, nas súas diversas modalidades.
