O TC rexeita tamén o recurso do PP contra a eutanasia e limita a obxección de conciencia ao persoal sanitario

O Tribunal Constitucional (TC) rexeitou no seu Pleno deste mércores o recurso contra a Lei da Eutanasia (LORE) presentado polo PP, como xa fixera o pasado marzo co de Vox, baseándose igualmente en que non hai "obrigación de manterse con vida", aínda que respondeu a algunhas cuestións novas para limitar a obxección de conciencia aos profesionais sanitarios fronte á petición dos 'populares', que expuñan estendela ás persoas xurídicas.

Segundo informou o propio TC, "a sentenza resolve, desestimándoas, dúas queixas novas relativas á obxección de conciencia das persoas xurídicas e á utilización do proceso preferente e sumario para tutelar a eutanasia".

"En relación coa obxección de conciencia das persoas xurídicas e de acordo coa configuración constitucional deste dereito, a sentenza sostén que as únicas actuacións susceptibles de ser exoneradas do deber legal de garantir o dereito de prestación de axuda para morrer, nos termos en que foi configurada pola LORE, por estar amparadas na obxección de conciencia, son as intervencións dos profesionais sanitarios, calquera que sexa a súa categoría profesional, na execución efectiva da devandita prestación", contesta a corte de garantías.

Aclara que "é só respecto de tales intervencións cando debe constatarse que poden darse situacións de conflito por conviccións íntimas, ideolóxicas ou morais, que xustifican o apartamiento do profesional sanitario ante unha intervención que constitúe, con carácter xeral, un imperativo legal".

"Máis aló destes casos excepcionais, estender a obxección de conciencia a un ámbito institucional como pretenden os recorrentes, non só carecería de fundamento constitucional, senón que poría en risco a efectividade da propia prestación sanitaria", fixan os maxistrados.

Na sentenza que desestimou o recurso de Vox, o Constitucional só pronunciouse sobre este extremo para apoiar a creación dun rexistro de objetores de conciencia, rexeitando que vulnere a previsión constitucional de que "ninguén poderá ser obrigado a declarar sobre a súa ideoloxía, relixión ou crenzas".

En canto á segunda cuestión nova, o PP parte da premisa de que "o dereito á eutanasia non pode ser considerado un dereito fundamental, senón un dereito de configuración legal, razón pola que a LORE --ao prever un procedemento sumario e preferente fronte ás resolucións denegatorias da eutanasia-- introduce un novo pseudo dereito fundamental".

O Constitucional descarta este argumento recalcando que "a prestación de axuda para morrer incide na facultade de autodeterminación da persoa, e faino na medida en que afecta, ademais da valores e principios constitucionais vinculados á liberdade e dignidade persoal, a un dereito fundamental como é o da integridade física e moral".

"Estamos, pois, ante un dereito constitucional de configuración legal que atopa a súa ancoraxe, en última instancia, no dereito fundamental á integridade física e moral, polo que non pode entenderse que se crebe a tutela preferente e sumaria", resolve a corte de garantías.

VOTOS PARTICULARES

Ademais, como xa fixeron coa sentenza que desestimou o recurso de Vox contra a Lei da Eutanasia, os maxistrados conservadores Enrique Arnaldo e Concepción Espejel anunciaron votos particulares para reiterar as discrepancias que xa mostraron entón e engadir as relativas á obxección de conciencia das persoas xurídicas e ao procedemento preferente e sumario.

Nos seus votos particulares á sentenza anterior, defenderon que a LORE era inconstitucional. Arnaldo acusou o tribunal de "devaluar" a Constitución e de limitar as opcións do lexislador neste apartado, mentres que Espejel considerou que o TC desbordou os seus límites ao consagrar a eutanasia como dereito fundamental.

Pola súa banda, a maxistrada progresista María Luisa Balaguer formulou un voto particular concorrente para remitirse tamén ao que fixo á primeira sentenza, onde criticou que o Constitucional non fose máis lonxe.

Así, considerou que se puido facilitar" ao "futuro intérprete" e ao "lexislador futuro" un "sustento máis sólido para conformar un dereito á morte digna de perfís máis amplos que os que agora contempla e que limita a eutanasia e a asistencia ao suicidio nos denominados 'contextos eutanásicos', que nin moito menos comprenden todas as situacións vitais en que unha persoa pode decidir pór fin á súa vida en condicións dignas e non violentas ou degradantes".

Manifestación en Madrid a prol do dereito á morte digna no día en que o Congreso aproba a lei de eutanasia | Fonte: Marta Fernández - Arquivo