A viúva dun traballador de Navantia que morreu pola súa exposición ao amianto verá incrementada a súa pensión nun 40 %
O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia ratificou a condena contra Navantia e a súa predecesora, Izar Construciones Navales, pola súa responsabilidade na enfermidade contraída por un traballador do estaleiro entre 1973 e 1986 falecido en 2015 a consecuencia dunha abestose de longa duración, doenza provocada pola exposición ao amianto, material que este operario manipulou durante os seus anos na antiga Bazán.
Por Europa Press / Redacción | FERROL | 03/10/2023 | Actualizada ás 13:15
O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia ratificou a condena contra Navantia e a súa predecesora, Izar Construciones Navales, pola súa responsabilidade na enfermidade contraída por un traballador do estaleiro entre 1973 e 1986 falecido en 2015 a consecuencia dunha abestose de longa duración, doenza provocada pola exposición ao amianto, material que este operario manipulou durante os seus anos na antiga Bazán.
A resolución da Sala do Social do Alto tribunal galego desestima o recurso presentada polas demandadas (Izar Construciones Navales, en liquidación, e Navantia) pola viúva do operario, á que se recoñece o dereito a percibir unha recarga do 40 % da súa prestación por viuvez.
O fallo do TSXG, contra o que cabe recurso de casación para a unificación de doutrina, ratifica a sentenza do xulgado do Social número dous da Coruña que condenou ás responsables do estaleiro pola enfermidade contraída por este empregado que desempeñou a súa actividade entre 1980 e 1986 como andamiero e tubeiro.
As súas tarefas no estaleiro eran, fundamentalmente, o revestimento dos tubos que estaban fabricados con amianto, co que, como determinou a xustiza, estaba moi exposto a este material que provocou a enfermidade que padeceu ata a súa morte en 2015. Na súa sentenza, o xulgado subliña que a compañía non facilitaba máscaras aos traballadores, quenes tampouco recibían "información expecífica" sobre a súa exposición ao amianto ou as medicións sobre a súa presenza no aire.
Ademais, tampouco era obrigatorio a ducha ou lavado unha vez finalizada a xornada nos estaleiros e os empregados tiñan que levar a súa roupa para os seus domicilios. No ano 1985 diagnostícaselle unha asbestose, que evolucionou progresivamente sucedéndose os ingresos hospitalarios de maneira habitual e constante ata que desembocou no seu falecemento o 5 de maio de 2015. Agora, segundo a resolución facilitada pola defensa da viúva levada a cabo pola firma Opamianto Avogados, a xustiza recoñece o dereito desta muller a ver incrementada a súa pensión de 486 euros nun 40 %.
