A sobrevivente do accidente de bus de Noiteboa: "O condutor gardou todas as precaucións na condución"
Na súa declaración este mércores só tivo "palabras boas" para o chofer, porque a "axudou" tras a caída ao Lérez.
Por Europa Press / Redacción | PONTEVEDRA | 09/11/2023 | Actualizada ás 14:42
Rosario González, única pasaxeira sobrevivente do accidente de autobús ocorrido en Cerdedo-Cotobade a pasada Noiteboa, declarou este xoves ante o xuíz de instrución que, na súa opinión, o condutor (C.M.) "si" gardou todas as precaucións na condución pola N-541 e que o suceso que lle custou a vida a sete persoas debeuse ás condicións meteorolóxicas.
"Non, en ningún momento", afirmou a muller, ao preguntarlle os medios de comunicación á saída do xulgado sobre se aquel 24 de decembro sentiu que o chofer circulaba a máis velocidade da que debía antes de que o vehículo precipitásese polo viaduto de Pedre cara ao río Lérez, no que faleceu unha amiga súa.
E é que, segundo o informe pericial a Garda Civil, o autobús ía a máis de 80 quilómetros por hora, que sería o límite máximo do tramo. Con todo, a defensa do condutor, investigado por sete homicidios imprudentes, desménteo e atribúe o ocorrido á meteoroloxía adversa e ao estado do bus, que aquela noite cubría a ruta entre Lugo e Vigo.
A única sobrevivente chegou pouco antes das 13,00 do mediodía ao Xulgado de Instrución número 1 de Pontevedra e, ante a presenza dos medios de comunicación, mostrouse nerviosa e moi emocionada. Ao concluír a súa declaración, de pouco menos dunha hora de duración e na que respondeu a todas as preguntas do xuíz, saíu en compañía da súa avogada, María Álvarez, e atendeu á prensa, xa máis tranquila.
O CHOFER AXUDOUNA
Así, segundo expuxo ante as cámaras, González declarou ao xuíz que non sentiu ese exceso de velocidade e só tivo boas palabras para o chofer, porque a "axudou" tras a caída ao Lérez. "Declarei o mesmo que declarei ata agora", confirmou ante a prensa. Tal e como comentou, o condutor "non dixo nada" aquel día acerca das condicións do autobús, pero si comentou, á mañá seguinte, que notaba que o vehículo "perdía velocidade ao subir".
Aínda que non podía ver o velocímetro, á vítima non lle consta que o condutor fose máis rápido do que debía, nin tampouco que dese volantazos. Tampouco tivo a sensación de ir nun medio "inseguro", nin na ida nin na volta desta ruta que empregara noutras ocasións "e non había problema".
"NON SE VÍA"
Con todo, a sobrevivente si cre que a treboada foi un factor decisivo no sinistro: "O condutor dicía que non podía, que tiña que ir amodo porque non se vía. Á xente que baixaba el axudábaa. É que non se vía".
Rosario González, emocionada por momentos, lembrou que, tras a caída ao río, foi o chofer o que a sacou da auga, espertouna e axudouna. "Tocounos a nós, tocounos, tiñamos o día... Pero tocounos como lle podía tocar a vostedes ou a outra persoa", lamentou.
Sobre a súa declaración na instrución, a avogada confirmou que a muller respondeu a todas as preguntas que lle formulou o xuíz e "insistiu en que ten a sensación, do que lembra, de que o condutor ía conducindo perfectamente, coas precaucións que había nunhas condicións climatolóxicas moi adversas".
Precisamente, agregou María Álvarez, a liña de bus ía "cun pouquiño de atraso" debido ao temporal, porque "non había nada de visibilidade, non había alumeamento na estrada, nin reflectores nos laterais da vía".
Rosario González cre que o vehículo sufriu, en palabras do seu representante, "unha especie de 'aquaplaning' ou algo similar", que o chofer "non podía ter o control do vehículo e que por iso se caeron" ao Lérez. Ademais de axudar á única sobrevivente, o condutor, engadiu, "moveuse polo resto do autobús para tratar de buscar a outros sobreviventes".
NON ESTÁ BEN "PSICOLOXICAMENTE"
Rosario González recoñeceu que "psicoloxicamente" non o está pasando ben. Ten unha filla con discapacidade, en cadeira de rodas, que depende dela e, tal e como relatou, quitáronlle "" o seu domicilio. "Teño que depender de persoas para bañar á miña filla, porque non me deixan coller forza", explicou aos medios, para seguidamente pedir "asistencia" para as dúas.
"Eu poderei tirar como poida, pero a miña filla psicoloxicamente está a vivir todo, non me conta o que pasa, o que pasa durmindo... E dorme comigo, é duro. Estar aquí (no xulgado) é o máis duro, porque eu non quería estar", manifestou.
AVOGADO DO CONDUTOR
Á declaración da pasaxeira sobrevivente tamén asistiu Manuel Carpintero, o avogado do condutor (C.M.). Antes da sesión, explicou aos medios que esperaba que a versión de Rosario González servise para reforzar as principais liñas do seu defensa.
Ás portas do xulgado, o avogado do chofer explicou, en base a unha entrevista que a sobrevivente concedera a 'A Rexión' este xoves, que as súas palabras son "bastante ilustrativas" das condicións de condución daquel 24 de decembro. "Mesmo a única sobrevivente, que sería a que tería que ter unha rabia, que tería que ter unha inquina con ese señor, (...) sería a primeira en dicir que (o meu cliente) ía como un touro", asegurou.
O defensor do condutor --investigado pola Garda Civil por sete homicidios imprudentes-- rexeita que, debido ás condicións meteorolóxicas daquela Noiteboa, circulase a 90 quilómetros por hora. Por iso, dúbida do valor "técnico e científico" da pericial do Instituto Armado. "A min, a opinión dun garda civil paréceme moi ben, pero é unha opinión", agregou, para confirmar que a defensa achegará documentación de, polo menos, outros dous peritos.
De feito, lembrou que a N-541 era unha estrada que estaba xa "denunciada por parte de asociacións e colectivos de toda índole" polo seu "mal estado". Así mesmo, apuntou o "pésimo" estado no que se atopaba o vehículo, da empresa Monbus.
Carpinteiro fixo unha comparación co caso do accidente ferroviario de Angrois, en Santiago en 2013: "A pericial da Garda Civil parte de premisas erróneas e non sabemos se son interesadas ou non, que xa saben que neste país a culpa é sempre do chofer ou do condutor do Alvia". M.C., condutor con décadas de experiencia, xa se reincorporou á empresa tras unha baixa de varios meses da cal o seu médico xa lle deu o alta.
