Javi Otero Mouriño, o 'xusticeiro' contra o maltrato animal que conciencia a través das redes sociais

Hai persoas que nacen cunha sensibilidade especial, un radar silencioso que os fai percibir doutra maneira a dor allea, mesmo cando esa dor a sofre un ser que non pode falar. En Carril, unha pequena vila mariñeira do concello de Vilagarcía de Arousa, vive un deses homes que semella levar gravado na pel o instinto de coidar. A súa vida sempre estivo vencellada ao mar, primeiro como mariscador e despois como buzo, pero tamén aos animais, que se cruzaron no seu camiño unha e outra vez coma se o buscasen a el, coma se soubesen que alí atoparían protección. Dende a pomba que recolleu cando era apenas un neno ata os corvos, gatos e cans que hoxe conviven baixo o seu teito, Javi Otero Mouriño (@anubis.dimitri) construíu ao seu redor un refuxio que non é só físico, senón tamén emocional.

O que comezou sendo unha afección privada --gravar aos seus paxaros, voalos, documentar a súa vida con eles-- rematou converténdose nun fenómeno viral que o situou, case sen propoñelo, como referente en redes sociais. Un vídeo espontáneo chegou para pasar de mil seguidores a decenas de miles, e dende entón cada publicación súa foi un lembranza de que os animais tamén precisan voz, coidados e cariño. Pero o máis sorprendente é que Javi non emprega esta popularidade para exhibirse, senón para concienciar e acompañar. Ás veces con humor, ás veces con crudeza, sempre con tenrura, leva aos seus animais a centros de día para alegrar a xornada a persoas con discapacidade, resposta a familias que atravesan momentos difíciles ou, directamente, enfróntase a situacións de maltrato animal sen pensalo dúas veces.  "Se tes que agardar a que a policía faga algo, o can morre", di sen rodeos, convencido de que a acción directa pode marcar a diferenza.

Nun tempo no que as redes sociais semellan feitas para a vaidade e o espectáculo, el convertiunas nun altofalante de empatía e xustiza. Javi non se considera 'influencer', aínda que si que o é. Non busca fama, aínda que si que a teña. O que busca é agasallar aire fresco a quen o precisa e demostrar que convivir con animais non é cuestión de ordes nin trucos, senón de contacto, de respecto e de liberdade compartida. A súa historia é a dun mariñeiro convertido, case por azar, en heroe anónimo dos animais, alguén capaz de arrincar un sorriso e, ao mesmo tempo, remover conciencias. A súa conta de Instagram (550.000 seguidores), ao igual que as de Tik Tok (74.000) e Facebook (200.000), é desas exemplares, das que oxalá existisen máis.

INFANCIA VENCELLADA AO MAR E AOS ANIMAIS E SALTO INAGARDADO ÁS REDES

Javi Otero Mouriño naceu e medrou en Carril, unha vila mariñeira de Vilagarcía de Arousa. A súa vida sempre estivo vencellada ao mar: foi mariscador durante 10 anos e agora traballa como buzo. Pero, dende neno, xa sentiu unha atracción especial polos animais. Aos 7 anos, seu irmán levoulle unha pomba que caera do niño. Javi alimentouna, levouna con el ao colexio e a pomba aprendeu a volver soa á casa. "Dende neno xa espertou en min ese desexo de coidar dos animais", lembra. E aquela primeira experiencia marcou un camiño que xa non o abandonaría. Pouco a pouco, a xente da súa contorna comezou a velo coma alguén a quen acudir en caso de necesidade: cando aparecía un paxaro ferido, cando alguén atopaba un animal abandonado... Mesmo antes de ser coñecido en redes, xa recibía chamadas e mensaxes.

A súa relación con Instagram e Tik Tok naceu de maneira casual. Sempre tivo paxaros e gravava os trucos que facía con eles e como os alimentaba. "Tiven corvos toda a miña vida", di. Con documentación en regra, ao igual que se precisaría para ter un loro, por exemplo. "Nos meus vídeos amosaba como convivía con eles", apunta. E foi un día calquera cando lle chegou un aviso: regalaban un pitiño de corvo en Sabadell (Barcelona). Sen pensalo dúas veces, amosou o seu perfil público a quen o ofrecían e quedaron impresionados cos seus coidados: "Ninguén ten un corvo tan ben coidado coma ti", lembra que lle dixeron. Así foi como o animal viaxou ata Carril e, pasado un tempo, Javi subiu un vídeo ás redes dos seus dous corvos interactuando, cun toque de humor. O vídeo fíxose viral e Javi pasou de ter mil seguidores a ter máis de medio millón en poucos meses. "Non foi nada planeado, non buscaba ser 'influencer', veume de rebote", asegura.

CONCIENCIA SOCIAL E UNHA CASA CONVERTIDA EN REFUXIO

Consciente do alcance que gañara, Javi decidiu empregar a súa fama cun propósito claro: axudar. Non só amosa aos seus animais nas redes, tamén os leva a centros de día para persoas con discapacidade intelectual ou resposta a mensaxes de familias que precisan alegría. "Se é xente nova que só quere vir voar o corvo por entretemente non acceso, porque prefiro gastar o meu tempo con quen de verdade precisa unha bocanada de aire fresco", sinala. E tamén se ve alentado pola denuncia e a acción directa. "Se tes un veciño que trata mal a un animal, quítallo", asevera. E conta que el mesmo tivo que facelo: "O outro día tiven que entrar nunha finca na que había unha cadela abandonada: metinlle unha patada á porta e leveina, porque se chamas á policía e agardas a que veñan e fagan os trámites todos, o can morre". Por estas cousas podemos dicir que Javi é algo así coma un "xusticeiro contra o maltrato animal".

O seu fogar é un pequeno refuxio onde conviven especies diversas: dous gatos --un deles coñecido en redes como 'Ardilla Nocturna', rescata das rúas--, dous cans --entre eles Pinky, adoptado hai 13 anos nunha protectora--, un falcón chamado Petrusca e dous corvos, Dimitri e Vladimir. A eles súmase Anubis, unha cadela lobo checoslovaca que chou ás súas mans por azar e que leva 7 anos ao seu lado, inseparable. Cada rescate trae unha historia. Pinky, por exemplo, apareceu "todo acongoxado e pequeniño" nunha protectora e, dende que decidiu quedarse con el, xa non se separan. A 'Ardilla Nocturna' subíuselle a lamerlle a cara unha noite, seguíndoo ata a casa e xa nunca volveu marchar. "A primeira noite que a vimos durmiu con nós e xa se quedou para sempre", lembra Javi.

FILOSOFÍA DE CONVIVENCIA E LIBERDADE CON HUMOR E CERCANÍA

A forma que ten Javi de relacionarse cos animais é particular. Non cre no adestramento estrito, senón na convivencia diaria. "Nunca ensinei a Anubis a facer nada, nunca lle puxen correa, pero cando chega a un paso de peóns sabe que ten que deterse, e aprendeu soa", asegura. "Ao final o máis importante é ter algo de psicoloxía para os animais, o contacto, estar con eles e que vaian vendo", explica. Para el, o máis importante é darlles a liberdade que precisan. "Esa é a maneira correcta de ter un gato: que sala, que volva, e que non pase a vida encerrado nun piso", expón. E aínda que sabe que pode pasarlles algo cada vez que saen pola porta, considera que "non podemos vivir con ese pensamento porque nos leva a cortarlles a súa liberdade".

A personalidade de Javi mestura seriedade e humor. A súa ledicia trasládase constantemente nos seus vídeos. "Hai que meterlle un toque de coña á vida, de sarcasmo e cachondeo", asegura. Así, converte a Pinky en protagonista de broman, imaxinándoo coma un can 'borracho' que se vai de ruta polos bares da vila. Esa mestura de tenrura e humor é o que verdadeiramente atrapa ao seu público. E hoxe Javi recibe milleiros de mensaxes de agradecemento que o sorprenden: "Dinme que son un heroe para os animais, que en cada vila debería haber alguén coma min". E, aínda que sigue traballando como buzo, cada minuto libre adícao a rescatar, coidar e visibilizar aos animais. Entre mareas e rescates, con sarcasmo e amor, Javi Otero Mouriño converteuse nun referente inagardado da defensa animal dende un recuncho mariñeiro de Galicia.