O mestre César Bona ve "necesario" que os partidos "teñan en conta" á comunidade educativa para lograr o pacto

O pacto educativo en España debe contar coa opinión de alumnos, familias e profesores. O mestre e escritor César Bona considera "fundamental" e mesmo "obrigatorio" que "se teña en conta" aos principais axentes do proceso formativo no debate sobre as liñas mestras en Educación e, sobre todo, "que se esquezan das súas ideoloxías" á hora de fixar os mínimos que permitan fixar unha norma básica para o sistema e frear a dinámica de constantes reformas con cada cambio de goberno.

"É fundamental que se chegue a un acordo, para que non nos mareen, pero que cando se reúnan é necesario e obrigatorio que teñan en conta aos principais axentes. Aos nenos e adolescentes, e ás familias. Non se poden esquecer", sinalou Bona, nunha entrevista concedida a Europa Press.

No ano 2015, César Bona saltou á fama tras formar parte de formar parte de lista do cincuenta profesores nomeados aos Global Teacher Prize, que recoñecen ao mellor profesional da docencia no ámbito mundial, e este mesmo xoves participa en Santiago na conferencia 'As escolas que cambian o mundo', da man de Afundación.

"Escoitar" e "implicar" son algunhas das palabras máis repetidas polo mestre durante todo o encontro e das que quixo facer partícipes non só a familias e a alumnos, senón tamén aos axentes políticos e á propia Administración, en pleno debate sobre o rumbo a seguir nesta materia.

Sobre todo, reprochou que nas declaracións públicas se aborde a educación "como unha competición deportiva", co exemplo recente da publicación do informe PISA que encheu cabeceiras de medios de opinións que "se esfumaron" unha semana despois.

Bona referiuse, ademais, á necesidade de conceder importancia a "aspectos que non se avalían" neste tipo de informes, como "o respecto a un mesmo, ao medio ambiente", mentres se tenta sacar "algo positivo" dos resultados noutros parámetros.

NOVA METODOLOXÍA

Este cambio de actitude e de perspectiva sobre a materia debe pasar, ademais, por romper moldes na propia metodoloxía na aula. César Bona fixo fincapé en que o sistema actual "segue sendo memorístico" e descoida o proceso educativo, no que os alumnos "deben investigar, sentirse implicados e compartir", e non simplemente ensinarlles preguntas "que se limitan a responder" nun exame.

Para iso, o sistema educativo debe conceder máis importancia "ao presente", ao mesmo tempo que os axentes implicados teñen que ser "conscientes" de que están a formar "a seres sociais" que afrontan interaccións día a día. "E debe cultivarse na escola. Educar en respecto, cun mesmo e con todos os demais".

Con todo, quixo matizar que isto non pasa "por unha loita entre escola tradicional e innovación", senón por aproveitar "as cousas que funcionaban" e aceptar que "todo evoluciona" e que do mesmo xeito que iso pasa "coa sanidade e os transportes", a Educación "non pode ser menos".

Nestes termos referiuse ao debate sobre os deberes, apelando ao "sentido común" e a que non todo debe ser "ou branco ou negro". "Calquera paso debe repercutir no benestar", insistiu, apostando por incentivar "a curiosidade innata" do alumno e estudar os casos que necesitan "unha estimulación" ou un reforzo. "E non esquecer o sentido común, escoitar e implicar aos axentes, os nenos, as familias e os docentes".

Ao mesmo tempo, considerou que España conta con exemplos de éxito e pide perder o medo á evolución. "Temos que saber valorar o que temos aquí e se hai cousas que funcionan ao noso lado, darlles o valor que merecen. E é verdade que sempre se toma a Finlandia (como modelo), pero en España hai centros que fan unha tarefa marabillosa. Visitalos, e aprender deles", resolveu.

Un deles é o centro de O Pelouro, en Galicia, onde descubriu un modelo "onde non existen as etiquetas" e normalízase o traballo entre nenos "con diferentes capacidades". Deste centro, destacou o caso dun alumno que facía un monográfico sobre o Alzheimer, motivado pola experiencia de propio avó por esta doenza, co obxectivo de "axudar a outros" que sofren esta enfermidade.

RESPONSABILIDADE E INVESTIMENTO

Neste sentido, apelou á responsabilidade dos adultos á hora de proxectar unha imaxe aos mozos, posto que "a actitude é tremendamente importante" e "inflúe" nos pequenos, do mesmo xeito que o fai o xesto dun deportista ou o dun actor. "A partir de aí, o sistema debe axudarnos", engadiu.

O mestre precisou, respecto diso, que toda mellora na sociedade necesita "un investimento en Educación" que "non só significa lousas interactivas", senón actuar para mellorar os persoais e a formación do profesorado.

"O material máis prezado que ten a sociedade son os nenos e os que educan, que son os docentes e familias, polo que é necesario darlles o valor que merecen. E aí entran máis recursos humanos e a formación, que hai miles de mestre desexando ser formados e que viaxan facendo cursos. E a formación debe ir dirixida a educar seres sociais. Se non, imos ir sempre por camiños separados", insistiu.