Afasta do “ trifascito”

Este país padece un déficit democrático endémico que é reflexo do noso contexto histórico, da actitude encadeada que mantiveron a través dos tempos os poderes fácticos e o séquito de mandatarios de acompañamento, que mais alá da aparencia que tentan transmitir xamais pensaron nin en España, nin moito menos na súa cidadanía, só en garantir o seu propio status e excepcionalmente o dos adláteres que lles apoiaban e defendíanlles .

 

Tal é así que nunca concederon a mínima oportunidade para que os españois vivísemos a democracia e a  liberdade en efectivo, pois  todo intento por conseguilo foi sufocado a tiros como poñen de manifesto os avatares que acompañaron as manobras golpistas que deron ao traste coa primeira e segunda República. 

 

O denominado proceso de transición democrática que tivo na tardo –franquista Constitución do 78 o seu máximo referente, por máis empeño lexitimador que queira dárselle, lonxe do que se propaga a súa verdadeira finalidade foi utilizala para modelar a conciencia colectiva da masa social coa  exprésa intención de consolidar a primacía do sistema político preponderante

 

E é por iso que desde a esfera do poder o simple feito do seu cuestionamento como expresión dunha transición modélica á democracia produce unha reacción en cadea contra os díscolos, que pola súa discrepancia son difamados e perseguidos, porque coa súa actitude están a cuestionar a estrutura de intereses que gobernan á sociedade e por tanto a prolongación e perpetuación do réxime franquista baixo o formato político do parlamentarismo.

 

Que o texto constitucional foi redactado ex profeso para a satisfacción dun bando, a estas alturas só os moi inxenuos pódeno poñer en cuestión, pero por se houbese dúbida, despois da irrupción de VOX que representa a antítese dos teóricos valores da Constitución, tal constatación é un todo evidente, pois cando un partido de extrema dereita que se proclama rupturista co sistema vixente e nega por activa e pasiva os dereitos fundamentais do Estado, se aínda así, adxudícaselle sinal constitucionalista, tal encaixe é definitorio que o contido da Carta Magna lonxe da neutralidade necesaria escora cara a estribor.

 

Curiosamente o que VOX, non cuestionou desde a súa implantación é a monarquía, nin en ningún momento puxo en dúbida a efecto algún as medidas de corte neoliberal que en curiosa coincidencia referendan ao unísono o PP e Cs, nin todas aqueloutras que vaian en detrimento das clases populares, como a vixencia do artigo 135, as políticas de recortes , as restritivas reformas laborais, o privado sobre o público, a regalía de solo patrio aos intereses militares ianquis , etc,etc

 

Idénticos postulados que os defendidos polos seus colegas de viaxe en Andalucía e que con matices mais de forma que de fondo forma parte dunha estratexia de refundación dun" trifascito"centralista e retrogrado que para a consecución dos seus fins involucionistas utiliza esa Constitución lastrada como arma arreboladiza.

 

Aos poderes fácticos do vello réxime véuselles abaixo o invento da súa transición de conveniencia cando como consecuencia da crise económica do 2008, o bipartidismo imperante que desde o fin da ditadura mantiña a súa continuidade alternante, abriu paso a un multipartidismo que fixo perder a hexemonía dos partidos tradicionais como consecuencia da aparición en escena de formacións políticas de novo cuño, cuxa manifesta discordancia co funcionamento do sistema fixo saltar as alarmas desa elite dominante pola repercusión que aos seus intereses puidese causar a configuración do novo escenario político e o impacto das consecuencias derivadas. 

 

É por iso que a irrupción do fascismo identitario de Vox non teña referente de contraste no resto de Europa, pois neste caso o seu ascenso ten a complicidade participativa dos propios Poderes do Estado, non existindo a mínima dúbida da súa promoción e impulso desde sectores do ámbito financeiro, económico e empresarial; sendo de destacar igualmente a categoría de formación democrática atribuída por parte dos seus afíns políticos PP e Cidadáns e a súa anexión participativa en manifestacións organizadas pola formación ultrafascista, homófoba, xenófoba, racista e machistae de Abascal.

 

 

Todo iso encádrase nun concordato de intereses que pon o capital electoral do “ Trifascito” a disposición dos poderes de Estado. para deste xeito subverter a linguaxe da democracia no seu propio beneficio; o que vén advertir que decantarse electoralmente por calquera opción de dereitas, polos seus prexuízos instigados, é unha insensatez que conduce ao suicidio social e económico.