C7H5N3O6

Son acaso a urnas de trinitrotolueno? Parece ser que en Cataluña si o son, ou polo menos algúns así o pensan. É certo que o camiño elixido podía ser outro, é certo tamén que as posicións de máximos das ideas encontradas non axudan. Tamén é unha realidade que percíbese un certo cheiro a que ninguén está a poñer toda a carne na grella para encontrar camiños intermedios. Está moi claro que estas posicións retroalimentadas son moi boas para dogmas e para os extremistas políticos de cada bando.

Trabucamonos

Os equipos de traballo que xestionan á imaxe dos políticos están sempre pendentes do refrán: cría fama e bótate a durmir, penso que é porque lles facilita moito o traballo.

Endogamia política

Está de moda, que se lle vai facer, que os partidos políticos (non todos) adiquen tempo, esforzos e capital humano a solucionar problemas internos e a facer política de portas cara dentro, que terrible erro.

Cohesión

Para que un territorio interaccione e medre ten que necesariamente estar ben comunicado. No século XXI, no que todo é a golpe de clic, non se entende o crecemento sen un territorio ben comunicado que potencie os intercambios e relacións en pouco tempo. A política de crecemento da gobernanza global basease precisa-mentes hoxe máis que nunca na interrelación e nas sinerxías dos movementos e vangardas.

O sinnerman das Primarias

Son veces, que como di a canción da grande Nina Simone, que o pecador corre e corre sen atopar a redención nin tan sequera o acubillo. Existe un pecado mortal no mundo da política, por desgraza non é a corrupción se non o PP xa estaría condenado, é a perda da identidade e dos valores ideolóxicos partidarios, a perda da alma do nexo común entre as persoas e a acción política.