Inmigración e dereitos humanos

E a tal Declaración, esa que os estados que se din civilizados asinaron no seu día e que vulneran sen parar, nada di de disparar cando a xente afoga. Eu creo que fala de asistir, axudar e, precisamente, de tratar con humanidade. Os fascismos e nazismos e fachería varia que agora, cal maldición bíblica volven agromar felices e poderosos, síntense fortes, impunes e lexitimados, entre outras cousas porque as chamadas Forzas de Seguridade do Estado non reciben orde concreta de pararlles os pés. Xa saben: son patriotas e, total, aos que agreden son estranxeiros, escuros, pobres, maricóns, separatistas ou mulleres. As ordes de exercer a violencia (algo así só pode facelo o estado) emítense para que se centren en quen non pode defenderse, en quen está máis desesperado e precisado de acubillo.

 

Gustaríame moito que os políticos de máis alto nivel deixasen de falar de fronteiras, medidas e normativas para explicarlle de verdade á xente cal é o motivo polo que se quere entrar noutro país aínda que sexa xogándose a vida. Estaría ben que alguén falase da miseria na que viven, na desesperación na que habitan, na indignidade na que soportan unha vida difícil de soportar. E, sobre todo, estaría moi ben que alguén explicase que a súa miseria, desesperación e indignidade está causada por nós, por este primeiro mundo que os explota e, ademáis, lles dispara para que afoguen.

 

Diso deberían falar todos eses afogados mentais.