Reclaman "máis medios e máis profesionais" de terapia ocupacional para o Psiquiátrico de Conxo

Profesionais da terapia ocupacional concentráronse este mércores fronte ao Hospital Psiquiátrico de Conxo, en Santiago de Compostela, para reclamar "máis medios e máis profesionais", dado que "xa hai unhas necesidades na poboación que non se están cubrindo".

No Día da Terapia Ocupacional, os manifestantes, que acudiron cunha pancarta na que podía lerse 'As terapeutas ocupacionais existen e son necesarias', interpelaron á xerente da área Sanitaria de Santiago de Compostela e Barbanza, Eloína Núñez, á que lle preguntaron directamente "onde está a terapia ocupacional?".

"No último ano aumentaron os profesionais, pero aínda hai moitas áreas onde non estamos visibles", asegurou Raquel, terapeuta ocupacional da área sanitaria de Santiago, que defendeu que estes profesionais "poden mellorar a calidade de vida das persoas".

"Nunha reunión, Eloína dixo que ía aumentar o número de profesionais e fíxoo, en concreto en patoloxías en saúde mental, pero non aínda non son suficientes", explicou Raquel, que recalcou que actualmente son nove profesionais.

Deles, dous están en atención temperá --nenos de cero a seis anos-- pero, por contra, Raquel sinala "hai unha lagoa importante na rehabilitación infantil". Aínda que na área de saúde mental si hai profesionais, a terapeuta lamentou que non dispoñen en continuidade de coidados. Contan tamén cun terapeuta nos hospitais de agudos do Clínico de Santiago e no Gil Casares, aínda que este último compartido coa unidade infanto-xuvenil. Por último, hai un terapeuta en rehabilitación física, que atende tamén pacientes neurológicos.

Con todo, segundo apuntou Raquel, aínda queda moito por facer. Faltan profesionais, denuncian, en rehabilitación física, en atención temperá, en UCI --"os hospitais concertados si teñen terapeutas ocupacionais en UCI, non así nos públicos"--, en medicamento interno e en hospitalización.

En canto aos programas de saúde mental infanto-xuvenil, si celebraron a creación dun hospital de día, pero lamentan que tampouco alí estea presente a figura do terapeuta ocupacional. Ademais, piden mellorar as condicións de traballo, "que sexan dignas", con xornadas completas e "non ter a terapeutas repartíndose en diferentes dispositivos".

"SATURADOS" E SEN MEDIOS

Pola súa banda, a delegada da CIG Saúde de Santiago de Compostela, Irene Tato, mostrouse máis crítica coa xerencia e aseverou que a resposta foi "nula" pola súa banda. "Non se presenta ás reunións convocadas polo que entendemos que non lle importa o problema da área sanitaria", afirmou.

"Non se contempla por parte desta xerencia crear prazas nesta categoría profesional para dar resposta ás necesidades que xa ten a poboación", insistiu, tras o que recalcou que se decataron "a través dos medios de comunicación" da creación dun hospital de día infanto-xuvenil "que non conta con terapeutas ocupacionais".

"Tampouco hai un plan funcional no que se recollan equipos multidisciplinares", criticou Tato; algo que ocorre tanto para a recuperación de ictus como no novo Plan de Saúde Mental, segundo afirman.

A delegada da CIG asegurou que os poucos terapeutas existentes están xa "saturados". "Hoxe en día xa hai unhas necesidades de falta de terapia. Nalgunhas unidades non chegan a todos os pacientes e noutras non hai. Aínda que algunhas contemplan a terapia ocupacional, non o fan da forma que se necesita", explicou Tato.

Desde a CIG piden que a área sanitaria realice "un estudo pormenorizado" de necesidades para atallar a situación. Indican ademais que non se trata só de carencia de persoal, senón tamén de problemas estruturais. "Necesitan salas adecuadas para realizar os tratamentos. No de Conxo, por exemplo, hai salas con humidade e mesmo con pingueiras en días de choiva", criticou.

PROFESIÓN DESCOÑECIDA

Así as cousas, parte do problema radica, segundo puntualizaron, na falta de información da que dispón a sociedade sobre esta profesión, posto que moitos seguen vendo a "terapia ocupacional" como un "entretemento". "Seguimos sendo, por desgraza, moi descoñecidos; a xente asocia ocupación con entretemento e non é iso", defendeu Raquel.

A terapia ocupacional busca devolver a autonomía a aqueles pacientes que, afectados por diversas patoloxías ou enfermidades, perderon parte da súa independencia. "Adestrándoos en novas formas de realizar as súas actividades cotiás, adaptando contornas e obxectos para facilitar a súa participación, tentamos capacitar aos pacientes para ser máis autónomos e independentes na súa vida diaria", explica a terapeuta ocupacional Desirée Rodríguez a Europa Press.

Desirée apunta que o primeiro que fan ao atender a un paciente é valorar as súas actividades diarias, buscando o porqué de que xa non poidan realizar esas tarefas que antes marcaban a súa independencia. "Tras valorar, traballamos con el para que poida volver facer esa tarefa, mediante actividades que poñan en práctica as destrezas que se viron afectadas: a memoria, a forza, etc.", indica.

Son moitos, sinala, os campos nos que traballa un terapeuta ocupacional, desde patoloxías a, por exemplo, danos neurológicos adquiridos, dado que a área de acción é "a vida diaria".

Terapeutas ocupacionais maniféstanse en Santiago de Compostela por 'máis medios e máis profesionais' | Fonte: Europa Press