Ron insiste e pide á Audiencia Nacional que comprobe se a declaración de inviabilidade do Popular "era evitable"

O expresidente do Banco Popular Ángel Ron solicitou á Sala do Penal da Audiencia Nacional que inste o xuíz encargado de investigar os feitos que levaron á resolución do banco a practicar unha serie de dilixencias destinadas a comprobar se a declaración de inviabilidade da entidade "era evitable".

Nun recurso de apelación este mesmo xoves, Ron trata de reconducir a negativa do titular do Xulgado Central de Instrución Número 4, José Luís Calama, que o pasado mércores rexeitou as peticións do que foi presidente da entidade asegurando que as mesmas excedían dos feitos nos que indaga nesta causa. Ron, con todo, considéraas transcendentais, "pertinente e útiles" para o exercicio da súa defensa.

O xuíz instrutor, que fixo súas as palabras da Fiscalía, lembraba no seu auto que a finalidade das dilixencias propostas polo avogado de Ron eran comprobar se os conselleiros do Popular foron informados adecuadamente do significado e transcendencia dos acordos adoptados no último consello celebrado o día 7 de xuño de 2017, especialmente sobre a declaración de inviabilidade do banco.

A representación de Ron expuña a este respecto a posibilidade de que non se advertiu aos conselleiros que acordaron a inviabilidade do banco o escenario da resolución, "que con todo xa levaba preparando nos días previos e que se decretou ao día seguinte do Consello".

Pero, a xuízo do Ministerio Púbico, a intención de Ron era unicamente a de introducir na causa un novo feito como obxecto de investigación que, ao seu xuízo, non procedía. "Se o que cuestiona e pretende coas dilixencias propostas é investigar o acto de resolución e venda do banco, este feito está excluído do obxecto de investigación destas dilixencias", lembraba Fiscalía.

Con todo, a representación de Ron incide en que "non pode dubidarse da transcendencia das dilixencias solicitadas, cuxa denegación produce efectiva indefensión a esta parte, que non pode, polos seus propios medios e sen auxilio do Xulgado, dispor da información necesaria para acreditar feitos relevantes, que poden demostrar que a resolución do banco se debeu a causas producidas a partir da Presidencia" do seu sucesor, Emilio Saracho.

Ron incide en que a súa solicitude é esencial para "esclarecer se a declaración de inviabilidade era evitable, e se os conselleiros, ao adoptar a decisión, coñeceron que a decisión adoptada conducía inmediatamente á resolución da entidade e a amortización das accións".

"En definitiva, se temos en conta que Banco Popular era un banco cun elevado patrimonio e unha enorme capacidade de xerar beneficios recorrentes, tal como se reflicte no informe dos peritos do Banco de España, a resolución do Banco non podería estar cabalmente entre as alternativas estratéxicas dun xestor leal, agás que tomase o control do Banco coa intención de entregalo a un terceiro a baixo prezo", sostén no seu recurso.

O seu avogado argumenta a insistencia en practicar as dilixencias en tanto que, se conseguise demostrar que a declaración de inviabilidade dun banco solvente debeu ser evitada, e con iso a resolución da entidade, o prexuízo ao accionista non podería ser imputado obxectivamente a Ron e o seu equipo xestor, senón que sería imputable obxectivamente a feitos posteriores, atribuíbles ao novo equipo directivo.

Así, e a modo de conclusión, o recurso incide en que a denegación de práctica destas pescudas vulnera o dereito de Ron á tutela xudicial efectiva e a utilizar os medios de proba, alegando que non resulta xustificado que se denegue a práctica dunhas dilixencias que considera de fácil execución e que resultan pertinentes e útiles non só para o seu defensa, "senón tamén para as plurais acusacións particulares que se atopan personadas na causa".