Certamente, pero en Galicia, a Cruña e Vigo xunto coas súas áreas de influencia, nas que por exemplo se perdeu a transmisión interxeracional do galego, agrupan ao 50% da poboación, e a poboación na que están as súas élites económicas, sociais, culturais, en resumo, as de maior prestixio social.
Dis tamén: "O problema esta en que esa xente ten que entender que os seus fillos deben saber castelan e galego o rematar a escola".
Aí esta o problema. Ti non podes facer que alguén queira, sinta amor polo que non quere, ou que teña como elementos identitarios nomes que non recoñece como seus (caso do famoso A Coruña); ti non podes facer que alguén queira ou sinta afecto a traverso dun decreto publicado nun diario oficial, que até as familias reais parece que suprimen os matrimonios de conveniencia e os trocan por matrimonios nos que ambos membros da parella quérense.
¿Cómo facer que a xente aprecie e sinta como propio o galego sen xerar rexeitamento? Nos últimos catro anos, non lembro onde lin que un estudo da Mesa poñía de manifesto que se perderan falantes malia as políticas (ou polas políticas) de promoción do galego. E precisamente nas cidades, onde os pais, de vintepoucos e trintaepoucos anos deberon recibir ensino en galego.
Pero non so nas cidades que son motores económicos de Galicia se rexeita o galego. Hai unha diferencia sexista no uso que aínda non entendo moi ben. Ti vas a un pobo e ves como os rapaces falan galego; no caso das rapazas, non digo que non o fagan, pero a experiencia dime que falan mais castelán que os homes, e que empeza un rapaz a falar galego con elas, e elas seguen a falar en castelán.
Os de GB son unha minoría, non tan minoritaria como o BNG pero unha minoría que fai moito ruido, e tan crispados como un veciño de por aquí arriba que se atopaba nun lamentable estado de "exasperación axitativa" :-)
Entre un estremo e outro penso que haberá unha solución de compromiso precisamente para facer que a xente queira e aprecie o galego. Se ti recoñeces que o bilingüismo armónico non se cumpría nin o 30% das materias en galego, ¿como pretendeu o bipartito, de repente, meter "aló menos" o 50% das materias en galego? Eso podes facelo en lugares onde non hai rexeitamento do galego, pero onde o hai, ti non podes "impor" (non me gusta o termo que precisamente os de GB desgastáronno, pero o certo é que na rúa úsase) unha lingua, porque oposte a grupos sociais que non son xanciños, bates frontalmente coas élites sociais que teñen poder económico e mediático para que as medidas teñan un efecto boomerang. Ao mellor a solución sería non ser tam ambiciosos, esixir nun primeiro ano -facendo se fose preciso que a inspección abrise expedientes- que se usase o galego nese escaso 30%, e paulatinamente, cada 3 ou cinco anos, engadir unha materia mais até chegar ao 50 % de ensino en galego e 50 % de ensino en castelán, sen pasar esa fronteira, porque coñezo casos de rapaces de pobos que sempre falaron en galego e non se atreven a falar en castelán. Sacan unhas notas pésimas en lingua española porque misturan o galego co castelán nos exames. Cando os profes chaman aos pais, estes dinlles que claro, que o castelán vailles costar moito traballo, que nunca o falaron, que non se atreven a falalo porque falan castrapo e os compañeiros rinse deles, etc. Para min, a solución está nun 50-50, pero pouco a pouco. Nas cidades haberá que meter o galego pouco a pouco, e nos pobos onde o galego e maioritario, e como dicía unha amiga miña era profesora de "lingua estranxeira 2", haberá que adoptar políticas para que tamén eses rapaces acaben os seus estudos con destrezas dabondo tamén en castelán.
