Loas para un narciso e un ególatra

Dente hai un tempo semella que, mediante o voto popular, elíxense para gobernar ás persoas máis ególatras, narcisistas, excéntricas e ruidosas que pululan polo mundo.

Tiranos con facha de demócratas

Levamos un tempo no que, por medio das urnas, están chegando ó poder gobernantes que, con faciana de demócratas, actúan como persoas egocéntricas que se achegan moito á tiranía. Persoas sen alma, que se endiosan e cren que son os amos únicos da razón, e como tal actúan.

Unha parte non é o todo

Nestes tempos onde todo camiña moi de presa, onde os días, meses e anos voan, escóitanse frases que chaman moito a atención. A señora Ayuso, sempre moi faladeira, soltou con insistencia que Madrid é España.

"Españoles decentes"

Hai frases que delatan ás persoas. Frases que non aportan nada nun discurso político, mellor, que sacan a relucir a personalidade de quen as di e amosan a súa faciana agochada baixo un perfil de certa moderación.

Pode arredarse música e cultura da política?

Despois do acontecido no Festival de Eurovisión, onde as ameazas prohibindo insinuar textos ou bandeiras polo que pasa en Gaza ou en Ucraina, non me queda outra que criticar un acordo que foi un erro a todas luces. O silencio agochando o que acontece nunha parte do mundo é dun fariseísmo que arrepía. Pois a realidade manca e moito a millóns de seres humanos que asistimos a un exterminio, e en certa medida, con ise silencio facémonos cómplices do que ali acontece.

Galiza Nation

Nos tempos que corren camiñar pola vida con tranquilidade parece ser un obxectivo complicado de acadar. Os acontecementos e novas do mundo que día a día nos chegan axitan a vida traendo moita incerteza.

Falar coas máquinas

Con tanta tecnoloxía que hoxe existe, semella que no canto de ter máis comunicación falamos e socializamos menos, pois as máquinas xa falan por nós.

Mover ficha

A morte do Papa Francisco, abre moitos interrogantes para o futuro da Igrexa Católica. A súa estrutura piramidal de mando vive nun mundo lonxe das bases que son todos os crentes, e esa distancia impídelle conectar cunha sociedade viva que vai modelando cada pouco tempo a súa maneira de ver e de enfrontarse ós problemas que ten a humanidade. Esa realidade deixa ver unha igrexa que semella superada polo dinamismo dunha sociedade en continua evolución.