Galicia Confidencial (GC) - Artigos de Pablo Vaamonde

A contrarreforma sanitaria

A crise económica é utilizada como escusa polo actual goberno (e polas autonomías afíns) para realizar profundos recortes na sanidade pública que están a producir un impacto notable na calidade asistencial e nas condicións laborais dos sanitarios. O obxectivo real non é reducir o gasto público senon conseguir o desvío de parte dos orzamentos cara petos privados. Non tratan de procurar a eficiencia nin de garantir a continuidade do sistema, como afirman de forma enganosa; o que pretenden é crear espazos de negocio que permitan xerar ganancias a expensas do diñeiro público.

Vidas exemplares

Na escola da miña infancia facíannos ler as “Vidas exemplares” de santos e mártires para que nos servisen de guía no camiño da salvación. Algunhas historias eran interesantes mais outras deixábannos o corazón encollido no peito: os desafíos do demo, as macabras torturas dos mártires e a ameaza das lapas do inferno inundaban moitas veces os nosos pesadelos. Agora non son precisos os curas de sotana graxenta e maus pegañentas para ameazar coa eternidade do averno. Agora infúndennos terror os tafures dos mercados financeiros, que xogan co noso futuro no gran casino da economía especulativa, e os ministros de Rajoy, que gozan anunciando cada semana crueis recortes e novas desgrazas para os cidadáns. Lévannos cara o abismo, mais eles sorrín con desprezo e aplauden con entusiasmo no Parlamento.

Rajoy e a desigualdade

As medidas adoptadas polo goberno para afrontar a crise converteron a España no país da eurozona con maiores desigualdades de renda. Así o afirmaba Fernando Salgado nun artigo: “o custe da recesión recae sobre o lombo dos traballadores asalariados e das capas máis humildes da sociedade”. Somos campións de Europa no fútbol mais tamén somos os primeiros noutra clasificación: España é o país da zona euro con maior distancia entre os máis ricos e os máis pobres, o máis desigual dos 17 países que comparten moeda única.

A crise, a pobreza e a saúde

As medidas que está a aplicar o actual goberno (adelgazamento do Estado, redución do estado do benestar, destrución da protección social, privatización da sanidade e da educación, precarización das condicións laborais, abaratamento do despido etc.) non van mellorar a vida da poboación. Pola contra, van provocar unha acumulación da riqueza en poucas mans, van reducir a clase media e aumentar de forma notábel a poboación que vive en situación de pobreza e mesmo en risco de exclusión social.

A incompetencia da ministra de Sanidade

O Partido Popular, cando estaba na oposición, empuxou canto puido para situar o Estado español no borde do abismo. Todo lles parecía válido con tal de acadar o poder. “Que caia España, que xa a levantaremos nós”, clamou nunha ocasión Montoro. Despois de seis meses de goberno popular o resultado non pode ser máis calamitoso: a cruel reforma laboral, os graves recortes en sanidade e educación e a reducción drástica dos orzamentos públicos só serviron para deteriorar as condicións de vida dos cidadáns, pero non conseguiron calmar a voracidade dos “mercados”.

SOS Sanidade Pública

A sanidade pública está en perigo. As medidas adoptadas nas autonomías gobernadas pola dereita ultraliberal (reducción severa dos orzamentos sanitarios, concesión da xestión sanitaria a mans privadas, imposición de copagamentos, externalización progresiva de diversos servizos e actividades, restriccións no acceso aos servizos sanitarios etc.) provocan un serio deterioro dos servizos sanitarios e poñen en risco o seu futuro.

Nado na Baña en 1956. É médico de familia no Centro de Saúde de Labañou (A Coruña). Foi fundador e director da revista médica Cadernos de Atención Primaria (1994-2005), presidente da Asociación Galega de Medicina Familiar e Comunitaria (AGAMFEC) de 1996 a 2005 e vicepresidente do Colexio Oficial de Médicos de A Coruña e responsable do Programa de Formación Continuada de 1998 a 2005. Foi director xeral de Asistencia Sanitaria do Sergas entre 2005 e 2006. Tamén foi membro da Comisión Sectorial de Sanidade que elaborou o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, colaborador habitual dos medios e autor de tres libros de narrativa: O fillo do emigrante (2002), O mes de abril (2004), Luz Divina e outros retratos (2006). Recibiu o Premio Lois Peña Novo en 2005, polo seu compromiso na promoción e defensa da língua de Galicia e é colexiado de Honra con Emblema de Prata (2007) do Colexio Oficial de Médicos da provincia de A Coruña.