O Supremo confirma dous anos e medio de cárcere para o exsecretario interventor de Fisterra por falsidade e malversación
O condenado deberá indemnizar ao Concello con 23.690 euros
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 10/02/2023 | Actualizada ás 18:22
A Sala Penal do Tribunal Supremo confirmou a condena de dous anos e medio de prisión imposta ao exsecretario interventor do Concello de Fisterra (A Coruña) José Ramón L. F. por delito continuado de falsidade en documento oficial labor por funcionario público en concurso medial con delito continuado de malversación de caudais públicos.
Segundo trasladou o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), o condenado deberá indemnizar ao Concello con 23.690 euros, que foi o diñeiro que malversó, descontando os 6.788 euros que xa reintegrou ás arcas municipais. O TS desestima integramente o seu recurso contra a sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, que á súa vez ratificou a da Audiencia Provincial da Coruña.
Segundo os feitos declarados probados, "durante o período comprendido entre o mes de xaneiro do ano 2011 e decembro de 2012, José Ramón L. F., con ánimo de obter un beneficio patrimonial inxusto, concibiu a idea de detraer diñeiro das arcas municipais, aproveitando as facultades de disposición inherentes ao seu cargo, pois tiña entre outros labores, non só a firma das ordes de pago das nóminas senón tamén a súa remisión ao banco".
"Para a execución desta detracción e ao obxecto de incrementar o importe a percibir en concepto de retribucións ordinarias, o acusado manipulou e alterou as súas propias nóminas e as ordes de pago das mesmas, as últimas unha vez presentábanse á firma do Alcalde e Tesoureiro do Concello, substituíndo as datas de expedición orixinais por outras ficticias, utilizando ordes bancarias doutras mensualidades, modificándoas nos seus conceptos, importe ou datas ou inserindo anotacións manuscritas con numerosas abreviaturas e cantidades que máis tarde xustificaría nas ordes de pago", certifica o fallo.
Así, indícase que incluía anotacións como "nómina", "compensación de vacacións", "gratificaciones", "anticipos", continuaba o relato de feitos As cantidades detraídas fóronlle ingresadas ao acusado na conta bancaria da que era titular, e o importe da cantidade indebidamente percibida e que procedía das arcas municipais oscilaba entre 23.690 euros e 26.013,26 euros.
NON CABE A AUTOASIGNACIÓN DE GRATIFICACIONES
O Supremo rexeita o argumento do acusado, en relación á malversación, que cuestionaba o ánimo de lucro por entender que eran pagos debidos por traballos prestados cuxa retribución lexítima non quedaría cuberta coa norma establecida.
"O recorrente, polas súas funcións e formación, ha de coñecer perfectamente que non cabe esa autoasignación de gratificaciones por xustas que poidan parecerlle. Sen unha aprobación a través dos procedementos legais e polos órganos competentes, as cantidades non son debidas. O comportamento poderá merecer un xuízo máis indulgente na medida en que hai un propósito de compensar sobre-esforzos laborais que o xurado considerou acreditados", contesta o tribunal.
E agrega que iso "nin anula o ánimo de enriquecemento, nin neutraliza o delito de malversación, especialmente grave, como salientou o representante do Ministerio Fiscal na vista, por vir perpetrado por quen polas súas funcións está especificamente chamado a controlar e supervisar o manexo de fondos públicos; é agravante da súa correcta asignación".
Conclúe a Sala que o prexuízo causado é evidente, xa que se non se debían esas cantidades, ao facelas súas o recorrente empobreció á Corporación. "Quen presta un favor a outra persoa, sen pacto previo para unha ulterior retribución, non queda por iso lexitimado para subtraerlle o diñeiro que supoña unha, ao seu parecer, xusta compensación. Hai que insistir: legalmente non nacera un dereito do acusado a eses abonos que non eran debidos en tanto non foran aprobados", gabia.
