Ven "mala fe" no caso dunha nai e unha filla acusadas de transferirse diñeiro desde as contas dun familiar

A Audiencia Provincial de Ourense deixou visto para sentenza o xuízo contra dúas mulleres, unha nai e unha filla, ás que se acusa de apropiarse de 50.000 euros o día que morreu un familiar, prexudicando unha herdanza. O fiscal considera que actuaron con "mala fe", mentres que a defensa alega que "pode ser unha conduta moralmente reprochable" e "en todo caso ter responsabilidade civil".

Os feitos remóntanse ao pasado 30 de abril de 2019 cando o home, cuñado e tío das acusadas, respectivamente, faleceu no hospital do Barco de Valdeorras despois de pasar dez días ingresado en fase terminal dunha enfermidade. Ese mesmo día, a maior das mulleres, cuñada do falecido e cotitular dunha conta bancaria, acudiu á entidade e retirou 35.000 euros, a metade do saldo.

Segundo defendeu na vista oral o pasado mércores, cando acudiu á entidade coa intención de sacar diñeiro para o enterro dixéronlle que lle correspondía esa parte por ser cotitular da conta. "Eu non o sabía, decateime nese momento. El sempre me dicía que se eu necesitaba diñeiro que sacase. Púxome titular para que puidese sacar o que quixese", esgrimiu.

Con todo, pouco despois da defunción acudiu a outra entidade bancaria na que o falecido tiña unha conta para retirar 12.000 euros que transferiu á súa filla, presuntamente porque se trataba dunha doazón en vida do familiar, que, segundo relataron nai e filla no xuízo, "levaba tempo querendo entregarlle diñeiro, xa antes de ingresar no hospital", para que "non lle faltase balneario" á sobriña e afillada porque "lle ía moi ben para os seus problemas de saúde". Para ambas tratábase da "última vontade" do familiar.

Con todo, o falecido deixara no testamento herdeiros a todos os seus sobriños por partes iguais. En total, a herdanza correspondía a 20 persoas, entre elas, a propia sobriña acusada e unha curmá desta que exerce a acusación particular. Esta última, segundo explicou no xuízo, cando lle entregaron a aceptación da herdanza pareceulle que faltaba diñeiro e decidiu "investigar".

Ao retiro destas cantidades engadíronse outras de menor entidade para facer fronte a diferentes pagos. Ademais, nai e filla reclamaron ao resto sobriños unha cantidade de 450,11 euros polo importe do enterro e funeral do familiar, cando "devanditos gastos foran cargados na conta" do propio defunto.

CONCLUSIÓNS FINAIS

Así as cousas, durante as súas conclusións finais o Ministerio Público acusou ás dúas mulleres de "repartirse a herdanza coa persoa aínda viva", afeando que a transferencia de 35.000 euros realizouna cando o home agonizaba e que a retirada dos 12.000 realizouse cando xa falecera.

"El nunca deu o paso en vida de facer esa doazón", sostivo o fiscal, que cuestionou se non sería máis ben a forma que tiveran elas de compensarse polos coidados ao tío e cuñado. "Igual non lles parecía xusto, aos seus ollos, que todos os sobriños herdasen o mesmo", dixo o representante do Ministerio Público, que, por todo iso, ve "mala fe" e un agravante de abuso de confianza.

A acusación particular, pola súa banda, sinalou que estar de cotitular para quedar o 50% dunha conta bancaria "é unha escusa peregrina" e ve un delito de estafa porque "enganaron e induciron a erro" a todos os sobriños. Segundo as súas conclusións, houbo un plan para enganar ao resto de familiares antes de que o titular das contas falecese.

"O ocorrido foi o colmo da avaricia", reprochou o letrado, quen criticou, ademais, que a "única última vontade" que existe "é a que se pon nun testamento" e que "ser a sobriña favorita non existe xuridicamente". "Enganaron ata ao notario", afeou.

Pola súa banda, a defensa considera que "todo o problema é de natureza civil e debería resolverse alí". Para esta parte non houbo mala fe, a declaración das súas clientas foi "sincera", "coherente" e "sen ocultación", para el "non houbo ningún plan" e non existe unha apropiación indebida "porque non se pode apropiar un de algo do que xa é titular".

Desde o seu prisma tampouco hai engano para os familiares porque non se ocultaron as retiradas de diñeiro. Argumento que non o souberon os herdeiros, quen, "por comodidade ou confianza" non preguntaron, polo que non ve nin engano, nin estafa nin apropiación. "Poderá ser unha conduta moralmente reprochable ou mesmo ter responsabilidade civil, pero aquí non houbo nada. Nin sequera fíxose uso neglixente dos poderes", manifestou o letrado.

A defensa pide a libre absolución, mentres que Fiscalía solicita unha condena de dous anos de prisión por un delito de apropiación indebida ou tres anos se se entende que os feitos constitúen un delito de estafa. A acusación particular expón delitos continuados de estafa, apropiación indebida e falsidade en documento público, polo que solicita máis de dez anos de prisión.

Audiencia Provincial de Ourense | Fonte: Wikipedia - Arquivo