Ningunha das capitais de provincia galegas conta con refuxios climáticos: "Non son unha moda, son saúde pública"

Greenpeace denunciou que só 16 das 52 capitais de provincia e autonómicas españolas contan cunha rede de refuxios climáticos públicos, segundo Greenpeace. Non hai ningunha en toda Estremadura, Castela-A Mancha, Cantabria, Asturias, Galicia e ambos os arquipélagos. Estas son algunhas das conclusións do estudo 'Cidades a lume vivo: refuxios climáticos e desprotección fronte á calor extrema en España' que a ONG publicou este martes.

No informe, a organización indicou que as cinco cidades con maior número de refuxios climáticos na súa rede son Barcelona (401), Bilbao (131), Murcia (94), Málaga (93) e San Sebastián (89). Na parte baixa da listaxe atópanse Sevilla (5), Córdoba (14, só para persoas maiores), Valencia (20), Madrid (31) e Tarragona (31). Se se considera o cociente de habitantes por refuxio, as cinco con mellor cociente son San Sebastián (1/2100), Lleida (1/2400), Logroño (1/2500), Bilbao (1/2600) e Xirona (1/2900). No outro extremo están Sevilla (1/137400), Madrid (1/110100), Valencia (1/41200), e as cidades de Alacante e Castelló, que contan cun só refuxio habilitado para toda a súa poboación.

Greenpeace denunciou que ningunha das redes públicas de refuxios climáticos que estudaron cumpre con "todos os requisitos necesarios para protexer de forma efectiva á poboación", é dicir, estar abertos nas horas de maior calor; estar claramente identificados; ser accesibles; ser próximos, gratuítos e de libre acceso; ter unha zona de descanso; e proporcionar auga de billa de forma gratuíta. Desta maneira, explicou que todas as redes de refuxios pechan ao mediodía, polas tardes, en fin de semana ou de maneira total durante parte do verán, o que lles resta utilidade. Así mesmo, criticou que non todos os espazos que analizaron son gratuítos.

Neste sentido, apuntou a que Madrid inclúe entre as súas piscinas municipais, espazos culturais e museos --que requiren de entrada--; San Sebastián ou Vitoria, centros comerciais, e Logroño, cafetarías --espazos onde é obrigatorio consumir--. Á súa vez, recalcou que moitas cidades non contan con espazos idóneos en canto a capacidade e zonas de descanso. Desta maneira, Bilbao, Barcelona, Murcia ou Sevilla contan como refuxios climáticos estacións de transporte, mercados ou polideportivos sen especificar se teñen zonas de descanso habilitadas ou se o espazo en si é adecuado.

Así mesmo, incidiu en que varias cidades enumeran espazos de exterior como parques, prazas ou paseos deben contar con sombra suficiente para que a temperatura sexa a adecuada, ter puntos de descanso e fontes de auga dispoñibles, así como ser seguros e accesibles. De feito, indicou que algunhas capitais listan todos os espazos con algo de vexetación sen ter en conta as características que os fan realmente efectivos. Por todo iso, Greenpeace pediu que os concellos habiliten refuxios climáticos efectivos. Ademais, reclamou a implementación de plans de adaptación que transformen o espazo público dos municipios con solucións baseadas na natureza, medidas sociais para reducir a vulnerabilidade das persoas en maior risco, así como contar con obxectivos medibles e financiamento adecuado.

Así mesmo, demandou un sistema enerxético "100 % renovable democrático, social e ambientalmente respectuoso e xusto". A responsable da Campaña de Adaptación urbana ao cambio climático de Greenpeace, Elvira Jiménez Navarro, recalcou que "non abonda con enumerar espazos climatizados públicos e zonas verdes da cidade" como refuxios climáticos. "Hai que habilitalos para que sexan efectivos e poidan protexer realmente á poboación máis vulnerable. Os refuxios climáticos non son unha moda, son unha medida de saúde pública", concluíu.