Para os que discuten o que dixen, que xa non sei cantos son os que parafrasean o meu nick.
1.- ¿É certo ou non que Otero Pedrayo deu mueras a España no Centro Autonomista de Dependentes de Barcelona o 4 agosto de 1933? Pois se esto é así, para mín non merece ter unha rúa.
2.- Para o que non sabe quen son os irmáns García García (Pepín, Bébel, France e Jaurés) dicirlle que eran os máximos e mais representivos elementos dos socialistas coruñeses, e malia usar armas en período electoral en Santiago, botarse enriba da Guadia Civil cando os sorprenderon, facer exercicios paramilitares nas inmediacións da Torre de Hércules no ano 1935 vestidos con camisas roxas cousa pola cal foron detidos, conspirar contra a república e non sei se matar a un maxistrado da Audiencia no Hotel de Francia da rúa San Andrés da Coruña o 19 de xullo de 1936, maxistrado que se negou a aceptar a súa "autoridade", a das armas que conseguiran nunha armería próxima forzando as portas, matáronno pola espalda. Non teño probas de que foran eles, pero sí que asaltaron a armería e entraron no hotel con outros mais ¿É digno que uns señores desta calaña teñan unha rúa na Coruña? ¿A quen lla queren meter doblada?
3.- O que di que Castelao era un demócrata... Di vostede que Castelao é un democráta convencido, o cal paréceme un insulto á intelixencia porque nega vostede o evidente. Calquera diría que vostede usa a fe, pero eu uso a razón. Eu demóstrolle que nin Castelao nin Alexandre Bóveda eran demócratas pois alentaron o escandaloso fraude no plebiscito estatutario de 1936. E ningún demócrata participa no falseamento da voz do pobo, como é evidente. Que logo no seu Sempre en Galiza Castelao gabárase de ser demócrata non significa nada, que as verbas levaas o vento, que o carácter democrático ten en común co movimento esto de demostrarse andando. Se Castelao fora en realidade un demócrata non participaría no pucherazo, e en caso de darse conta de que o houbera, dimitiría e censuraría públicamente aquela xornada, e non iría a Madrid a entregar o proxecto de estatuto que supostamente aprobou o pobo galego. O día do plebiscito constituiu unha xornada bochornosa na historia de Galicia porque todo o mundo sabe que nela votou todo o censo electoral salvo uns dous mil que se abstiveron... na que votaron en contra do estatuto outros dous mil... e na que todos os restantes votaron en masa a favor del. O movimento demóstrase andando, non crendo nin aceptando de xeito acrítico a existencia de santos civis que de santos tiñan pouco, e mais ben o que soñaban era con ser conselleiros do goberno galego e vivir de glogló.
4.- Apoio e alento que quen estea nuna fosa común sexa desenterrado e levado a un cemiterio, pero como esto da lei da memoria histórica nalgúns aspectos paréceme a lei do embudo, na que se pon o lado ancho para uns e o estreito para outros, póñolles no outro prato da balanza o caso doutra rúa adicada no concello de Sada a un indocumentado de nome Ramón Suárez Picallo ao que se tivo a torpeza de ceder a presidencia da primeira reunión para a elaboración do estatuto de autonomía de Galicia en 1931. Este individuo, amais de non ter nacionalidade española e estar polo tanto indocumentado para participar en política na nosa terra, tivo a ousadía de dicir no teatro Rosalía de Castro da Coruña en 1931 que en Galicia tiña que preferirse o uso do inglés á do castellano. E ten unha rúa, e o Sr. Quintana, sendo vicepresidente da Xunta asistiu ao traslado das súas cinzas e enterro en Sada, como se fora un persoeiro sobre o que hai consenso de que non ten tacha, pero tenna, e non hai tal consenso.
Non trago coa lei do embudo, que me coñezo (moi ben) o bacallao: uns porque non saben que facer para ensalzar aos seus supostos mártires, que ningún cometera delitos nin fora detido ou procesado na República ¡que va!; outros porque aproveitan calquera rendixa para eliminar de Galicia a súa indudable españolidade, que empezan retirando a Estatua de Millán Astray, e acaban eliminando nomes como o da Avenida da Marina (que nada ten que ver coa Armada) ou o da praza de España. E non trago (co timo).
