Morre Bibiano Morón, un dos grandes da canción protesta de Galicia

Morreu o meu amigo Bibiano Morón. Noticia que me produciu un tremendo calofrío en todo o corpo. Fai tan só unha semana charlabamos largamente por teléfono, para organizar a xira da destacada cantante cubana Ivette Cepeda.

Por Lois Pérez Leira | Vigo | 29/12/2016

Comparte esta noticia
Estaba moi entusiasmado coa idea, xa que a artista é un verdadeiro suceso musical en Cuba e os EEUU. Aínda que en España é unha descoñecida, lamentablemente. Dicíame que era a versión de Pablo Milanés en muller. Pediume tola a información para intentar organizarlle unha xira no próximo verán.
 
A Bibiano coñecino en 1975 na miña primeira viaxe que realice a coñecer o meu país e á miña avoa. Fora presidente das Mocidades Musicais de Vigo e militante da mocidade comunista, dúas cousas que tiñamos en común, Recordo que frecuentabamos os mesmos lugares, especialmente A cafetería do Universal. Naquel lugar preséntome unha tarde a Amancio Prada. Outra vez na primeiro realización do a feira do libro de Vigo, presentoume a Celso Emilio Ferreiro, que estaba asinando libros. Gustáballe falar comigo para decatarse sobre a política latinoamericana, a situación da esquerda etc. Cando regresei en 1977 para a Arxentina levei os seus discos, para difundir na colectividade galega especialmente “Alcabre”.
 
Pouco tarde en integrarme na Federación de Sociedades Galegas e ser o secretario de Redacción do histórico xornal “Galicia”. Alí realicei a miña primeiro nota xornalística facendo unha critica discográfica sobre o último disco de Bibiano. O título dicía “Bibiano o mellor cantante galego”. Logo de ser editado o xornal o director do “Galicia”, o histórico poeta Arturo Cadrado díxome: “a nota está moi ben. Pero nunca debes titular “o mellor” nunca existe o mellor.” Esta foi a miña primeira clase e a mellor de xornalismo.
 
Co meu retorno definitivo en 1990 a Galiza, frecuentámonos regularmente. Os últimos anos cada certos días atopabámonos no café Urzaiz da peaonil do Calvario de Vigo, para facer proxectos que en xeral non se cumprían. Recordo que se ría moito do chiste que eu inventara, cando nomearan como Papa a Bieito. A noticia deume motivo para facer unha viñeta que me debuxou Lorena Lores. A mesma era ao estilo das que realizaba Castelao. Atopábanse dous galegos labregos e un dicíalle ao outro: -E que me contas de Bibiano que de cantante de protesta converteuse en empresario-. Mentres o outro lle responde: - Uffff peor é o de Benedicto, que de cantante se converteu en Papa- El ría moito coa miña ocorrencia.
Agora quédannos as súas cancións. Mentres escribo estas sentidas palabras tararexo “estamos chegando ao mar ao noso mar”. Ata a Vitoria Sempre Bibiamo.!!

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Lois Pérez Leira Naceu en Vigo en 1953, emigrando á Arxentina cos seus pais sendo aínda un neno. En 1990 retorno definitivamente a Galicia, especializándose en temas migratorios. Durante estes últimos anos escribiu numerosos libros sobre a emigración galega e impartiu distintas conferencias en distintos países do mundo. Nos últimos anos se dedicou ao documentalismo sendo director de 18 documentais. Na actualidade é o secretario xeral de Nova Esquerda Socialista, organización que participa do Novo Proyecto Común. Foi distinguido en numerososa oportunidades, sendo nomeado cidadán ilustre da cidade de Salvador de Bahia.