O incipiente sector da resina en Galicia reivindícase na loita contra os incendios

Esta actividade, que desaparecera en Galicia durante máis de medio século, volve reactivarse e duplicará este ano a súa produción. Na actualidade estímase que hai ao redor dunha vintena de resineiros.

Por E.P. | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 02/06/2018 | Actualizada ás 12:20

Comparte esta noticia

O incipiente sector da resina atópase á alza en Galicia, cunha produción que se prevé duplicar neste 2018, mentres a súa xestión, din desde este sector, axuda na prevención de incendios nos montes. O tesoureiro da Asociación de Resineiros Galegos (Arega), Xián Santos, sinala que actualmente están "en plena campaña de produción" dun ano no que se espera abrir ao redor de "50.000 ou 60.000 piñeiros", o que supón preto do dobre dos 30.000 resinados en 2017.

Resinado de árbore
Resinado de árbore | Fonte: Europa Press

O sector resineiro tivo acollida en Galicia nas décadas de 1950 e 1960, pero posteriormente desapareceu ata que se retomou en 2014, a cargo de producións experimentais en Mougás, Oia (Pontevedra). En 2016 naceu Arega e na actualidade estímase que hai ao redor dunha vintena de resineiros, cunha "evolución moi grande" neste catro anos.

Así, Santos explica que a produción de resina por piñeiro ao ano pode de ser ao redor de tres quilos, cun prezo de algo máis dun euro por quilo. Por iso, "para poder vivir disto hai que roldar os 4.000 ou 5.000 piñeiros" ao ano, pero "con 500 ou 1.000" pódese "ter un plus para a economía familiar".

O sector resineiro estendeuse pola costa da Coruña, en municipios como Porto do Son ou Muxía, pasando polo Norte de Lugo —en concellos como Mondoñedo e Viveiro—, até Pontevedra e Caldas de Reis. Mentres, o Centro de Investigación Forestal de Lourizán conta con plantacións nas que realiza ensaios en Maceda (Ourense).

PREVENCIÓN CONTRA O LUME

E é que a resinación ten vantaxes como a limpeza do monte, así como a súa vixilancia durante os meses de verán, xa que a maior parte da súa actividade se desenvolve durante esta estación, o que favorece o "mantemento" do rural e a "minimización dos incendios".

Esa "xestión forestal" fai que haxa que "manter máis coidado o monte e non se queime", ademais de "crear unha vinculación directa do pobo e a aldea co propio monte para a súa preservación".

Tamén lembra Xián Santos que na última vaga de incendios de outubro en Galicia "houbo moitísima sorte" porque a maioría dos piñeiros destinados a resina non se viron afectados.

RESINA GALEGA

"O feito é que "toda a resina extraída" en Galicia envíase a Segovia, onde están as empresas transformadoras, xa que non hai ningunha aquí, polo que crear unha sería un "proxecto a moi longo prazo".

A resina galega ten unha calidade e unhas características diferentes á de Castela, tanto polo clima como o terreo, cunha tonalidade máis esbrancuxada fronte á de fóra —máis amarela—, mentres que a de Galicia é máis sólida e a mesetaria "practicamente líquida".

Esa resina ten "moitísimas saídas", para a industria farmacéutica —-con recubrimentos de pastillas ou xaropes—, tamén para aerosois, empastes, tintas de impresión, plásticos ou chicles.

Na década de 1950 empregábase un método de traballo máis prexudicial para as árbores que está prohibido, mentres agora se usa un sistema de picas de cortiza, que "se se fai ben non é invasivo", xa que leva a cabo nunha parte intermedia entre a cortiza da árbore e a madeira, cunha membrana moi fina pola que se extrae a resina. De tal forma, faise un "aproveitamento sustentable" que "non estraga a madeira nin mata o piñeiro".

CREACIÓN DE EMPREGO E ATRACCIÓN DE MOZOS

Este apoxeo da produción resinera prodúcese polo "interese" ante "o baixo valor do prezo da madeira" e para "crear emprego onde antes non existía", apunta Santos.

Aquí, o tesoureiro de Arega identifica que se produce un beneficio económico "diferente" ao da curta de madeira. Mentres a venda de madeira supón "diñeiro rápido no momento", o resinado tradúcese en "diñeiro todos os anos, aínda que cunha cantidade menor", e "ao final aínda se ten a posibilidade da curta da madeira".

Todo iso permite "xerar un ecosistema de resinación que mantén ás árbores vivas", á vez que "se crea emprego e atráese a xente nova ao rural".

ATRASO POLAS CHOIVAS

Santos indica que o inverno, durante o frío, é a época para quitar a cortiza máis grosa do piñeiro para facilitar a resinación posterior, ao que se unen os traballos cos que reconducir a resina para a súa recollida.

Posteriormente, ao redor de marzo e abril, coa chegada do bo tempo, realízanse as incisiones nos troncos cada 12 días, pero este ano atrasouse polas choivas. Logo diso, a recollida da resina vai de xullo a outubro, aproximadamente.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta