GC Aberto

Desemprego endémico

De manterse ancorados no neoliberalismo é materialmente imposible erradicar o desemprego, e tan só co impulso de políticas de crecemento, o reaxuste dos sectores produtivos e a promoción empresarial poderase efectivizar ese obxectivo.

Por galdo1950 (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com/) | GC ABERTO | 07/08/2020

Comparte esta noticia

paro, parados emprego, desemprego, traballo, INEM, Seguridade Social, autónomo, autónomos. EUROPA PRESS - Arquivo
paro, parados emprego, desemprego, traballo, INEM, Seguridade Social, autónomo, autónomos. EUROPA PRESS - Arquivo
O que xa era o maior problema do país, coa entrada en escena da  COVID-19 acentuouse de maneira exponencial, ata o punto que de manterse  a actual tónica de destrución de emprego  a taxa de paro a finais de ano roldará o limiar do 22%, con tendencia a agravarse  en maior medida  caso dunha segunda onda da pandemia.

 

O impacto dos seus efectos  é de tal calibre que toma tinguiduras excepcionais,  ata o extremo  que  nun trimestre o colapso fixo retroceder os indicadores laborais nunha  década, porque o seu impacto crebou de orixe  as regras do xogo asimilándoas a un escenario bélico e isto obedece en gran medida  á  terciarización da economía que por conformar  un patrón de crecemento inadecuado acentúa en maior medida   a destrución de emprego nestes momentos críticos.

 

Atendendo á última enquisa  de poboación activa (EPA) que fixo pública esta semana  o INE, o golpe asestado ao mercado de traballo  sitúa o número total de ocupados en 18,6 millóns, o que indica que  en só un trimestre   perdéronse  1,1 millóns de empregos  unha cifra  que non ten precedentes equiparables na serie estatística do país iniciada en 1976,  no que son habituais os  axustes laborais a base de destrucións masivas de emprego.

 

A repercusión  faise moito maior se nos remitimos a datos  efectivos de actividade, pois de non detraer  o cómputo dos incluídos   temporalmente en    ERTE, que a EPA considera ocupados a efectos estatísticos, o dato real das persoas que de modo efectivo traballaron durante o período de  hibernación  da economía hase de cifrar en 13,9  millóns de empregos; o que vén indicar que a inactividade efectiva  ha de cifrarse  en 5,7millóns de afectados dos que o 81% proveñen do sector servizos.

 

Á vista de tan alarmantes datos os sindicatos sorpréndennos ao afirmar  que non se pode soster  unha situación  fundamentada na   terciarización da economía, pois agora diante  o  tsunami  da  covid -19 parecen entender   a  extrema vulnerabilidade do sistema  polo  excedido  sobredimensionamiento do sector.

 

 Máis aló das ocorrencias de última hora, o certo é  que nin os sindicatos nin as formacións políticas  implicáronse en afrontar o cambio necesario coa antelación debida, nin asumiron  que  tan só desde o impulso de políticas de crecemento, reequilibrio sectorial e promoción empresarial podíase investir a situación, cando era farto sabido que o verdadeiro problema do mercado laboral  non radicaba tan só no  descomunal índice de desemprego que se xeraba  senón na inviabilidade da súa erradicación no contexto que se producía.

 

Problema que   á marxe da pandemia persistirá  en tanto a falta de solidez do actual modelo  produtivo  imposibilite  reorientar a  situación en positivo , tendo en conta que sen iso os altos índices de desemprego subsistirán invariables, polo menos  mentres non se afronten  solucións acordes   coas  reformas estruturais  de  reordenamento  e diversificación dos sectores produtivos; unha materia pendente, que  ademais da súa adversa influencia trae a remolque  o lastre inducido que sobre a economía do país provocan as aciagas políticas  neoliberais

 

O covid-19 non fixo máis que  agravar a situación pero para a súa interpretación  é obrigado  retrotraerse no tempo, traendo a colación a transformación sufrida desde  o segundo terzo do século pasado polo noso  modelo produtivo, no transcurso  de dúas    fases entrelazadas, cuxo inicio  parte do afianzamento do neoliberalismo para completarse  con      a firma  do Acordo de Adhesión  á CEE, resultando que en ambos os casos os prexuízos repercutidos ao  noso ámbito produtivo foron ostensibles, e así, á vez que a  consolidación  do credo neoliberal impoñía  a   desregulación  do mercado laboral, de negativa  influencia   para o emprego, a incorporación de España ao foro europeo, traduciuse nunha  desfeita de primeira magnitude  polo desmantelamento   que causou tal decisión en sectores  estratéxicos da nosa estrutura produtiva e cuxos efectos persisten hoxe en día pasando a ser  o factor causante de que  a nosa economía  siga xerando paro  endémico.

 

De aí o fracaso que representou para o noso país  o actual proxecto xeopolítico e económico europeo, pois    máis que afrontarse  no contexto  dun  marco de converxencia real, a integración realizouse a través dunha  configuración  forzada, tendo en conta  que levouse a termo  fusionando artificialmente  países e empresas con sistemas produtivos e niveis de competitividade contrapostos; e o que é máis grave, impoñendo como concepción política  a figura do neoliberalismo, que  circunscrita á prehistoria  do pensamento económico, empantanou aos  países periféricos como España nunha crise de baixo crecemento e alto desemprego, como consecuencia das  propias medidas de austeridade patrocinadas polo   establishment neoliberal europeo e o FMI.

 

Non é por xeración espontánea  como xorde  esta  arrevesada situación, senón que  a mesma, é resultado  dunha traxectoria infestada de erros,   chegando ao extremo   de referendar  a nivel da Unión que os países do Norte, amparados na súa primacía, activasen políticas de austeridade ao tempo de obrigarnos  a redobrar o noso esforzo; acentuando unha situación de desigualdade  que á marxe doutros aspectos, en materia  laboral, propiciou unha nova fase de desmantelamento  empresarial e aumentou con iso  de forma  vertixinosa a taxa de desemprego.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta