Galaicus

Nun recente libro sobre Prisciliano o teólogo Victorino Pérez Prieto suliñaba a necesidade de divulgar a figura deste mártir da Gallaecia, todo un referente empregado pola Historia erudita pero praticamente descoñecido para a sociedade galega hoxendía.

Horror vacui

Vén de ser inaugurada unha exposición sobre Cartografía histórica de Galicia na Cidade da Cultura.

Zooropa

Impagable o chancho que lle mandou un panda á Raíña de España no Zoo de Madrid (non confundir co Parlamento).

El tío de la bota

As factorías comerciais portuguesas, británicas, alemás e holandesas asentadas nas illas e na costa do golfo de Guinea serviron de plataforma para a introdución masiva de bebidas alcoólicas na poboación autóctona. Nun comezo os spirits cadraban moi ben nestas sociedades tribais nas que o banquete e o consumo ritualizado de alcol xogaban un papel importante como mecanismo de integración e reprodución social. Algo semellante debeu acontecer en Galicia na época dos castros, como así nolo amosa a Arqueoloxía. Aparte da cervexa tradicional castrexa, os xefes (ou todos os habitantes, non sabemos) dos poboados fortificados das rías Baixas comezaron a recibir o impacto dos produtos mediterráneos, entre eles o viño. Pouco antes da conquista romana, os circuítos comerciais da ruta do estaño, estaban controlados por mercaderes do sur peninsular, descendentes dos púnicos. Non esquenzamos que a famosa campaña de Xulio César, quen chegou até Brigantium, fóra financiada pola elite comercial de Gadir.

O Porto Seco

Non hai moito fomos cear cun grupo de pelegríns ciclistas, felices por chegar a Compostela. O paseniño engado do albariño e o godello foi poñendo a cada quen no seu papel noitarego, encumiando a un dos comensais (nas noites faladeiras sempre hai un vencedor), cántabro reconvertido en xefe de estación de tren.

Transicións arqueolóxicas

A Arqueoloxía tradicional adoitaba empregar un símil orgánico para analisar as culturas do pasado, concebidas como entes vivos que xurden, medran, se espallan, se reproducen, morren e desaparecen, ao xeito das vítimas daquel afamado insecticida que se anunciaba na televisión.

O cranio furado

Marabillosa a adaptación escenográfica e dramática feita polo xenial Quico Cadaval da obra A skull in Connemara, do xove angloirlandés Martin McDonagh.

San Rosendo

“Lo que hace falta es orden y mano dura”. Debemos esta declaración de principios ao Baltar Sénior, pero ben podía estar firmada por un militar golpista do estilo de Franco, Videla ou Pinochet.