Viva a Pepa!

Cando aínda resoan os ecos da conmemoración cívica e política que en Cádiz rendeu homenaxe á Constitución Liberal de 1812, non podemos máis que lembrar o importante papel que a nosa cidade xogou naquel breve pero intenso período do XIX cando o alento do liberalismo logrou abrirse paso e enfrontarse á laxa absolutista.

Por Mar Barcón | | 21/03/2012

A Coruña foi importante porque foi liberal, porque así o quixeron as súas xentes, a súa burguesía, os seus intelectuais e algúns dos militares de maior relevancia da época. Os coruñeses loitaron contra o francés invasor e logo construíron nesta esquina do país unha illa de vangarda e progreso.

A relevancia da nosa cidade en 1812 non se debeu tanto aos deputados presentes en Cádiz -Payán estivo enfermo boa parte das sesións e López de Pan era absolutista- como pola entrega e decisión da sociedade coruñesa na defensa das ideas liberais. Nomes como o de Marcial do Adalid, Pedro del Llano, Valentín Foronda, Pardo de Andrade ou o capitán xeral Lacy glosan a historia do liberalismo español desde a nosa cidade.Publicacións como o Diario da Coruña serviron para difundir as ideas liberais entre todas as capas sociais e na rúa Real, no Café A Esperanza, constituíuse a agrupación masónica do mesmo nome, laboratorio do liberalismo local.

Cando oito anos despois, o día de ano novo de 1820 Riego levántese fronte a derívaa absolutista de Fernando VII e dea paso ao "trienio liberal",Coruña será a primeira, tras Cádiz, en proclamar a súa adhesión ao levantamento liberal. Atrás quedaba o frustrado intento do Mariscal de Campo Porlier, "o Marquesito", axusticiado no Campo da Forca, -hoxe Praza de España- por defender o liberalismo, do mesmo xeito que Sinforiano López, morto no mesmo lugar. Atrás a reclusión de Josefina Queipo de Chairo, esposa do militar, que compartía con el a súa ideoloxía. O ocorrido despois é coñecido; os españois tiñan por diante século e medio convulso e os progresistas moito sufrimento. Hoxe,douscentos anos despois daquela proclamación é xusto lembrar que un día a nosa cidade quixo estar e estivo na vangarda social e política e na defensa da primeira democracia que España coñeceu. Viva a Pepa!