Corenta anos das primeiras eleccións ao Parlamento de Galicia
Antolín Sánchez Presedo, Camilo Nogueira e José María García Leira lembran aqueles anos nos que os asentos do Pazo do Hórreo contaban con cadanseu cinseiro.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 16/10/2021 | Actualizada ás 11:17
Con lemas como o xa mítico 'Galego coma ti' de Alianza Popular ou o 'Fai Galicia Viva' do PSdeG-PSOE acudían a votar os galegos hai agora 40 anos nas primeiras eleccións ao Parlamento autonómico, que se celebraban case oito meses despois do 23-F e a piques de cumprirse un ano do plebiscito no que foi aprobado o Estatuto de Autonomía de Galicia.
O temor á abstención, que alcanzara case o 74% no referendo estatutario, copaba o ambiente daquela cita coas urnas. A participación superou as expectativas, aínda que só o 47,3% dos chamados a votar acudiron aos colexios aquel 20 de outubro de 1981 no que os mortos pola intoxicación do aceite de colza empezaban a contarse por centenas en España, Celta e Deportivo eran 'de segunda' e o acordeón de María Jesús facía bailar a España cos seus 'pajaritos' desde o número 1 da lista de éxitos.
As galegas, que coincidiron co referendo andaluz sobre o seu estatuto e producíronse en vésperas do arranque do último Congreso Federal do PSOE antes da chegada de Felipe González a Moncloa, depararon unha sorpresa, o desastre dunha UCD en declive, e un arco parlamentario con sete formacións e só tres escanos ocupados por mulleres.
Con Manuel Fraga como candidato na sombra, a Alianza Popular de Gerardo Fernández Albor converteuse na forza máis votada impóndose con 26 deputados aos 24 logrados pola UCD de José Quiroga, que durante a campaña equiparara unha hipotética derrota dos centristas co desvío do curso do río Amazonas.
Tras AP e UCD, que sumaron 50 dos 71 escanos que formaron a primeira Cámara da Galicia xa autonómica, quedaron o PSdeG-PSOE do futuro alcalde da Coruña Francisco Vázquez (16), a alianza entre BNG e Partido Socialista Galego encabezada por Bautista Álvarez (3), a Esquerda Galega de Camilo Nogueira (1) e o Partido Comunista de Galicia (PCG) de Anxo Guerreiro (1), onde viaxaba como candidato o que se convertería 25 anos máis tarde en presidente da Xunta, Emilio Pérez Touriño.
UN PARLAMENTO MOI DIFERENTE
Constituído o 19 de decembro, case un mes antes da investidura de Fernández Albor como presidente o 21 de xaneiro, o primeiro hemiciclo galego tivo a súa sede provisional no Pazo de Xelmírez, que cedeu temporalmente o Arcebispado de Santiago. "Todos tiñamos que convivir moito. Os deputados non tiñamos despacho e pasabamos moito tempo polo claustro", lembra o socialista Antolín Sánchez Presedo, en declaracións a Europa Press.
Refírese ao claustro do Pazo de Fonseca, pois seis meses despois da súa constitución en Xelmírez, o Parlamento trasladouse, de novo de forma provisional e grazas á cesión da Universidade de Santiago de Compostela. En Fonseca estivo instalado o Lexislativo galego entre xuño de 1982 e febreiro de 1989, cando chegou á súa actual sede no Pazo do Hórreo, que este mércores 20 celebra unhas xornadas conmemorativas coa presenza de, entre outros, o expresidente do Goberno Mariano Rajoy, parlamentario nesa primeira lexislatura por AP.
UNHA CÁMARA DE "OUTRA ÉPOCA"
Outra imaxe do novo Parlamento en comparación co de hai 40 anos é a que configuran as novas tecnoloxías. "Entón non había móbiles nin computadores. Había unha sala de teléfonos e estaban colocados todos en ringleira, co cal escoitabas todas as conversacións", rememora Antolín Sánchez Presedo, que por entón non tiña nin 30 anos. Tamén se fumaba e todos os escanos contaban co seu cinceiro. Era, en resumo, "outra época".
