“Entre asas e cabazas”, equivalente, entre outras, á castelá “entre pitos y flautas”
O lingüista Xosé Antonio Pena Romay publica unha nova entrega da sección de fraseoloxía "Verbas sisudas non queren testemuñas".
Por Xosé Antonio Pena | Compostela | 25/10/2021 | Actualizada ás 09:00
Para darmos conta de que pasou algo, ou de que se chegou a algunha situación, por mor de diferentes causas, circunstancias ou motivos que se foron xuntando un detrás doutro –e normalmente dando a entender que estes motivos, circunstancias ou causas se foron dando sen contar con eles ou coma quen non quere a cousa–, é moi habitual botar man da locución entre pitos e frautas, calcada directamente do castelán (lingua na cal, ademais, parece que non está moi clara a orixe da mesma).
Sen, como é o noso costume e proceder, entrarmos a valorar se o calco do castelán debe formar parte ou non do noso elenco normativo, xa que é algo que lles corresponde ás instancias que gozan da potestade correspondente, o que si podemos facer é fornecer algunha outra locución que cobre exactamente eses mesmos contextos de uso, como deseguido imos ver:
Entre pitos y flautas
{= Por mor de diferentes causas, circunstancias ou motivos que se xuntan –ou se foron xuntando– un detrás doutro, e que normalmente se dan sen a priori contar con eles ou coma quen non quere a cousa.}
Entre asas e cabazas
Ex.: Ayer nos fuimos de compras, y entre pitos y flautas nos gastamos casi doscientos euros.
Onte fomos de compras, e entre asas e cabazas gastamos case douscentos euros.
● Tamén:
Entre unas cosas y otras
Entre unhas cousas e outras
● E mais tamén:
Entre trapos e farrapos && Fritas non fritas
Ex.: Onte fomos de compras, e entre unhas cousas e outras ‡ e entre trapos e farrapos ‡ e fritas non fritas, gastamos máis de douscentos euros.
NOTAS:
1. A expresión entre asas e cabazas, que quen isto escribe ten de seu, está rexistrada en zona de seseo (entre asas e cabasas), co cal a rima, no canto de asonante (que sería a de entre asas e cabazas), é consonante.
2. As expresións galegas están tiradas das seguintes fontes:
- Recolleita propia da oralidade galega.
- Recolleita propia documental (artigos de prensa, artigos ou comentarios na Rede, obras escritas, folletos publicitarios, etc.).
- Rodríguez González, Eladio: Diccionario enciclopédico gallego castellano, vols. I (1958), II (1960) e III (1961). Consultado no Dicionario de Dicionarios da lingua galega (dirixido por Antón Santamarina).
- Valladares Núñez, Marcial: Diccionario gallego-castellano. Publicado en 1884. Imp. Seminario Conciliar. Consultado no Dicionario de Dicionarios da lingua galega (dirixido por Antón Santamarina).
