A parella de Nerea Añel nega a súa participación nos feitos e pide a súa absolución tras ser condenado a 10 anos de prisión
Fiscalía e acusación particular solicitan que se manteña a pena na apelación ante o TSXG.
Por Europa Press / Redacción | OURENSE | 02/06/2025 | Actualizada ás 14:26
A defensa do home condenado a dez anos de cárcere por un delito de homicidio por omisión á súa parella en Ourense, cuxo corpo foi localizado oito meses despois da súa desaparición na canle dun río en Barbadás, solicitou a súa libre absolución alegando, entre outras cuestións, que "non quedou acreditado que el participase nos feitos nin que a moza sobrevivise do accidente no caso de que alguén lle prestase asistencia médica".
Fíxoo na vista de apelación celebrada este luns no Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) tras o recurso presentado pola condena ao seu cliente imposta en novembro de 2024. O home, que se atopa en liberdade provisional, non compareceu na vista ao non ter obrigación de facelo. O fallo condenatorio produciuse despois de que o pasado mes de xuño o propio alto tribunal galego declarase nula a primeira sentenza emitida pola Audiencia Provincial de Ourense, por alcanzar "unha conclusión diferente á emitida polos xurados, que atenderan a tese acusatoria".
Por iso, ordenou retrotraerse as actuacións ao momento anterior a ditarse a resolución, co obxectivo de que se ditase outra sentenza que fose conforme ao veredicto de culpabilidade emitido polo xurado. E é que o tribunal popular entendera que o falecemento da vítima produciuse pola omisión de auxilio do investigado. Antes da vista de apelación, en declaracións aos medios, a letrada argumentou que "se infrinxe o principio de presunción de inocencia" do acusado ao considerar que non quedou probado que "estivese presente cando ela ten o accidente".
Ademais, apunta que segundo o informe médico forense a vítima "puido falecer no momento da caída e non se pode acreditar que de sobrevivir se salvou polo feito de ter unha asistencia sanitaria". Non entanto, engade que "aínda tendo acreditado que el estivese alí nese momento non pode encaixarse no homicidio en comisión por omisión", isto é, concreta a avogada, debido a que "non existe deber xurídico e non ten obrigación especial para prestarlle auxilio porque non hai un matrimonio".
En contraposición a esta exposición, o letrado da acusación particular recalcou en declaracións aos medios que "o xurado declarou probado que era unha parella". "Non había convivencia estable nun domicilio porque vivían en narcopisos de Covadonga pero si constituían unha parella", insistiu para incidir en que "el o declarou así no inicio do procedemento" e reiterar que "nunca negou iso".
SENTENZA
Na resolución, o maxistrado presidente do Tribunal do Xurado indica que o acusado, tal e como se considerou probado na acta do veredicto, "atopábase presente no momento no que se produciu o traumatismo cranioencefálico vertebral da vítima e non lle prestou a asistencia necesaria para evitar o seu falecemento". Desta forma, entendeu acreditado que o falecemento da muller, que tiña 26 anos, "foi provocado pola falta de asistencia que debeu prestarlle a súa parella despois de producirse a súa caída nun punto non determinado". O xurado asume, así, a tese sostida polos médicos forenses de que as lesións que presentaba a vítima foron consecuencia dunha caída por precipitación, que estiman predominantemente accidental.
