A España de Federico

¿Como sería o trunfo do madrileñismo ultraliberal?.

A tribo galaica

Os tempos e a necesidade obrígannos a repensar que é ser galego.

Un sitio non tan distinto

O devalar galego non é único no mundo pero é o noso.

A coraxe

O país non precisa de heroes, só de persoas

Como se traduce ‘Lijphart’?

O consenso é máis doado proclamalo que conseguilo.

A confianza

Cambiar as cousas parte dun mesmo, pero precisa dos demais.

Construír a alternativa

Catro anos son moi poucos para preparar o cambio político

O decálogo: caricaturas amables da oposición a Feijóo

Logo dunha precampaña anémica, onde as medidas contra a pandemia son a escusa perfecta para tapar a nula mobilización e debate cívico sobre as nosas eleccións, con honrosas e excepcionais iniciativas á marxe dos medios profesionais, coma é Té con Gotas e os debates da Fundación Luzes, chegamos ao único debate televisivo na TVG. Que haxa un con tódolos candidatos é cousa normal nun país normal, pero anormal nas nosas catro décadas de autogoberno. Por unha vez axuda o provincianismo endémico galego: agora que TVE fai esas cousas a TVG copiou o formato, decorado e ata os atriles da canle pública madrileña.