Son dun tempo no que as nais non obrigaban a levar no peto superior da chaqueta un dente de allo para escorrentar o mal de ollos. Tempos de curandeiros e menciñeiros – home e mulleres- que axudaban a curar doenzas de variado tipo. Profesións que se viñeron exercendo desde tempos inmemoriais. A min, sendo neno, a señora Lola “A Carballa” levantoume a paletilla con aquelado ritual asistida por outras dúas mulleres.