Angrois: Policías declaran que Garzón admitiu un "descoido" e se queixaba da "seguridade"
"Fodina. É que viña a 190 km/h", dixo o maquinista minutos despois do accidente, segundo o relato dun comisario no xuízo.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 25/10/2022 | Actualizada ás 10:04
Os primeiros policías que interviñeron en Angrois tras o accidente do tren Alvia o 24 de xullo de 2013 declararon este martes no xuízo que intercambiaron 'in situ' unha palabra co maquinista, Francisco Garzón, un dos dous acusados, e que o escoitaron falar por teléfono en varias ocasións. Segundo relataron, el "culpabilizábase a si mesmo" por un "descoido", pero queixábase de que "a seguridade" e a sinalización da vía "non era a adecuada".
De feito, o comisario da Policía Xudicial da Coruña --que estaba encargado da seguridade das Festas do 25 de xullo e do día previo-- contou que estivo co condutor os primeiros instantes despois de que o retirasen da locomotora. Segundo a súa versión, Garzón dixo: "Fodina. É que viña a 190 quilómetros por hora".
Durante a súa declaración como testemuña ante a xuíza Elena Fernández Currás, explicou que foi o primeiro mando da Policía en chegar á curva da Grandeira e que as primeiras decisións adoptadas foron "sacar todas as unidades" encargadas de velar pola seguridade das Festas do Apóstolo.
O comisario estivo alí "toda a noite" do 24 ao 25 e ao día seguinte encomendóuselle acudir ao Multiusos Fontes do Sar para comunicar ás familias das vítimas o falecemento dos seus achegados, cando a Policía Científica lle confirmaba a identificación do cadáver. Xusto despois do descarrilamento, segundo o seu relato, foi un axente da unidade de intervención quen retirou o maquinista do convoi e o conduciu ata onde estaba el "sangrando pola cabeza e con algunhas feridas", pero "andando polo seu propio pé".
Estivo co condutor ao redor de "media hora", aínda que non soubo precisalo, e "o primeiro" que lle preguntou foi que ocorrera. Segundo dixo, contestoulle: "Fodina. É que viña a 190 quilómetros hora". E, a pesar de que tentou acougalo, porque o viu "moi nervioso", Garzón replicoulle: "Como non vou estar preocupado?".
O policía relata que, naquel momento, fíxolle esa pregunta "porque hai que porse en situación con todo o que está a ocorrer alí", na curva da Grandeira, e porque "non sabían o que ocorrera". De feito, as primeiras chamadas para alertar do sinistro "falaban dunha explosión" e no lugar "había cheiro a queimado e a amonal, unha sustancia explosiva".
GARZÓN "TIÑA TELÉFONO"
Durante a media hora que estivo co comisario, o maquinista "tiña teléfono e en ningún momento se lle impediu" o seu emprego, pero descoñece sobre a quen chamou e de que falou. Outro policía que estivo con Garzón tras o sinistro, relatou como testemuña que o condutor do tren "lamentábase do que ocorrera" con frases como: "Nai miña, o que fixen". Nese momento, engadiu, "dicía que se despistou, que perdera as referencias e que pensaba que estaba dous túneles antes".
Recoñeceulle que se "despistou" a pesar de que facía ese traxecto "tres veces por semana". Aínda que o maquinista "asumía a súa responsabilidade" e non apuntaba a máis responsables, segundo declarou este segundo axente, tamén aseverou que "algún día ía pasar", porque "non había sinalización" para reducir a velocidade antes da curva e "que era algo rudimentario basealo todo nel".
Isto mesmo chamoulle a atención e, tal e como lle lembrou no interrogatorio o avogado da Plataforma de Vítimas Alvia 04155, Manuel Alonso Ferrezuelo, durante a instrución en sede xudicial chegou a declarar que lle estrañou que na vía "non haxa nada que indique que hai que reducir a velocidade" e "que se basease todo na pericia do condutor".
Tras o sinistro, Garzón estivo sentado nun banco ata que os sanitarios evacuárono ata o Hospital de Santiago con dous policías que o acompañaron, pero non en calidade de detido.
CONVERSACIÓNS POR TELÉFONO
Un dos dous axentes que escoltaron a Garzón ata o coche, para trasladalo ao centro sanitario, relatou ante a xuíza que o viu "en shock", "triste" e "preocupado", e que "falaba sen que ninguén lle preguntase". "Dicíanos que sentía culpable, que a culpa fora súa, que a seguridade da vía non era adecuada para a velocidade que podía levar o tren, que estaba todo en mans do maquinista", insistiu o terceiro policía, a preguntas do fiscal Mario Piñeiro.
O maquinista, segundo a declaración, afirmou que "na curva, en teoría, podía ir ata a 200 quilómetros por hora" e que estaba "todo a expensas de maquinista". Ademais, culpaba "tamén a alguén de seguridade de Renfe", por esa chamada co interventor minutos antes do descarrilamento. Tanto antes de chegar ao coche como durante o traxecto, Garzón facía uso do seu teléfono móbil e falou con varias persoas ás que, segundo a declaración do axente que o escoitou, lles respondía: "Fun eu". Con todo, noutra desas chamadas, queixouse da seguridade da vía.
CHAMADA DO INTERVENTOR DE RENFE
O policía nacional que se encargou da instrución do accidente do Alvia ocorrido na curva compostelá de Angrois o 24 de xullo de 2013 declarou este martes que, nas primeiras declaracións tomadas tras o sinistro, o interventor de Renfe negou ata "dúas veces" a chamada co maquinista, Francisco Garzón, instantes antes do descarrilamento.
De feito, segundo contestou a preguntas do Ministerio Fiscal e varios dos avogados das acusacións, comentou que "non lle constou" por ningunha das declaracións practicadas dita chamada, senón que tivo coñecemento dela o día 31 de xullo, unha semana despois dos feitos, a través do rexistro telefónico.
O instrutor, na cuarta xornada do xuízo polo accidente que deixou 80 mortos e 145 feridos, explicou tamén como solicitou información técnica a Renfe e a Adif sobre as condicións de seguridade do tramo e defendeu a súa investigación realizada.
A iso, tal e como relatou ante a xuíza Elena Fernández Currás, as empresas públicas contestaron que era o maquinista o que "tiña que saber o cadro de velocidades" e que existía o coñecido como 'pedal do home morto', que o condutor ten que pulsar de forma continua e, se non o fai, o tren detense.
