E niso chegou Rajoy e mandou calar

Víaselles felices en Valladolid. Viñan de semanas de cismas, de abandonos, de desplantes, de portadas. Así que decidiron reunirse, facer terapia de grupo, conxurarse contra os elementos. Espantar pantasmas. Pechar filas. E nese clima, e tras terse lamido coa crónica da derrota do eterno rival no seu xornal de referencia, o presidente veu arriba, envalentonouse e "mandou calar". Aplaudir e calar.

Por José Blanco | Lugo | 17/02/2014

Comparte esta noticia
Porque, por se non se deron conta, sobran os motivos.
 
Se no último mes 113.097 persoas engrosaron as listas do paro e 184.031 deixaron de cotizar á Seguridade Social; se desde que volveron ao Goberno destruíronse un millón de empregos; se 700.000 fogares carecen de ingresos e 1,8 millóns teñen a todos os seus membros no paro; se se disparan os contratos a tempo parcial e por menos dun mes e substitúense empregos indefinidos por temporais; se a mobilidade exterior é o pan o noso de cada día? Iso non é preocupante, porque o diñeiro chega por todas partes.
 
Se, grazas á reforma laboral, as grandes empresas descólganse dos convenios colectivos e rebaixan salarios un 10% de media; se os soldos dos directivos aumentan en relación inversamente proporcional ao que baixan os dos demais traballadores e abarátase o despedimento; se obter un traballo xa non garante saír da pobreza, a clase media está a desaparecer e a brecha da desigualdade está a axigantarse? Iso non é preocupante, porque España volve asombrar ao mundo coas súas décimas de crecemento.
 
Se as facturas da crise estánselle endosando a quen non a xeraron; se se está aproveitando o momento para desmantelar o estado do benestar con recortes sociais que rompen a igualdade de oportunidades e que penalizan a quen máis necesitan a rede de seguridade dos servizos públicos; se o que importa é españolizar aos alumnos cataláns e non garantir bolsas de estudo a todos os españois; se se despide a médicos e persoal sanitario e exclúese de cobertura sanitaria aos inmigrantes e a quen se teñen que ir ao estranxeiro en busca das oportunidades que no seu país néganselles? Iso pode esperar, o importante é que os mercados teñen apetito pola nosa débeda.
 
Se as axudas aos dependentes pasaron de ser un dereito a un luxo asiático do que hai que prescindir; se a dignidade das pensións pasou a medirse, como a curmá de risco, en puntos básicos desligados do custo da vida; se se disparan as listas de espera e os enfermos deben pagar até pola farmacia hospitalaria? Iso é secundario, o principal é que España empeza a verse como unha das economías máis competitivas do mundo.
 
Se as leis en cociña ameazan con restrinxir o noso dereito á folga e con privarnos de poder protestar na rúa multándonos por iso; ou con privatizar a nosa seguridade e outorgar rango policial a axentes privados ao servizo de intereses privados; se se vai a cebar o negocio da seguridade privada en detrimento de a seguridade pública? Iso son minucias, porque hoxe fálase do grande que será a recuperación.
 
Se a reforma do aborto nos retrotrae a tempos que criamos superados; se a maternidade forzada é máis importante que a maternidade desexada; se a liberdade de conciencia das mulleres é prescindible e violentable; se a prioridade non é combater a violencia machista senón controlar o destino do ventre materno; se "as mulleres son como as leis, están para violalas". Iso non é preocupante, porque xa hai luz ao final do túnel.
 
Estes son os "méritos". E a calar.
 
Pois non, presidente, nin o Goberno está para ordenar, nin a oposición está para calar e dar tabaco.
 
Porque a realidade é a que é e non a que vostedes queren contarnos. Porque a economía non tira e a súa ideoloxía arrástranos, si, sobran os motivos. Pero non para aplaudir e calar, senón para denunciar e combater.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
José Blanco José Blanco López, coñecido como Pepe Blanco, é un político do PSdeG-PSOE que naceu en Ferreira de Negral (Palas de Rei) en 1962. É deputado no Congreso dos Deputados pola provincia de Lugo. Ministro de Fomento, Senador, presidente do Consello da Xuventude de Galicia, concelleiro de Palas de Rei e Secretario Xeral das Xuventudes Socialistas de Galicia son algúns dos seus cargos da súa dilatada traxectoria política.