Morre o ourensán José Luís Fernández, catedrático de Metafísica na Universidade de Navarra
Foi decano da Facultade Eclesiástica de Filosofía da UN entre 1998 e 2004.
Por Europa Press / Redacción | OURENSE | 04/09/2023 | Actualizada ás 17:45
O ourensán José Luís Fernández Rodríguez, profesor emérito das Facultades de Filosofía e Eclesiástica de Filosofía, faleceu este luns en Pamplona aos 88 anos de idade. Natural de Ourense (1935), foi o segundo decano da Facultade Eclesiástica de Filosofía do centro académico, entre os anos 1998 e 2004. Licenciado en Filosofía pola Universidade Complutense de Madrid e doutor pola Facultade de Filosofía e Letras da Universidade de Navarra con Premio Extraordinario, incorporouse ao claustro de profesores do departamento de Historia da Filosofía a principios dos anos 70.
Pouco despois obtivo por oposición a cátedra de Metafísica da Universidade de Murcia e reincorporouse á Universidade de Navarra como profesor ordinario de Historia da Filosofía. Director do departamento de Historia da Filosofía da Facultade de Filosofía e Letras desde 1991 ata 1996, formou parte do Consello de Redacción e do Consello Editorial de diversas revistas filosóficas. Despois de xubilarse, desde 2005 ata 2009, dirixiu a Colección Iniciación Filosófica (EUNSA).
Segundo informaron desde a universidade nunha nota, foi coñecido sobre todo polos seus escritos sobre o racionalismo francés, en particular sobre Descartes e Malebranche, ademais dos seus estudos de Deus nos filósofos modernos. O profesor da Facultade Eclesiástica de Filosofía José Ángel García Cuadrado destacou a súa amizade co profesor José Luís Fernández desde que era axudante na Sección de Filosofía. "Era unha persoa discreta, tranquila e moi entrañable; bo galego que soubo facerse pronto co carácter navarro. Como filósofo gustáballe ser concienzudo; coidadoso e rigoroso na súa investigación", sinalou.
Dos seus anos de decano na Facultade Eclesiástica de Filosofía, lembra o seu "sentido de responsabilidade e interese polo futuro da Facultade". "Aos novos profesores impulsábanos a apuntar alto no noso traballo, animándonos a traballar con empeño e saír fóra para ampliar horizontes. Pero, sobre todo, recordo a súa dedicación aos alumnos; o seu interese, non só pola súa formación académica, senón como persoas. Era moi respectado e querido polos estudantes que vían nel a un verdadeiro mestre de filosofía e de vida", apuntou.
