Agro en loita

 

En primeiro lugar, as leis e os subsidios na Unión Europea tenden a beneficiar principalmente aos grandes terratenentes, macrogranxas e explotacións máis industrializadas, deixando en desvantaxe aos pequenos agricultores que loitan por competir nestas condicións desiguais. Ademais, as grandes empresas exercen presión para impoñer prezos baixos aos produtos dos agricultores, o que reduce aínda máis as súas marxes de ganancia. Aínda por riba, as compañías agroquímicas elevan constantemente os prezos dos insumos, o que afecta de maneira importante aos pequenos agricultores que non teñen a capacidade de negociar en igualdade de condicións.

 

O acordo entre a Unión Europea e Mercosur tamén está a xerar preocupacións entre os agricultores, xa que podería permitir a importación masiva de carne de vacún, o que agravaría aínda máis a situación ao asolagar o mercado con produtos estranxeiros a prezos potencialmente máis baixos. Ademais, a crise climática está a provocar importantes perdas económicas aos agricultores europeos, especialmente por mor das secas que afectan a produción de alimentos. Porén, algúns políticos prefiren culpar ao Pacto Verde da Unión Europea por prexudicar aos agricultores, malia que as principais normas deste pacto aínda non foron aprobadas nin desenvolvidas.

 

En lugar de dirixir a responsabilidade cara á lexislación ambiental, é fundamental dirixir os esforzos cara ao apoio aos agricultores que producen alimentos de maneira sostíbel. É necesario desenvolver políticas que promovan a equidade na distribución de subsidios e que protexan aos pequenos agricultores das prácticas abusivas das grandes empresas e macrocorporacións alimentarias. Asemade, requírese unha revisión completa do acordo con Mercosur para mitigar os posíbeis impactos negativos nos agricultores locais. Ademais, débense estabelecer medidas de apoio específicas para enfrontar os desafíos derivados da crise climática, de maneira que os agricultores poidan adaptarse ás novas condicións e seguir producindo alimentos de maneira sostíbel.

 

A Unión Europea debe tomar medidas decisivas para abordar os desafíos que enfrontan os agricultores na actualidade. En primeiro lugar, é necesario reformar a distribución de subsidios agrícolas para garantir que os pequenos agricultores reciban un apoio equitativo en comparación coas grandes explotacións. Isto implicaría revisar as políticas de subsidios actuais e redirixir os recursos cara a aqueles que practican a agricultura sostíbel, ecolóxica e respectuosa co medio ambiente.

 

Ademais, débense estabelecer regulacións máis estritas para protexer aos agricultores de prácticas abusivas por parte das grandes empresas agroalimentarias. Isto podería incluír a posta en marcha e desenvolvemento de leis que regulen os prezos mínimos para os produtos agrícolas, así como medidas para fomentar a transparencia nas cadeas de subministración alimentaria, asegurando que os agricultores reciban unha compensación xusta polo seu traballo.

 

En relación co acordo entre a Unión Europea e Mercosur, é fundamental realizar unha revisión exhaustiva que tome en consideración o impacto potencial nos agricultores locais. Débense buscar medidas que mitiguen os efectos negativos da importación masiva de produtos agrícolas, como estabelecer cotas para protexer a produción local e asegurar que as condicións de competencia sexan xustas para todos os involucrados.

 

Doutra banda, a Unión Europea debería desenvolver políticas de apoio específicas para que os agricultores poidan facer fronte aos desafíos derivados da crise climática. Isto podería incluír programas de financiamento para a adopción de prácticas agrícolas máis resistentes ás condicións climáticas extremas, así como medidas de asesoramento técnico e capacitación para facilitar a transición cara a modelos de produción máis sostíbeis.

 

A Unión Europea necesita adoptar un enfoque integral que promova a equidade, a sustentabilidade e a protección dos agricultores fronte aos desafíos actuais. Isto sería posíbel reformando as políticas agrícolas e comerciais, así como desenvolvendo medidas de apoio específicas para garantir que os agricultores poidan manterse á boia e seguir desempeñando un papel fundamental na seguridade alimentaria e no desenvolvemento sostíbel.