Carta de Critias a Terámenes (XI): “A primeira servidume é sempre mental e voluntaria”, A.C. Pirum Magnum

Escoitar aos homes cultos foi outra regra que nos inculcaron e que sempre aplico cando xorde tan escasa circunstancia. E é que ao chegar ás Terras do Norte tiven ocasión de escoitar a un dos seus grandes académicos. Pódoche asegurar que as súas ideas son indispensables para coñecer o presente dá República que estou a percorrer. 

 

A República é serva do Imperio Talasocratico e colonia dos Pobos Uros. Algúns académicos o exteriorizan, e entre eles esta o sabio que coñecin. O feito identitario dás Terras do Norte da República e que ten partidarios dunha vía soberanista da cal o grande ilustrado, da antiga liñaxe do Béarn, é uns dos máximos expoñentes. 

 

Empezamos falando sobre o estado dá milicia dá República e relatoume que recentemente nunha actividade académica coincidiu con persoas relacionadas cos lexionarios. “Na conversa informal, moi amigable, saíu o tema dá actitude de submisión, xeneralizada”. “Un dos asistentes, dos máis novos, deplorouna, como todos, pero engadiu que "é ou que hai” e que historicamente sempre fora así”. Considera o profesor que tal afirmación por parte dun miliciano “é un paso de ecuador”.

 

Xa estas o tanto amigo Terámenes de que o Imperio Talasocrático ten campamentos militares e arsenais navais na República. Tamen teñen en usufruto vitalicio o porto mais estratéxico da República que o dedican a negocios ilegais e para gardar os grandes beneficios monetarios.

 

Afirma A.C. Pirum Magnum, o sabio co que tanto aprendín, que “a primeira servidume é sempre mental e voluntaria”. Sobre o comportamento actual do Pobo do Norte considera que: “Cando se xerou a submisión? Espiñenta cuestión. Posiblemente foi un proceso entre —poñamos— fins dous oitenta e a crise”(… )“Na mesma liña submisoria abundaron o incesante control e regulación de toda vida, social, profesional e ata persoal; a nudez do individuo sen vencellos interpersoais fortes, ou “homo tantum” de Agamben...(…) A xente interiorizou actitudes de súbdito diante dá lei (“a lei é a lei e é para cumprila”), do poder, dá policía, dous impostos”.

 

O estado presente da Moral é analizado: “A hipersexualización non fomenta heroes. A desaparición de Deus dá visión pública tirou cós freos morais: excelente, pensan algúns. Pero é que tamén llos retirou ao poder. Se Deus non existe todo lle está permitido ... a quen ten ou poder”.

 

A.C. Pirum Magnum é un recoñecido profesor en moitas repúblicas como un xurista non normativista, iusnaturalista e pouco iuspositivista, escritor e catedrático; a súa obra e escola ten gran forza. É valedor dunha visión política que persegue a soberanía dá Terra do Norte e que as relacións coa República concrétense sobre a igualdade entre ambos  entes políticos.

 

O sorteo de cargos realizado fai uns días na Terra do Norte foi magnifico, excelente, unha obra de arte dos amigos oligárquicos. Ten presente amigo Terámenes que nesta terra  os prestamistas, industriais, produtores do metal, grandes negociantes de combustibles e comestibles e moitos ricos son estranxeiros, ben Uros ou do Imperio Talasocratico. 

 

Eles e os oligarcas da Terra teñen o monopolio en todas as áreas da economía e por isto, a poucos, os pescadores, gandeiros, agricultores, pequenos comerciantes, e artesas con poucos operarios vense arruinados e teñen que entrar no sector de traballadores pobres e vivir con soldos baixos de subsistencia.

 

Con grande intelixencia, habilidade e a suavidade do Reximen Xeneroso van acaparando tódolos mercados e capitais monetarios. As manufacturas son importadas por eles en rexime de monopolio, e os beneficios acadados van as terras dos Uros ou do Imperio Talasocratico. E a pesar de que a renta do Pobo do Norte é 1/3 menor que a renta das zonas prosperas da República e 1/10 por debaixo da media inda queda bastante negocio por facer e gran capital por acumular.

 

As clases populares e baixas son felices e séntense agraciadas coa xenerosidade dos oligarcas. Tras o sorteo de cargos nas faccións con mais premios hai alegría, alborozo e moito entusiasmo entre os agraciados cos cargos públicos dás bólas. Como non ten custo, sacrificio nin esforzo para os premiados, o próximo sorteo crea ilusión nos pretendentes a futuros sorteamentos de cargos públicos.