Artigos de Manuel H. Iglesias

Despexando o camiño

Despois dos resultados electorais do 21 de outubro, onde a oposición ao PP saíu, salvando Anova, moi mal parada, chegou o momento das reflexións e posteriormente das determinacións. E no mundo nacionalista empezan a aparecer as primeiras determinacións. Guillerme Vázquez anuncia que deixará o cargo portavoz na súa organización e Compromiso por Galica anuncia, como forza política, o congreso fundacional para o 16 de decembro.

Vasos comunicantes

Falaron os galegos, e decidiron que os populares gobernaran outros catro anos. Felicidades aos gañadores. Pero dito isto, a lectura do acontecido é que a teoría dos vasos comunicantes sigue a producirse entre as forzas chamadas progresistas. Pois entre elas cédense votos, pero esta cuestión non afecta para nada ao partido popular que sigue coa súa parroquia de galegos fixa e inamovible. Cuestión esta dificil de asimilar coa está caendo. Polo que, os cidadáns desta terra siguen confiando cegamente nos seus dirixentes e nas súas políticas, pois aínda que nestas eleccións aumentou a abstención e que, con menos votos, o PP mellorou o número de deputados na cámara galega os de Feijoo siguen revosantes de poder.

A desafección política non é a solución

Segundo unha enquisa sobre os problemas actuais da nosa sociedade, a primeira preocupación é a do paro seguido da crise económica que soportamos dende hai varios anos. E como síntoma destes graves asuntos aparece a desafección política de sectores moi importantes de cidadáns que, facendo táboa rasa, renegan do sistema que temos lanzando proclamas nas que culpan a todos os representantes, tanto do goberno como da oposición de todos os males que acontecen nesta sociedade. Ben sei que, en grande parte, teñen razón; pois na política actual prima por riba do interese colectivo as promesas incumpridas e o engano para tratar de acadar o voto a calquera prezo. Desta maneira quedan relegados os valores nobres da acción política, e esta pasa a ser un xogo de trileiros.

Á caza do político

Nos tempos de crise, cando as cousas camiñan mal e cando a incerteza non deixa ver o camiño para saír do burato, a sociedade, como si se tratará dun exercicio de autodefensa, necesita buscar chivos expiatorios para desafogar. Necesita buscar culpables para facer a súa catarse e liberarse descargando noutros o cabreo polo perxuizos que soporta.

O catastro político

Dende a escola primaria, aquela que era fría, triste e autoritaria, escoitaba ó mestre cando dicía que “Franco salvó a España del comunismo y el separatismo” E ,xa se sabe, un de neno dalle moito valor ás palabras do mestre. Andando no tempo chega o uso de razón política e, aínda na ditadura, un empeza a analizar a vida e axiña comprende que, salvo en cuestións de fe, onde non se discute racionalmente, non hai verdades absolutas. E aqueles contos da idade escolar derrúbanse como castelos de naipes, pois a realidade e máis forte cas mentiras e, as verdades a medias escoitadas na nenez, pasan como algo escuro que non valen ren.

Ofertas electorais para o 21-O

A verdade é que nunca houbo unhas eleccións en Galicia que tiveran tras de si as interrogantes que se dan nesta convocatoria. Tres anos e pico de goberno que prometeu o ouro e o mouro, só fixo recortes, incumprimentos e mentiras permanentes, creando un grande desacouso nos electores. Por iso a incógnita de como se manifestará o descontento da cidadanía.

Eurovegas e o fume electoral

Híerática ela , o mesmo fai unha cousa e logo anuncia a contraria. A súa imaxe transmite indolencia, falla de sensibilidade, frialdade e distancia. Logo fala de recortar deputados e eliminar soldos como se esa fora a solución dos graves problemas que temos. Pero días atrás proclamaba o contrario. Claro, esquecendo que ela superaba con moito os 200.000 mil euros anuais de soldo.

Segregar por sexos

Un raposo corría tras un galo coa intención de fincarlle o dente e comelo. O galo moi axil na fuxida encaramouse no alto dunha árbore. E o raposo vendo que non podía acadar o seu obxectivo tentaba convencelo mediante promesas verbais. Mira galo: as cousas cambiáronche moito, pois hai unha lei nova que di que todos nos temos que levar ben, polo que podes baixar seguro para sermos uns bos amigos. O galo, desconfiado, replicoulle: mira raposo as leis do rei van e veñen a comenencia de quen goberna.