Enmendando a Chomsky

Non son poucos os referentes intelectuais cos que conta a esquerda, o pensamento de esquerdas. Noam Chomsky sen dúbida é un deles. Aos seus mais de 90 anos sigue na loita, reflexionado sobre a realidade, aportando a súa capacidade de análise e crítica, pescudando alternativas. A finais dos 80 lin “A quinta liberdade”, un libro que marcou a miña forma de ver a política internacional. No seu momento cualifiqueino de imprescindible, e penso que hoxe o seguiría facendo, igual que outro libro “As venas aberta de América Latina”, de Eduardo Galeano, de lectura obrigada si un quere coñecer as raíces da realidade actual latinoamericana.

Zvastica

“Loitaremos nas praias, loitaremos nas pistas de aterraxe, loitaremos nos campos e nas rúas, loitaremos nos montes, nunca nos rendiremos!”. Son frases que forman parte dun dos tres discursos que Winston Churchill pronunciou ante a Cámara dos Comúns, entre maio e xuño de 1940, durante a denominada “Guerra de Francia”. As verbas que reproduzo foron pronunciadas o 4 de xuño. Un par de días antes concluíra a Operación Dinamo, coa que se lograra evacuar a mais de 300.000 soldados franceses, británicos e belgas das praias de Dunkerque. O exército nazi campaba ás súas anchas por boa parte de Europa Occidental. Reino Unido mantíñase en pé fronte ao inimigo. O título que se lle deu ao primeiro dos discursos de Churchill, o do 13 de maio, quedaría moi curto ante todo o que o se aveciñaba: “Sangue, esforzo, bagoas e suor”. Estábamos as portas da que se chamou a “Batalla de Inglaterra”.

Ilusión pola diplomacia

Foi un día da primeira metade dos anos 70 cando Antonio presentouse nas oficinas de Talleres “El Nervión”, en Ribeira. Antonio era vendedor de enciclopedias, traballaba para a editorial barcelonesa Plaza & Janés. Naquel momento a obra que promocionaba era o “Diccionario Enciclopédico Abreviado”, dous tomos, que custaban 1.000 pesetas. Meu pai foi un dos traballadores aos que lla ofreceu e que acabou mercando. A miña nai lembra que pagaron en 10 prazos, 100 pesetas ao mes.

Tomar o pazo e non saber retelo

Nos últimos meses teñen chegado ás librarías unhas cantas obras nos que actores importantes dos primeiros anos de Podemos e das candidaturas municipalistas, que en 2015 chegaron a gobernar cidades importantes, reflexionan sobre a súa experiencia, ben na construción da organización que parecía chamada a transformar a política española, ben na cousa política e social en xeral, ben na ardua tarefa que é a xestión municipal.

Co pobo ucraniano, co pobo ruso

A liberdade de prensa e a liberdade de expresión son piares fundamentais dun estado democrático. O feito de votar cada certo tempo convértese nunha pantomina si as persoas, os partidos políticos e as organizacións sociais non teñen a posibilidade de dirixirse á cidadanía, si non existen medios de comunicación libres e plurais que difundan as reflexións, as novas, as reportaxes e as investigación que nos axuden a formar opinión e tomar as nosas propias decisións.

Ollando nun espello roto

Descoñezo si os dirixentes da esquerda portuguesa coñecen moito da historia de España, seguramente tan pouco como case todos nos da historia portuguesa. Si algo lle tiveran ensinado poderían terse lembrado, cando, a finais de 2021, forzaron a caída do goberno de Antonio Costas, a frase do galego Casto Méndez Núñez, comandante en xefe da flota española durante a Primeira Guerra do Pacifico, ala por 1865: “Mais vale honra sen barcos que barcos sen honra”. No canto de “barcos” poñemos deputados, e a cousa non pode ser mais gráfica!.

A manipulación nun titular

Como cada mañá botáballe unha ollada aos xornais. Unha cousa rápida, mirar os titulares e tomar nota mentalmente dos temas sobre os que ao longo do día volvería para ler con calma. Na Voz de Galicia chamoume a atención unha nova: “O SEPE encarga un estudo a unha universidade británica par investigar aos parados españois”. “E non haberá universidades españolas que podan facelo?”, foi o primeiro que pensei, e o que moitas persoas, como logo souben ao comentar a nova, pensaron tamén. O redactor lembrábanos nas primeira liñas que o SEPE, o Servizo Público de Emprego, depende do Ministerio de Traballo.

Okupación(s)

Ao primeiro, pensei que a cisterna perdía. Toc, toc… era unha pingueira sen dúbida. Estabamos nos comezos do verán de 2020. Levaba uns días vendo como organizar a miña casa de Santiago para meter todo o que fora acumulando despois de máis de 10 anos entre Vigo e Lugo. Fun mirar. Non era a cisterna.