Angrois: claves sobre o proceso a un mes do décimo aniversario da traxedia
É previsible que se teña en conta a atenuante de dilacións indebidas e o maquinista apelará á reparación do dano.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 18/06/2023 | Actualizada ás 11:11
Cando falta pouco máis dun mes para que se cumpra unha década da traxedia do Alvia en Angrois, o xuízo para determinar responsabilidades penais e resolver sobre as indemnizacións encara a súa recta final, a partir deste martes 20 de xuño e, en principio, ata o próximo 27 de xullo.
O 24 de xullo de 2013 un tren Alvia descarrilou na recentemente inagurada por entón liña de alta velocidade entre Ourense e Santiago. Ocorreu a poucos metros da curva da Grandeira, na véspera do día grande de Galicia, xunto ao barrio compostelán de Angrois, onde 80 persoas perderon a vida e 145 resultaron feridas.
Pasaron case 10 anos ata que as vítimas e os seus familiares puideron relatar os danos sufridos en sede xudicial, onde buscan a reparación non só en termos económicos, senón tamén --con máis enfásis en boa parte dos casos-- cunha sentenza que ditamine sobre o sucedido. No banco dos acusados sentan dous homes: o maquinista Francisco Garzón --traballador de Renfe-- e o ex director de seguridade de Adif --o administrador ferroviario-- Andrés Cortabitarte. Dúas empresas públicas cuxos representantes legais (Avogacía do Estado só defende a Adif) e tamén as súas respectivas aseguradoras (QBE e Allianz) manteñen un duro enfrontamento nas dúas vertentes do xuízo.
A maior parte das vítimas consideran "máis responsable" a Cortabitarte que a Garzón, pero só algunhas como a exdeputada do PP Teresa Gómez Limón materializou esa distinción no seu escrito de acusación: pedindo catro anos para o ex director de seguridade de Adif e dous para o maquinista.
A xuíza, Fernández Currás chegou a asegurar que a súa "intención" e ata o seu "desexo" é que haxa unha sentenza ao final do xuízo que satisfaga aos prexudicados por este sinistro ferroviario.
AS ATENUANTES
O apartado das atenuantes tamén terá peso nesta recta final do xuízo, que arrinca o martes coa exposición de conclusións.
Pasados 10 anos, cabe esperar que se apliquen as dilacións indebidas, "non sería raro", segundo sinalan as fontes expertas consultadas. O seu impacto debe responder a unha "certa proporcionalidade" e a xuíza ten que ter en conta a complexidade da causa que acumula "máis de 50.000 folios a dobre cara", como ela mesma encargouse de lembrar ás partes, así como que o atraso non foi motivado polo dos acusados.
UN CASO CON PARALELISMOS
Un caso con paralelismos é o do accidente do metro de Valencia, rexistrado en 2006, con 43 persoas falecidas e outras 47 feridas. Foi xulgado en 2020, aplicáronse dilacións indebidas e tamén houbo atenuantes por confesión tardía.
Alí, houbo acordo de conformidade antes do inicio do xuízo e o sinistro saldouse con catro exdirectivos de Ferrocarrils da Generalitat Valenciana (FGV) condenados. No xuízo do Alvia este momento xa pasou e xa non cabe que teña lugar.
Precisamente Andrés Cortabitarte, un dos dous acusados polo descarrilamento na Grandeira que ocasionou 80 mortes, foi perito xudicial do accidente do metro de Valencia.
A SENTENZA
A previsión é que o xuízo polo sinistro do Alvia conclúa o próximo 27 de xullo, unha vez pasado o décimo aniversario, cando as vítimas renden homenaxe aos falecidos na curva e levan as súas reivindicacións ás rúas da capital galega.
