Ante esta situación política, económica e social, tanto a nivel do estado como a nivel nacional necesítase unha ferramenta, que poña a cuestión social como polo para o ben común e, un proxecto nacional, que defenda as maiores competencias no político e xurídico na realidade plurinacional do Estado. Esta consideración obliga a unha nova forma de facer política, que hoxe pasa pola de confrontación democrática cos que representan a cleptocracia e dos que sirven coas súas políticas a minoría. Sendo por elo que en Galicia AGE, representa como coalición electoral a ilusión de moitos cidadáns como un proxecto propio (nacional) donde o social non queda afastado en segundo término.
Dito proxecto nacional para tódolos galegos e galegas necesita dun instrumento político, que canalice as aspiracións da maioría social. Existe unha corrente de simpatía cara a AGE directamente proporcional a desconfianza que xeran as formacións clásicas, e manteñen a esperanza de que a irrupción de AGE poida reflectir novas formas de entender e facer política polo ben común.
É de considerar que a Cámara de representantes Galegos sae de ese sopor, que non digo inactividade, coa presenza de AGE. Cun Xosé M. Beiras, có discurso da experiencia, ilustrado e pegado a realidade, co acompañamento de Yolanda Díaz, con ese tamén carácter brioso, cheo de ilusión, da utopía para o cambio.
No ámeto do ideolóxico e político, están a facer xunto coas súas formacións, e por que non dicilo, coa contribución e calidade amabel dos de Espazo Ecosocialista, incorporados a oficina parlamentaria de AGE e apostando pola cooperación política, nesa nova configuración, de ese posible xermolo na praxe, dun proxecto nacional galego, no que debería estar o equilibrio do identitario e o social.
Queda un longo camiño con moitas chinitas que sortear, pero AGE agora escomenza a ser o cerne da acción política, unha experiencia a desenvolver na representatividade coas iniciativas políticas e lexislativas. A forxa do espírito de cooperativa política, inclusiva e aberta das súas organizacións debe ser unha constante para acrecentar a participación cidadá. Os cidadáns e as cidadás e o seu compromiso está en directa proporción a transparencia. A radicalidade democrática supón alúmenos a limitación de mandatos, listas abertas e primarias.
Sería bo que AGE, se vertebrara nas localidades, comarcas, cidades para estar preto da cidadanía. Non só a nivel parlamentario, hai que estar apegados a maioría para desenvolver políticas efectivas na xestión municipal, na administración de servizos, na defensa dos seus sectores produtivos estratéxicos, na hábitat, na industria, no rural.
É entendible que as formacións inseridas en AGE, cunha procedencia plural dentro do ameto da esquerda, teñen os seus tempos e necesidades organizativas o que hai que respectar; pero tamén a súa base social está a espera de que o seu movemento teña unha dirección, un norte de confluencia.
A incorporación de sectores e colectivos descontentos coa vella política, debe darse sen sectarismo por parte de todos, entendendo a cooperativa e non a competición, renovando a esquerda nun proxecto nacional.