(Vídeo) 'Otro trago' de puro perreo: Sech, El Alfa e Justin Quiles pechan o Reggaeton Beach Festival 2025 en Nigrán

O último día do Reggaeton Beach Festival (RBF) en Nigrán non foi unha despedida, foi unha sacudida. No Porto do Molle, baixo un ceo que oscilou entre a brisa chegada do mar e a calor húmida propia do verán galego, a xornada do domingo pechou unha edición onde o beat foi relixión e a suor, promesa cumprida. Dende media tarde, miles de corpos bailaban ao ritmo da auga, a escuma, o dembow, o reggaeton e a escenografía máis ambiciosa que tivo ata agora o RBF. Non quedaba tempo para a tregua: cada recuncho do recinto respiraba festa, e o cansanzo acumulado da fin de semana borrouse automaticamente cando o primeiro artista da xornada saltou ao escenario. O que se viviu foi máis que música: unha experiencia colectiva que converteu o sur de Galicia no epicentro do perreo global.

OS PRIMEIROS COMPASES: NOVAS VOCES E PRIMEIRAS DESCARGAS DE ENERXÍA

Ás 17.00 horas, co sol aínda no alto e o céspede vibrando de ganas, Raul Clyde subiu ao escenario coa tarefa nada sinxela de inaugurar o último día do festival. O seu non foi unha actuación, foi unha declaración. Nos seus 35 minutos, este artista emerxente asinou unha actuación enérxica, pulida e próxima ao público. Soubo conectar cos máis novos --eses que chegaran con gafas de sol, crocs de coress e ganas de saltar-- e agasallou un set breve, si, pero que deixou a sensación de que aquí había algo máis que promesa. O festival, para entón, xa era un parque temático do reggaeton. Os canóns de escuma, o tobogán xigante, as zonas chill e o famoso karaoke 360 estaban en pleno funcionamento, mentras na zona VIP os mojitos mesturábanse cos vídeos verticais de tiktokers acreditados. O público, entregado dende ben cedo, repartíase entre o baile, a exploración do recinto e as colas eternas para o glitter facial.

DARELL: A PRIMEIRA GRAN SACUDIDA

Ás 17.55 fíxose o silencio. Ou mellor dito: o ruxir. Porque Darell non pide permiso, el irrumpe. O portorriqueño saiu ao escenario coma un ciclón e en apenas segundos xa tiña ao público cos brazos arriba. Soaron clásicos coma 'Te Boté' --que aínda doe de tanto que o bailamos no 2019-- e temas máis recentes, cun directo afiado que mesturaba rúa, carisma e potencia. A montaxe acompañaba: luces móbiles, chamaradas e pantallas sincronizadas que facían vibrar o chan. Outra vez na tarde, o reggaeton foi un berro colectivo. E tamén aí comezou a notarse o cansanzo dun fin de semana que para a maioría será inesquecible: moitos buscaban zonas de sombra, outros refuxiábanse xunto á auga e os máis valentes metéronse directamente na piscina de volley, que se converteu nunha pista de baile acuática improvisada.

BLESSED: TENRURA E RÚA A PARTES IGUAIS

Ás 19.00, co sol xa baixando, foi a quenda de Blessd. E a ritmo de reggaeton e trap rompeu o escenario cunha contundencia sublime. Blessd demostrou que se pode falar de amor, de rúa e de barrio sen perder a enerxía en directo. O seu set foi unha montaña rusa emocional: comezou suave, disparouse con 'Medallo' e rematou cunha ovación total. O público, que viña con ganas de perreo duro, deixouse levar por esa outra cara do reggaeton que tamén encarna o colombiano: máis emocional e máis humana. Aquí xa o ambiente era outra cousa: corpos mollados, facianas brillando de suor e maquillaxe glitter, vasos reciclables nas mans e búsquedas do mellor sitio para o que estaba por chegar. A esa hora xa resultaba imposible atopar un recuncho libre próximo ao escenario: o Reggaeton Beach Festival era unha cidade móbil, un lugar de esparcimento colectivo baixo o ceo atlántico.

 

 

 

 

Ver esta publicación en Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Una publicación compartida de Galicia Confidencial (@galicia_confidencial)

SECH: O PERREO ELEGANTE QUE NOS FIXO FLOTAR

Ás 20.00, o escenario tinguiuse de neón. Entrou Sech. Impoñente, tranquilo, sabendo que non precisaba correr nin gritar para dominar. Tocando o piano a xeito de presentación deixou a todo Nigrán coa boca aberta. O panameño ofreceu un show redondo, onde temas como 'Otro Trago' ou 'Relación' foron coreados de comezo a fin. O seu foi unha comuñón, unha sorte de misa pagana na que o amor, o despeito e o perreo lento atoparon o seu altar. A esa hora xa non importaba nada máis: a zona VIP estaba desbordada, a área xeral era unha masa de corpos en sincronía, e os efectos de auga e escuma semellaban saídos dun videoclip. No backstage, algúns artistas deixábanse ver en stories, mentres abaixo, os fans, só querían máis e máis.

 

 

 

 

Ver esta publicación en Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Una publicación compartida de Galicia Confidencial (@galicia_confidencial)

JUSTIN QUILES: POP, PERREO E CARISMA SEN MEDIDA

Ás 21.10, coa luz dourada do solpor e os móbiles acesos como estrelas, Justin Quiles fíxose dono do festival. Unha hora de show que foi pura dinamita. Soaron hits como 'Colorín Colorado', 'Loco', 'La Botella', 'Pam' ou 'Porfa', mentres o artista percorría o escenario coma quen coñece cada esquina. Carisma, voz en forma, banda sólida e un manexo do público absoluto. Sabía cando calar, cando berrar, cando soltar lume. Nun dos intres máis memorables, fixo a todo o público poñer as mans en alto e todo Nigrán respostou coma se levase semanas ensaiando con el. Foi o clímax emocional do día: abrazos entre descoñecidos, bágoas co móbil en alto, e ese aire cargado que só se dá cando hai maxia real no aire.

EL ALFA: O RUXIR FINAL PARA UNHA NOITE SEN FREO

Pero se había algunha marxe de pausa, El Alfa borrouna ás 22.30, coa precisión dunha bomba. O dominicano saliu a escena e converteu o recinto nunha rave tropical. Cunha enerxía que desafiaba calquera lóxica, o artista desatou unha hora de dembow puro, cunha execución impecable e sen piedade. Soaron temas como 'Gogo Dance', 'La Mamá de la Mamá', 'Tarzán', 'Chuchuwa' e moitos outros, e o público --xa sen voz nin pernas-- deuno absolutamente todo. Foi o peche perfecto: lume, luces, confeti, auga e máis lume. Co beat retumbando no peito, e unha sensación común en todos os rostros: isto non se vive todos os días. Pero si, todos os anos, porque o Reggaeton Beach Festival estará de volta en Galicia o vindeiro ano 2026.