Enquisas
Non nego o carácter científico das enquisas e dou por suposto que cando se publican responden a eses criterios. Pero aínda así doulles só unha pequena parte de razón na miña vida política diaria. Dígolles sempre aos meus compañeir@s unha frase moi socorrida pero que por experiencia non deixa de ter o seu aquel: “ a mellor enquisa é coñecer os resultados das urnas o día da festa democrática das eleccións”.
Por José L. Orozco | Lugo | 08/02/2010
E porque a miña posición de escepticismo?. Non é a primeira vez que a explico. Son dos que penso que as enquisas poden medir un estado de opinión nun momento determinado, motivado por moitas circunstancias, pero que a realidade política e tan cambiante e hai tantas “circunstancias”, que o que hoxe nos parece negro, mañá é branco e pasado gris.
E esas circunstancias forman parte da vida do ser humano que é quen responde as enquisas e quen o final vota o día “D”. E o ser humano vai formando a súa opinión de moitas maneiras e na medida que a democracia avanza e a formación política mellora, a liberdade aumenta en progresión xeométrica. E esa liberdade non é mensurable, nin tan sequera estatisticamente. E por iso as enquisas “fallan” e o pobo cando vota en democracia nunca se equivoca.
Por iso sempre hai que traballar. E máis cando se acepta voluntaria e libremente o traballo que hai que desenvolver, cousa que en Política sucede sempre porque a ninguén obrigan a estar aquí. Ver as enquisas, si; ver as tendencias que marcan, si; pero facerlles un seguidismo ao pé da letra, paréceme insensato. Por moi grande que sexa a mostra; por moi grande que sexa a correlación, sempre queda a persoa que sabe tomar as decisións e que as pode cambiar nun momento por moitas e raras razóns.
Queda máis dun ano para as eleccións municipais; queda moito traballo que desenvolver, pero queda sobre todo o máis importante: facer un proxecto da cidade coa xente para que cada un deles se note protagonista do futuro. Por iso hai que agradecer moito o apoio dos que están aí e confían no proxecto que saben sólido e de futuro. Por iso contamos con eles porque así síntense integrados. Que sondeo mide iso?.
naceu nunha familia humilde e traballadora. Marchou estudar Filosofía e Letras a Salamanca e fixo os cursos de doutoramento na Universidade de Santiago. Está casado e ten dúas fillas.
Di que os seus amigos lle chaman Pepe, os alumnos (é profesor en excedencia no instituto lugués Lucus Augusti) chamábanlle Aristóteles. E debe ser porque é moi bo orador. E falador tamén, se lle pides que se defina nunha soa palabra, emprega tres. Considera que é bo amigo (os seus amigos confirman este dato), traballador (tamén confirmado) e un namorado de Lugo. Isto último queda patente se falas dous minutos con el.
No seu tempo libre pasea pola cidade, é doado atopalo pola Praza Maior ou na Praza do Campo, di que esa é unha zona que lle trae moi bos recordos, por alí saía cos amigos.
Orozco é un home sinxelo, tal e como aparenta. Os que o critican, din que é populista e para el é un orgullo que o consideren defensor dos intereses e aspiracións do pobo. Estar coa xente e traballar conxuntamente por mellorar a súa cidade, Lugo, é o seu soño. Cando Lugo mellora el é feliz.
Por iso recoñece que está contento e tranquilo, traballa no que lle gusta e iso manteno ilusionado na política.
Di que a súa maior preocupación neste momento é a difícil situación económica que atravesamos a nivel mundial, polo que non deixa de traballar para conseguir que os lucenses perciban o menos posible os efectos desa crise.
Para o Alcalde de Lugo a cidade mellorou en múltiples aspectos e iso, di, débese ao traballo conxunto de todos os lucenses.
Orozco ademais é un amante das novas tecnoloxías, o ordenador e calquera medio de comunicación coa xente da rúa é benvido no seu día a día. É un amante da liberdade de expresión, quere que a xente diga sempre o que pensa, esa é unha regra inamovible na súa vida.
Ri e chora coa mesma facilidade e vive a política coa relaxación que lle da a experiencia. O que non entende é que algúns políticos empreguen a estratexia da mentira para desprestixiar ao contrario. Di que el nunca foi así, sempre tratou de atopar algo bo na oposición.
Gústalle que a xente o vexa como unha persoa próxima, así é el, e di que só promete aquelo que pode facer, por iso fai o que promete.
"Non está todo feito" -repite sen parar- "por iso traballo sempre con ilusión, para seguir avanzando nun Lugo mellor, moderno e con igualdade de oportunidades para todos os seus veciños e veciñas". Forza e ilusión non lle faltan. O seu blog
