A protección do Parque

O Parque Rosalía de Castro é unha obra emblemática de un bo Alcalde que tivo esta cidade: D. Ángel López Pérez.

Por José L. Orozco | Lugo | 10/05/2010

Como ser vivo que é sufriu ao longo destes case cen anos de existencia o paso do tempo e por iso as distintas enfermidades que atacaron ás árbores ou a propia lei da natureza da “selección natural” que fixo que en distintos ciclóns morrera algún deles. Outras foron intervencións humanas pouco afortunadas e outras, a que está máis de actualidade, un uso non apropiado para un lugar tan emblemático como o parque o ser utilizado como “botellódromo” con todas as consecuencias que coñecemos.

O Parque necesita unha protección urxente e ademais de algunhas obras de rehabilitación como foi a recuperación da Pérgola, o Goberno que presido fixo un Plan Director que se encargou a prestixiosos e moi competentes profesionais de Galicia no campo da Botánica, da Arquitectura e da Historia da Arte como son o Profesor Rigueiro, D. César Portela e D. Adolfo de Abel Vilela. A finalidade estaba clara: estudiar tecnicamente a situación actual do Parque e precisar que proxectos eran necesarios para facer que o parque durarse como mínimo outros cen anos máis e facer intervencións medidas e tecnicamente sostibles. O custo aproximado de todas as accións é de 4.500.000 €.

Con segundo Plan Zapatero íamos emprender algunhas desas accións. Unha delas era facer unha protección externa do parque, como teñen outros moitos parques de España e do mundo, seguindo o modelo xa deseñado no comezo polos seus autores e que levaría un enreixado para impedir o paso a partir de determinadas horas da noite co fin de evitar as consecuencias graves do “botellón” ou de outras posibles agresión a unhas horas, ás da noite, nas que o parque ten unha nula ou escasa concorrencia. O proxecto foi feito por un dos mellores arquitectos galegos, de fama internacional, D. César Portela.

A semana pasada o proxecto pasou pola Comisión Provincial de Patrimonio da Xunta de Galicia. Non entraron no proxecto: non se trata de modificar en esto ou aquelo o proxecto. Non. Non queren que o parque de protexa externamente. Ese é o seu criterio. Unha vez máis atopamos con un criterio que non compartimos, por moita unanimidade que tiveran, e por iso recorreremos a todas as instancias posibles cando recibamos a resolución correspondente.

E mentres tanto?. Seguiremos empregando os cartos do II Plan Zapatero en dar cumprimento o que se di no Plan Director co fin de protexer unha obra emblemática da nosa cidade: O Parque Rosalía de Castro. Que se me esquecía, e parte do diñeiro que íamos empregar no enreixado tamén.