Contra a crise, solidariedade
Estamos a vivir nunha situación económica complicada, que provoca o que, baixo o meu criterio, é a consecuencia máis dramática: o paro.
Por José L. Orozco | Lugo | 17/05/2010
Ver que existen miles de persoas que non teñen a oportunidade de traballar e facer polo tanto o seu proxecto de vida ou ver que hai miles de familias na que todos os membros están en paro paréceme dramático e o problema por excelencia, para o que hai que poñer solucións no menor tempo posible. Non é fácil porque se o fora os equipos económicos tanto españois como europeos xa o terían feito. Estamos nunha economía tan globalizada que todo repercute en todo e na que non hai receitas máxicas para dar solución aos problemas.
E partindo desa premisa atopámonos nesta semana con unha serie de medidas económicas que van intentar reducir a débeda pública no menor tempo posible co fin de darlle máis estabilidade o euro e evitar estratexias especulativas que poidan afundir máis a saúde económica non só do País senón tamén da UE. Son medidas que anunciou o Goberno de España e pouco a pouco tamén o fixeron outros gobernos da UE. Estamos a espera de que o Goberno aprobe en Consello de Ministros o Decreto Lei que desenvolva a iniciativa presentada no Parlamento español.
Está anunciada unha rebaixa gradual dos soldos dos funcionarios. A ninguén lle gusta ter que aplicar esta medida. A min tampouco pero creo que nestes momentos a responsabilidade pola situación xeral ten que facer que sometamos o noso xuízo a ese criterio xeral. É verdade que en épocas de dificultades económicas é fácil acudir ós soldos dos funcionarios, pero non é menos certo que as Institucións Públicas non van ter ningún ERE, é dicir que os postos de traballo teñen garantida unha estabilidade. Nestes momentos esa garantía, visto o que afirmei no primeiro parágrafo. é para min un factor de reflexión moi importante.
Tamén os políticos temos que dar exemplo de solidariedade. É verdade que os políticos do Concello de Lugo levamos dous anos co soldo conxelado, pero non é menos certo que nestes momentos hai que profundar nesas medidas e dar exemplo claro e diáfano. Por iso unha vez que se promulgue o Decreto proporemos ao Pleno as medidas pertinentes. Non podería ser de outra maneira.
naceu nunha familia humilde e traballadora. Marchou estudar Filosofía e Letras a Salamanca e fixo os cursos de doutoramento na Universidade de Santiago. Está casado e ten dúas fillas.
Di que os seus amigos lle chaman Pepe, os alumnos (é profesor en excedencia no instituto lugués Lucus Augusti) chamábanlle Aristóteles. E debe ser porque é moi bo orador. E falador tamén, se lle pides que se defina nunha soa palabra, emprega tres. Considera que é bo amigo (os seus amigos confirman este dato), traballador (tamén confirmado) e un namorado de Lugo. Isto último queda patente se falas dous minutos con el.
No seu tempo libre pasea pola cidade, é doado atopalo pola Praza Maior ou na Praza do Campo, di que esa é unha zona que lle trae moi bos recordos, por alí saía cos amigos.
Orozco é un home sinxelo, tal e como aparenta. Os que o critican, din que é populista e para el é un orgullo que o consideren defensor dos intereses e aspiracións do pobo. Estar coa xente e traballar conxuntamente por mellorar a súa cidade, Lugo, é o seu soño. Cando Lugo mellora el é feliz.
Por iso recoñece que está contento e tranquilo, traballa no que lle gusta e iso manteno ilusionado na política.
Di que a súa maior preocupación neste momento é a difícil situación económica que atravesamos a nivel mundial, polo que non deixa de traballar para conseguir que os lucenses perciban o menos posible os efectos desa crise.
Para o Alcalde de Lugo a cidade mellorou en múltiples aspectos e iso, di, débese ao traballo conxunto de todos os lucenses.
Orozco ademais é un amante das novas tecnoloxías, o ordenador e calquera medio de comunicación coa xente da rúa é benvido no seu día a día. É un amante da liberdade de expresión, quere que a xente diga sempre o que pensa, esa é unha regra inamovible na súa vida.
Ri e chora coa mesma facilidade e vive a política coa relaxación que lle da a experiencia. O que non entende é que algúns políticos empreguen a estratexia da mentira para desprestixiar ao contrario. Di que el nunca foi así, sempre tratou de atopar algo bo na oposición.
Gústalle que a xente o vexa como unha persoa próxima, así é el, e di que só promete aquelo que pode facer, por iso fai o que promete.
"Non está todo feito" -repite sen parar- "por iso traballo sempre con ilusión, para seguir avanzando nun Lugo mellor, moderno e con igualdade de oportunidades para todos os seus veciños e veciñas". Forza e ilusión non lle faltan. O seu blog
