TVG: Quenlla ou Tiburón?

Hai xa tempo que as comparecencias en sede parlamentaria perderon a súa razón de ser e funcionan, ou mellor devandito non funcionan, cun formato ríxido, anticuado, profundamente antidemocrático. Non hai diálogo –se entendemos por dialogar o que facían Platón e Sócrates-, senón monólogos sucesivos; non hai comunicación, en sentido cooperativo e construtivo; pero, iso si, cúmprese o regulamento.

Esta semana compareceu no Hórreo o Director Xeral de CRTVG, Alfonso Sánchez Izquierdo, para responder preguntas do PSdeG, sobre cumprimento do 6%, e do BNG sobre as oposicións de redactores e sobre as corridas de touros.

O asunto do 6% é recorrente: por lei, as televisións teñen que investir o 6% (ata 2010, era o 5%) do seu volume de negocio en producións independentes europeas. Unha vella demanda da industria audiovisual que se supón contrarresta o monopolio do cinema americano. En Galicia o sector leva máis dunha década pedindo os datos exactos, que nunca se puxeron sobre a mesa. Todos os que tiveron responsabilidade sobre o cumprimento do 5% nos últimos dez anos afirmaron, sen achegar os datos, que cumpren; e se nos fiamos do Ministerio de Cultura, TVG ten superávit no seu investimento no 2009, últimos datos dispoñibles na web. E todos saben que non é así.

Ausencia de datos

No fondo, esta ausencia de datos deu argumentos ao Director Xeral de CRTVG fronte á pregunta do socialista José Manuel Lage: “Se hai que reclamar o cumprimento do 5%, hai que ir 5 anos atrás. En 2010, TVG apoiou 14 películas, 7 documentais, 4 tv movies... por un total de 2,3 millóns/€. No 2011 está prevista unha contratación de 1,5 millóns/€, cumprindo con fartura a obrigación de investir o 6% dos ingresos devengados o ano anterior, conforme á conta de resultados de TVG”, aseverou Sánchez Izquierdo, o administrador prudente.

-Non respondeu, non me deu Vostede os datos; pídollos por escrito -replicou Lage-. “Teraos”.

Con todo, a pregunta está pasada pola realidade. Desde que Mario Conde, Lehman Brothers e outros tiburóns inventaron a enxeñaría financeira, cumprir ou non o 6% é o de menos. O papel aguántao todo, dicían os vellos contables. Estou seguro de que TVG “cumpre a legalidade”, igual que a Comisión de Control cumpriu o regulamento parlamentario.

Pero a pregunta é outra: está a ser TVG o verdadeiro motor da industria audiovisual galega? Se a resposta fose positiva: “si, TVG, é o motor etc.”, mal asunto, porque o sector está afogado e rengueante, retrocedeu dez anos no seu desenvolvemento. Se a resposta é “TVG ten parte no asunto, pero o audiovisual debese ser maior de idade e andar sosiño polo mundo”, pois vale, pero que sexa en igualdade de condicións e recapitalización con diñeiro público que NovaCaixaGalicia.

Series de EE.UU.

Na súa quenda, Bieito Lobeira, BNG, censurou a batería de preguntas, algunhas esperpénticas, seleccionadas polo IORTV para as oposicións a redactores de TVG e RAG: “Menos do 23% referíanse á realidade social galega”. Logo mencionou erros simbólicos –Tiburón, Harry El Sucio, no canto de Quenlla, Dirty Harry- para ilustrar este sometemento foráneo: “Non lle pido unha TV nacionalista, senón nacional”.

“É previsible algún erro: foron máis de 13.000 preguntas”, explicou Sánchez Izquierdo antes de concluír cunha sólida defensa de TVG como “unha boa compañía, admirada, de referencia, cun alto seguimento dentro e fóra de Galicia, unha situación financeira equilibrada e un gran potencial futuro. Deberiamos consentila”.

Na súa segunda pregunta, Lobeira censurou a “aposta política por impor os touros en Galicia”, que Sánchez Izquierdo rebateu: “A información taurina en TVG en 2011 foron 2 min. dedicados a corridas e outros dous a peches. O Director Xeral non decide a liña editorial. Eu non fago listas de temas vetados. Non pretenderá que censure contidos? E non lle digo a cantidade de corridas de touros portuguesas que poderían verse en Galicia se se emitise en aberto o sinal de RTP, como tantas veces pediume”.

Lobeira removeuse na súa cadeira de brazos metálicos. En plena conmoción de TVE, co Consello Asesor querendo fisgar nos PCs dos xornalistas, non estaba o forno para máis bolos: “Xa, é vostede un gran profesional que, moi profesionalmente, permite que os profesionais [da TVG] traballen con moita profesionalidade...”.

En fin, como dicía ao comezo, pregunta, resposta, réplica e dúplica sucédense, cos tempos taxados e coa debida cortesía parlamentaria, como cápsulas pechadas que apenas dialogan entre si. Non culpo aos deputados nin ao comparecente, nin á Presidenta da Comisión, que oficiou con desenvoltura e xenerosidade: é o método, o formato, o que non funciona, o que está moi lonxe da DemocraciaRealYa. Tras hora e media de comparecencia, este espectador ten a impresión de que se avanzou pouco no nó gordiano do asunto. A faena tomou cariz antitaurino –todos, interpelantes e comparecente, confesáronse pouco afeccionados á festa nacional andaluza- e finalmente ninguén colleu o touro polos cornos.