Aínda non gobernan, e xa dan medo

Claro, alguén, despois dos resultados do 20 N pode pensar, "que se fastidien, que non votaran así". Mais, moito me temo que, precisamente, estas persoas non os votaron porque, sinxelamente, moitas non teñen ese dereito democrático básico.

Por Xabier Ron | Compostela | 28/11/2011

O anuncio de Rafael Hernando –como sexa el o encargado de endurecer [aínda máis?] a Lei de Estranxeiría, imos apañados- de que vai eliminar o permiso de residencia a través do arraigo social é unha coitelada máis no debilitado corpo das persoas migrantes. E a xustificación empregada de que é para rematar coas regularizacións masivas é, sinxelamente, unha auténtica mentira. Cantas dificultades non tiveron e teñen que pasar as persoas migrantes para poder estar sometidos á espada de Damocles da regularidade administrativa!!

Regularizar unha situación de irregularidade sobrevida, isto é, cando quedas no desemprego e perdes a posibilidade económica para manterte de alta na seguridade social, é unha proeza (cáseque imposible). Pero a dereita segue xogando ao que mellor sabe, mentir, e "culpabilizar" a colectivos sociais. E semella que ese discurso do “chibo expiatorio”, segundo os resultados do 20N, produce os resultados desexados. E iso é o que realmente dá medo.

Por iso, non lle podo perdoar, a quen se dicía socialista, que practicase o racismo institucional e que non cambiase as permanentes restricións en materia de dereitos que establece a Lei de Estranxeiría. Para esas persoas desmemoriadas, que hai de todo, quérolles lembrar que a presente Lei parte do pacto PP-PSOE en tempos do aznarato.

A persoa é considerada sinónima de mercadoría, que só é rendible se ten utilidade (a xerga tecnocapitalista imprégao todo). Esquecen a dimensión social das persoas. Pero, aínda así, de querer ser pragmáticos, nada hai máis sinxelo que establecer mecanismos de regularización ordinaria. Pero non: optan por manter milleiros de persoas no medo, na persecución. E esas persoas, que saben que non poderán regularizarse, vivirán nas marxes da sociedade. E, xa se pode dicir, todo o tema da tarxeta sanitaria partiu coa finalidade de dificultarlle máis a vida ás persoas migrantes, pero non calcularon ben o seu xogo os malvados e fóiselle da man o planificado.

Pero, iso si, a carón da verborrea e das leis racistas, veremos, como xa vimos ao longo da década pasada, a opulencia dos ricos e daqueles que se cren ricos aproveitarse da man de obra barata e sen dereitos para enriquecerse coa súa plusvalía. Nada mellor que dispoñer dun colectivo amedrentado polo medo da expulsión para aproveitarse del.

En fin, aínda non gobernan e xa dan medo. Matizo , as súas ideas, por desgraza, estaban xa representadas nas tomas de decisións políticas. Agora teñen o seu brazo executor.