Angrois.- O portavoz das vítimas: "xuntarte con xente que perdeu aos seus fillos faiche relativizar e dicir, 'son un afortunado"

O portavoz da plataforma de vítimas do accidente do Alvia, Jesús Domínguez, afirmou no xuízo para determinar responsabilidades penais e civís polo ocorrido en xullo de 2013 en Angrois (Santiago) que o feito de "que che pidan perdón e recoñézanse os feitos --en referencia ao maquinista que levaba o tren aquel día-- repara a calquera".

Díxoo a preguntas dun dos dous avogados que exercen a defensa do maquinista Francisco Garzón, que, xunto ao ex director de seguridade de Adif, Andrés Cortabitarte, está procesado polas 80 mortes e os 140 feridos que ocasionou a traxedia, sucedida fai xa case 10 anos.

Deste xeito, Domínguez, cabeza visible e entre os membros máis activos da asociación que se mobilizou desde un principio por que se coñecese "a verdade", puxo o foco nas eventuais responsabilidades de Adif, o administrador de infraestruturas ferroviarias.

E é que a actitude de Garzón é distinta á do ex alto cargo da empresa pública, aínda que están igualmente procesados por imprudencia profesional grave, Cortabitarte pola análise de riscos para a posta en servizo da liña e durante posteriores modificacións, como a desconexión do sistema de control 'ERTMS' na súa modalidade embarcada.

CASE 20 OPERACIÓNS

Na súa comparecencia, o portavoz da plataforma, ao que realizaron en total 18 intervencións despois do sinistro ferroviario, relatou que o primeiro que fixo ao chegar á súa casa tras meses ingresado foi acceder á páxina web de Adif, para "ver que sistema de seguridade" instalara, posto que non se podía "crer esa catástrofe" e pensaba que "tiña que ter unha explicación racional todo ese desastre".

Alí, dixo, a empresa pública indicaba que o sistema 'ERTMS' chegaba ata un punto quilométrico, pero logo viuse que "non é certo". Para chegar a esa conclusión, a asociación seguiu o camiño "doloroso" polo que "catro anos despois" fixeron chegar ao xulgado os dossieres de seguridade da liña. Pero fixérono, indicou, porque pensaron que era apropiado "colaborar coa xustiza".

Pola súa banda, o seu avogado preguntoulle se estima que o proceso lle pode reparar "ou consolar en algo", momento no que interveu a titular do xulgado do penal número 2 de Santiago, Elena Fernández Currás, ao ver a cuestión "impertinente".

"Saberá en que consiste un xuízo, como acaba, ata onde se pode reparar, que é o que reclama vostede e logo verá os termos da sentenza se satisfán ou non as súas pretensións", sinalou.

Tamén interrompeu a maxistrada a continuación, cando Domínguez aseguraba que lle "doe moito saber que era evitable" o sinistro, a propósito de que non cre "que haxa unha intención". "Todo o que non é intencionado é evitable", apuntou a xuíza. "Que era evitable é claro", replicou a testemuña.

Previamente, acerca da súa participación "moi activa" na investigación "cos seus medios e as súas posibilidades e os seus coñecementos", confesou que "xuntarte con xente que perdeu aos seus fillos faiche relativizar e dicir, 'ouve, son un afortunado", pero tamén lle quitou "moitas horas".

Ademais, desde o accidente, non volveu a ir en tren ou en avión, con excepcións como cando viaxou a Bruxelas cunha delegación de vítimas para proseguir "nesa procura". "Cun ansiolítico e con esa xente si fun capaz de subirme", resaltou.

"SE LLE ACUSAN É POR ALGO"

Xusto despois foi cando pediu a palabra o letrado de Garzón, para lembrar que o condutor pediu perdón ás vítimas. "Persoalmente non falei", respondeu Domínguez. "Pero cónstame, porque publicamente pediu perdón, e evidentemente está moi ben, creo que todo o mundo enténdeo", destacou.

Interrogado aínda polo defensor do maquinista sobre se isto serve para a reparación do dano, o portavoz da plataforma de vítimas expresou a seguinte reflexión: "Creo que (que) pídanche perdón e recoñézanse os feitos repara a calquera, na vida cotiá tamén", subliñou.

Foi neste punto no que volveu a falar Fernández Currás para advertir de que, "evidentemente, se lle acusan é por algo", polo condutor. "A súa acusación é ás dúas persoas que están acusadas", precisou, en relación a que piden catro anos de cárcere para os dous procesados.

"TOMAR MEDIDAS PARA QUE NON VOLVA A OCORRER"

Por último, o avogado de Francisco Garzón trouxo a colación un artigo de Domínguez en que fai referencia a que o ex director de seguridade de Adif foi perito xudicial en relación ao accidente do metro de Valencia e apunta que "cunha baliza evitouse o accidente".

"Creo que é público e notorio. Compareceu nas Cortes Valencianas. Dixo que hai que ser moi cafre, que hai que estudar as causas e tomar medidas para que non volva ocorrer", incidiu Domínguez.

"BUSCABAMOS RESPOSTAS QUE NON NOS ESTABAN DANDO"

Despois compareceu Laura do Moral, a súa parella, quen rememorou, ademais da traxedia e os danos físicos e psicolóxicos que tamén sufriu, as primeiras reunións entre afectados, cando constituíron a plataforma. "Buscabamos respostas que non nos estaban dando", dixo á xuíza.

Segundo revelou, o que lle "martillaba" era o instante no que, no medio da escena do sinistro, o maquinista achegóuselles "pedindo perdón" e explicando "que freara". "Un exceso de velocidade na alta velocidade foi algo que nos martillaba e cando nos xuntamos con outras vítimas foi un pouco buscar as respostas", fixo fincapé.

A pesar de que era "difícil estar" con familiares dunha parella como Jesús e ela, entre outros, "alí empezou unha batalla de 10 anos". "Isto estivo na miña vida case todos os días destes últimos 10 anos", contou.

Estaban "a buscar explicacións", segundo proseguiu. "Porque as que nos daban non eran posibles... e lamentablemente atopabámolas", apuntou. Todo iso xeroulles "moita rabia" e "moita impotencia", o "ir descubrindo cousas", ese "goteo de descubrimentos", sobre o 'ERTMS' ou sobre outras medidas de seguridade.

Por exemplo, narrou como Rogelio, o pai dun mozo que morreu no accidente, decatouse de que unha baliza o evitase a través de "xente que sabe, xente do sector". "E logo viuse, porque puxeron unha baliza. E iso son medidas que se podían pór, de ver o risco, que evitarían o accidente. Unha baliza de 800 euros", salientou.

Chegado a este extremo, a maxistrada volveu a cortar á testemuña, posto que "isto é o obxecto do xuízo". "O máis grave que pode haber nun procedemento xudicial é que che imputen por un delito e hai que valorar as condutas de cada un dos que se lles acusa", expuxo.

"Aquí non se fai dimitir a políticos... outra cousa é o que se pode interpretar das conclusións que se obteñan do que puido ou non puido facerse ou debeu ou non deber facerse", continuou a xuíza, para recalcar, en todo caso, que "o máis grave que hai é a imputación por un delito".

O portavoz da plataforma de vítimas do accidente do Alvia, no xuízo. CAPTURA | Fonte: Europa Press