En que consistiu a comunicación política persoal a través de Internet?
As ferramentas de edición de contidos (CMS) tales como Wordpress, Joomla, Drupal etc... permitiron, crear espazos de opinión, promoción e creación do “Eu Dixital” de miles de persoas, que pola súa singularidade ou ganas de comunicar, permitiron unha entón incipiente “Rede Social de contidos políticos”. Estas, alá polo trienio 2005 - 2008 xeraron un debate en Internet moi intenso e rico en matices. Onde existía pluralidade ideolóxica, ampla e aberta.
Que tipo de perfís actuaron e actúan na comunicación persoal a través de Internet?
Existiron e seguen existindo dous tipos de perfís moi marcados pero ao mesmo tempo moi diferenciados entre si. Por unha banda os “Eu Dixital” públicos. Alcaldes, Deputados e Senadores. Pero por outra banda os cidadáns (con adscrición política ou non) que comunicaban asuntos de actualidade.
Factores de baixa influencia nos “weblogs políticos”
Desde o meu punto de vista, a baixa influencia dos weblogs políticos débense a diferentes factores. Uns cunhas características funcionais de tipo “ferramenta de publicación” e outros de “estilo”.
Sobre o primeiro tipo, a aparición de ferramentas tipo Twitter ou Facebook permitiu despersonalizar a comunicación. Hoxe, o comentario persoal, a análise máis ou menos elaborada en texto substituíuse pola ligazón á noticia de... Despersonalización da opinión. Hoxe todo é máis “Gústame” sen entrar nos matices. Twitter por exemplo, é unha ferramenta perfecta para xerar “Titulares”, pero non propicia conversacións, comunidades, caleidoscopios. Con Facebook pasa exactamente o mesmo.
En canto ao factor “Estilo”, a comunicación política persoal a través dos weblogs buscaba un público obxectivo de “portas dentro” das organizacións políticas e non ao público en xeral. Ese quizais foi o maior erro que cometemos durante os anos 2005 - 2008. Escribir para dirixentes políticos e non para cidadáns.
Situación actual
Hoxe os weblogs políticos ao mesmo tempo que as Redes de Blogs son obxecto de análise e estudo. Formaron parte dunha época onde o monopolio da información por unha banda e o tratamento que os “establishment” outorgaron á opinión das súas propios militantes en Internet, apartáronlles do interese xeral. Sen ir máis lonxe a dirección do PSOE cometeu o maior erro da súa historia ao afundir á maior rede de blogs con carácter espontáneo e cidadá que tiña ao seu servizo, de forma que hoxe, a súa presenza virtual é testemuñal e residual. Non só coma Red, sino coma comunicación persoal, afluencia, cantidade e sobre todo calidade.