Por Xoán Vázquez | New Yersey, USA | 02/08/2011
As xerais, que xa están aí, será mellor dalas por perdidas; aínda cando en política unha semana é un mundo de tempo, tres meses, unha distancia incalculable, mellor dalas por perdidas e aforrarse as frustracións. Mais indo coas autonómicas, o primeiro paso no camiño da reelección de Nuñez Feijóo xa foi decididamente dado, e foi - é - un simple agasallo do bipartito: o BNG aceptar (ou forzar) a renuncia de Anxo Quintana, e o PSdeG, o PSdeG... Deus saberá ao que anda. O coherente houbera sido darlle aos lideres experimentados, que xa non queimados, unha oportunidade de enfrontar as urnas cun programa retocado e unha mensaxe máis fluída, reparando os descoidos, que non foron poucos, e subliñado os acertos, que nunca son moitos. Non foi así. E non foi así porque neste país seica sobran lideres capacitados e programas de goberno ben artillados. A presenza de Quintana liderando o BNG e a de Touriño o PSdeG houberan constituído unha forza disuasiva perante a oferta de Nuñez Feijóo; ou sexa, a presenza dun elemento comparativo ineludible e evidente. Elemento comparativo do que, presinto, houberan saído favorecidas as forza progresistas. Mais darlle unha segunda oportunidade ao programa bipartito artillado baixo o liderados de Touriño e Quinta (reitero, reflexionando sobre os erros e matizando os acertos) non lle comben aos cazadores de poder. Nin a uns nin aos outros. A UPG, convencida de poder transformarse na forza hexemónica da esquerda nacionalista galega, aspira a suplantar a oferta colectiva de todo canto representa o BNG. Ao que aspiran o PSdeG Deus saberá. En conclusión, no mundo dos voitres o único que conta é a carnaza. Que lle aproveite, que este tanto está moi claro, moito máis lle ha aproveitar a Nuñez Feijóo.
A UPG correu moito e demais a reapoderarse das estructuras internas do BNG; o propio Beiras -malia os desafortunados exabruptos - pedra angular e voz singular, amosou e amosa reiteradamente a súa desconformidade cos intentos hexemónicos da UPG. Como faría o mesmo de tratarse de calquera outra corrente interna do BNG determinada a minguarlle a pluralidade. E absolutamente necesario que a cidadanía galega que poida non identificarse coa UPG pero si co BNG saiba, con absoluta certeza, que o seu voto non ha ser utilizado nun contexto alleo á intención inherente de como é depositado. Esa garantía non existe. Por primeira vez votar BNG desde unha perspectiva galeguista social demócrata non é unha opción factible.
A cidadanía galega temos o dereito e o deber de inquirir sobre as agrupacións políticas como entes identificables alén das correntes que as poidan constituír: a suma sobre as partes. E o BNG ten o compromiso indelegable e a necesidade electoral ineludible de retransmitir, facilitar e comunicar á cidadanía a esencia común do BNG. O BNG non debe renunciar ao voto socialdemócrata galeguista, non pouco del pragmático e independente. Renunciar ao voto socialdemócrata galeguista é o mesmo ca renunciar a gobernar. Coido que este BNG, praxe da UPG, renunciou a gobernar.