“Das millentas falcatrúas/Que nos fan e que facemos/ ¿A quén se lle bota a culpa/Na miña parroquia?.../Ó demo!:
O demo apaga os candiles,/ O demo queima os palleiros,/Entra o demo nunha casa/ I anda todo ós catro ventos; /N'hai reparto de consumos/Sin intervención do demo;/
El é o que mata i esfola/I o que revolve o concello;/Él é quen me tenta a min/Sempre que publico versos;/ I ás mozas que están... Pra diante Tamén as tentou... ¡o demo!” (“O DEMO.Noriega Varela, 1904).